Er zijn vier uitzonderingen op het recht van vernietiging van algemene voorwaarden wegens het verzaken door de gebruiker van de op hem rustende informatieplicht uit hoofde van artikel 6:233 onder b BW. Het zijn er vier in getal: (1) de wederpartij is een grote wederpartij, (2) de wederpartij is een in het buitenland gevestigde professional, (3) de wederpartij gebruikt zelf dezelfde of nagenoeg dezelfde set algemene voorwaarden, en (4) de wederpartij komt naar maatstaven van redelijkheid en billijkheid geen beroep op vernietiging van de algemene voorwaarden toe. Deze vier uitzonderingen worden in het artikel besproken aan de had van in 2022 gewezen rechtspraak.

Voor de kwalificatie als franchiseovereenkomst vereist de Wet franchise dat sprake is van een franchiseformule waarvan knowhow een onderdeel is. Aan die knowhow worden in deze wet hoge eisen gesteld. Als aan deze vereisten niet voldaan wordt, is er geen sprake van een franchiseovereenkomst en missen de beschermende bepalingen van de Wet franchise toepassing. De vraag is waarom er dergelijke hoge eisen aan knowhow gesteld worden. Geconcludeerd wordt dat het bestanddeel van de noodzakelijk aanwezige ‘knowhow’ in de franchiseformule afgezwakt zou moeten worden, zodat de wettelijke definitie van de franchiseovereenkomst ruimer wordt.

De auteur geeft een overzicht van enkele praktische lessen die getrokken kunnen worden uit de jurisprudentie van de Hoge Raad over uitleg van overeenkomsten, bedoeld om contractenmakers in staat te stellen om bij het opstellen van contracten beter te anticiperen op uitleg van die contracten in juridische procedures.

In deze bijdrage wordt thematisch jurisprudentie uit het jaar 2022 besproken omtrent het postcontractuele non-concurrentiebeding in de franchiseovereenkomst. Daarbij wordt ook aandacht besteed aan de invloed van de Wet franchise nu deze wet voorschriften stelt aan postcontractuele non-concurrentiebedingen in franchiseovereenkomsten.