De persoon onder wie (strafvorderlijk) beslag is gelegd heeft weliswaar mogelijkheden om (de voortduring van) dat beslag te laten toetsen aan de eisen van proportionaliteit en subsidiariteit, maar die toetsing blijft (ook na recente rechtspraak van de Hoge Raad) weinig om het lijf hebben.

Een betere wereld begint bij jezelf, wordt vaak beweerd. Maar is dat wel voldoende als het gaat om het klimaat en mensenrechtenschendingen in de wereld? En welke rol spelen bedrijven hierin? In dit artikel wordt de link gelegd tussen het ESG-kader (kaders op de gebieden milieu, sociaal en governance) en het strafbare feit witwassen. Vervolgens wordt antwoord gegeven op de vraag in hoeverre inzet van het strafrecht mogelijk en wenselijk is in ESG-situaties en welke aspecten van het strafrecht daarbij in ogenschouw moeten worden genomen.

Het wetsvoorstel Wet plan van aanpak witwassen introduceert een aantal maatregelen om de witwaspraktijken effectiever te bestrijden. Een van deze maatregelen is het regelen van een wettelijke grondslag voor de verwerking van strafrechtelijke persoonsgegevens door instellingen in de zin van de Wet ter voorkoming van witwassen en financieren van terrorisme. Dit artikel zet uiteen in hoeverre de indieners van het wetsvoorstel de (privacy)waarborgen die uit Europese mensenrechten voortvloeien in acht hebben genomen. Ook de onschuldpresumptie passeert de revue.

Digitaal bewijsmateriaal is de afgelopen jaren steeds essentiëler geworden in het kader van strafrechtelijke onderzoeken. Toegang verkrijgen kan daarentegen een langdurig proces zijn, doordat de betreffende data vaak in een ander land zijn opgeslagen. Om dit voor opsporingsautoriteiten gemakkelijker en sneller te maken heeft de Europese Commissie in april 2018 een voorstel gedaan voor een nieuw kader met regels op dit gebied: het EU-pakket voor toegang tot digitaal bewijsmateriaal of e-evidence pakket. Op 25 januari 2023 is akkoord bereikt over de definitieve tekst hiervan. Dit artikel geeft een overzicht van de inhoud van het e-evidence pakket, waarbij de nadruk ligt op de impact voor data gedreven bedrijven.

Het OM vordert ten behoeve van onderzoek dat het OM wenst uit te laten voeren door een forensisch deskundige van het NFI naar ‘brongegevens’, het medisch dossier bij een ziekenhuis. De Hoge Raad ziet zich voor de vraag gesteld of er sprake is van zeer uitzonderlijke omstandigheden die doorbreking van het (afgeleid) verschoningsrecht rechtvaardigen en beantwoordt deze vraag, in tegenstelling tot de A-G, bevestigend.