Samenvatting

Het zwijgrecht is een fundamentele procedurele waarborg voor personen die van een misdrijf beschuldigd worden. Het recht is verbonden aan het recht om zichzelf niet te beschuldigen, namelijk het idee dat niemand gedwongen kan worden om aan de eigen veroordeling mee te werken. Interviews met professionals uit Nederland en België suggereren evenwel dat in de praktijk regelmatig conclusies worden getrokken uit het feit dat een verdachte van het zwijgrecht gebruikmaakt. Empirisch onderzoek naar deze materie focust zich doorgaans niet op het perspectief van de (zwijgende) verdachte. Deze bijdrage heeft tot doel om inzicht te verwerven in de beslissing van verdachten om het zwijgrecht in te roepen alsook hun ervaringen met de reacties en gevolgen daarvan.