De bespreking gaat over de kern van Nuninga’s betoog. In het buitencontractuele aansprakelijkheidsrecht worden remedies te los van de overtreden norm behandeld. De norm moet sturend zijn voor de keuze van de remedie en maakt de verhouding tussen de verschillende remedies inzichtelijk. Een normcentrische benadering leidt tot meer rechtszekerheid.

Europese consumenten worden bij het sluiten van overeenkomsten beschermd door precontractuele informatieplichten. Daarnaast maken consumenten gebruik van online reviews in de precontractuele fase. Narciso onderzoekt beide informatieparadigma’s. Zij concludeert onder meer dat Europese informatieplichten een nog onbenut potentieel kennen om van handelaren te vergen dat zij betere informatie verstrekken.

In zijn proefschrift betoogt Bobbink op historische gronden dat het Nederlandse recht een betere regeling van het pandgebruik verdient. Dat is de goederenrechtelijke bevoegdheid van de pandhouder om gebruik te maken van de pandzaak, en de vruchten te verrekenen met de verzekerde schuld. De recensent is dat graag met hem eens. Maar of die bevoegdheid ook buiten een pandrecht kon bestaan (en zou moeten bestaan), valt te betwijfelen.

In het proefschrift van Franke wordt de onrechtmatige daad beschouwd vanuit het gezichtspunt van de rechtvaardigingsgrond, in de woorden van de auteur ‘van onderaf’. Dat leidt naast een uitvoerige analyse van rechtvaardigingsgronden tot dogmatische beschouwingen over kernbegrippen in de buitencontractuele aansprakelijkheid en de begrenzing tussen die begrippen.

Dit proefschrift gaat over de inbedding van aansprakelijkheid voor besluiten in het algemene aansprakelijkheidsrecht. Fruytier bekijkt op originele en kritische wijze de toepassing van onder meer het csqn-verbandvereiste, het relativiteitsvereiste en de redelijke toerekening in het besluitenaansprakelijkheidsrecht. Hij constateert dat op belangrijke punten de toepassing van deze leerstukken in het besluitenaansprakelijkheidsrecht dogmatisch onverenigbaar is met het algemene aansprakelijkheidsrecht.

Het proefschrift analyseert de feitelijke en wenselijke grenzen van de zorgplicht van secundaire partijen, zoals scholen, sportverenigingen en zorginstellingen, die voor de schade die door de directe (primaire) veroorzaker is veroorzaakt, aansprakelijk worden gesteld. Op basis van een grondig rechtspraakonderzoek en een vergelijking met het VS-recht formuleert de auteur aanbevelingen tot ‘alternatieve omgangswijzen’ met secundaire aansprakelijkheden in het Nederlandse recht.

Kredietbeoordelingen zijn van groot belang voor de markt. In de nasleep van de wereldwijde financiële crisis deed Dorine Verheij onderzoek naar de aansprakelijkheid van kredietbeoordelaars in Europa. Hoewel succesvol schadeverhaal voor uitgevende instellingen en beleggers een uitdaging is, biedt het proefschrift nuttige handvatten voor claims op grond van de CRA Verordening.

Wanneer een onrechtmatige gegevensverwerking leidt tot schade kan een betrokkene de vergoeding van deze schade vorderen, dit staat in art. 82 AVG. In deze bijdrage wordt aan de hand van de recente reeks van prejudiciële vragen gesteld over de interpretatie van art. 82 AVG het proefschrift van Tim Walree besproken.