Samenvatting

Het functioneren van het tuchtrecht voor de zorg is een veelbesproken onderwerp. In deze bijdrage worden twee gesignaleerde knelpunten besproken: het onderbenutte lerend potentieel van het tuchtrecht en de individuele gerichtheid van het tuchtrecht tegenover de toenemende trend richting zorgverlening in team- en netwerkverband. Na het analyseren van de voornoemde problematiek, mede in het licht van de doelstelling van het tuchtrecht als kwaliteitsbewakend en -bevorderend instrument, identificeren de auteurs de ruimte tot verbetering.