Op 27 april 2015 gaf de Europese Commissie beschikkingen naar aanleiding van een zevental staatssteunmeldingen waarbij zij uitsprak dat in al die zaken geen sprake was van een steunmaatregel omdat de aangemelde steunmaatregelen geen substantieel effect op de tussenstaatse handel zouden hebben (het begeleidende persbericht gebruikt de woorden significant effect). Volgens het begeleidende persbericht geven de beschikkingen aanvullende richtsnoeren voor de bepaling welke zaken wel en niet door de Commissie moeten worden beoordeeld, zodat zij zich kan focussen op zaken met een grote impact op de interne markt. In dit artikel wordt ingegaan op de vraag hoe de zeven beslissingen zich verhouden tot eerdere jurisprudentie van het Hof van Justitie en eerdere beschikkingen van de Commissie op het punt van het criterium ‘beïnvloeding van de tussenstaatse handel’ van artikel 197 lid 1 VWEU. Tevens wordt nagegaan in hoeverre deze nieuwe beschikkingen daadwerkelijk duidelijkheid geven over de toepassing van dit criterium en of er een beter alternatief is om de werklast van nationale autoriteiten en Commissie te verminderen.

Mededingingstoezicht op ziekenhuisfusies moet waarborgen dat ziekenhuizen de kwaliteit, toegankelijkheid en betaalbaarheid van zorg bevorderen. Dit artikel onderzoekt of ACM die taak waarmaakt. Dat gebeurt vanuit het perspectief van de burger, de consument en de ondernemer.

Gebiedsontwikkelingsprojecten roepen regelmatig staatssteunvragen op. De hier besproken zaak Leidschendam is daarvan een voorbeeld: een renovatieproject waarbij als gevolg van de crisis de afspraken tussen de gemeente en de ontwikkelaar zijn herzien. Volgens de Commissie was die herziening eenzijdig ten gunste van de ontwikkelaar. Begin 2013 vaardigde zij een verbodsbeschikking met terugvorderingsbevel uit. Op 30 juni 2015 oordeelde het Gerecht dat de Commissie onvoldoende zorgvuldig onderzoek had gedaan om te kunnen vaststellen dat de gemeente aan de ontwikkelaar staatssteun had verleend. Centraal in deze uitspraak staan de eisen die het Gerecht stelt aan de particuliere-investeerdertoets bij de herziening van een bouwproject.

Op 18 december 2014 oordeelde de Rechtbank Rotterdam over de gegrondheid en hoogte van de boetes opgelegd door ACM aan handelaren op executieveilingen. Deze handelaren hadden zich naar de mening van ACM in de periode 2000-2009 schuldig gemaakt aan overtredingen van het kartelverbod van artikel 6 lid 1 Mw. Volgens de rechtbank beschikte ACM over voldoende bewijs om de gedragingen te kunnen kwalificeren als één enkele inbreuk en de handelaren voor die enkele inbreuk aansprakelijk te houden. De rechtbank achtte een verlaging van de opgelegde boetes met 10 procent passend door de financiële gevolgen voor de handelaren van de ACM-besluiten.