Klimaatverandering is voor banken van groeiend (juridisch) belang. Volgens de auteurs zouden banken een toereikend klimaatplan centraal moeten stellen, waarbij ingrijpende maatregelen niet worden uitgesloten. De dreiging van klimaataansprakelijkheid noopt daar ook toe. In de praktijk krijgt vooral duurzaamheidswetgeving aandacht, die – hoewel behulpzaam voor het klimaatplan – klimaataansprakelijkheid niet voorkomt.

In deze bijdrage wordt, mede aan de hand van een vijftal (praktijk)voorbeelden, onderzocht in hoeverre een derde partij, die door de Belastingdienst of een faillissementscurator wordt aangesproken voor de vergoeding van belastingschade, bijvoorbeeld op grond van bestuurdersaansprakelijkheid, nog in staat moet worden gesteld de onderliggende belastingaanslagen (die op naam van een andere partij staan) ter discussie te stellen.

In de literatuur is reeds herhaaldelijk gesignaleerd dat het onderscheid in besluitvorming in een appartementencomplex tot een overdreven starheid leidt, die de bestuurbaarheid en de leefbaarheid van een gesplitst appartementsgebouw niet ten goede komt. Vooral bij verduurzaming van appartementencomplexen leidt het onderscheid tot onduidelijkheden. De auteur bespreekt een aantal voorstellen voor flexibilisering van het appartementsrecht om zo verduurzaming te faciliteren.

In deze bijdrage wordt ingegaan op de regelgeving omtrent de informatievoorziening van Special Purpose Acquisition Companies in Nederland, en of deze regelgeving toereikend is met het oog op beleggersbescherming.