Met het vaststellen van een enkele voortdurende inbreuk (single continuous infringement) kunnen verschillende mededingingsbeperkende gedragingen die worden gekenmerkt door een gemeenschappelijk doel als één overtreding worden bestraft. De enkele voortdurende inbreuk is in de literatuur over het algemeen aangemerkt als een puur formele rechtsfiguur. Dit artikel betoogt echter dat het vaststellen van een enkele voortdurende inbreuk materiële implicaties heeft, hetgeen meebrengt dat ook gedragingen die geen (directe) impact hebben op de Europese markt toch onder het kartelverbod van artikel 101 VWEU en het daaruit voortvloeiende recht op vergoeding van schade vallen. Dat kan grote gevolgen hebben voor de privaatrechtelijke aansprakelijkheid van ondernemingen bij wereldwijde kartels.