ABRvS 27 augustus 2014, nr. 201310732/1/R2 (GS Overijssel) (ECLI:NL:RVS:2014:3213)

Marieke Kaajan

ABRvS 27 augustus 2014, nr. 201310732/1/R2 (GS Overijssel) (ECLI:NL:RVS:2014:3213)

Hersteltermijn voldoende lang, gelet op de aard en omvang van de benodigde gegevens.

Casus

Aanvraag voor een vergunning krachtens de NB-wet 1998 voor een geitenhouderij buiten behandeling gelaten. Daaraan voorafgaand is aanvrager in de gelegenheid gesteld om de ontbrekende gegevens aan te vullen. Volgens appellante was de termijn voor het aanvullen van de aanvraag onredelijk kort. Verweerder stelt dat een termijn van 12 weken voor de aanvulling van de aanvraag voldoende is.

Rechtsvraag

Is de hersteltermijn voor het aanvullen van de ontbrekende gegevens voldoende lang geweest?

Uitspraak

Een hersteltermijn als hier aan de orde moet zijn afgestemd op de aard en de omvang van de gevraagde gegevens en bescheiden. De lengte van die termijn dient zodanig te zijn dat een aanvrager in beginsel in staat kan worden geacht alle gevraagde gegevens en bescheiden voor de afloop van de hersteltermijn aan het bestuursorgaan aan te leveren. Gelet op het voorgaande is de hersteltermijn van 12 weken niet onredelijk kort en bestond er geen aanleiding deze termijn te verlengen.

NO TITLE

4:2 Awb4:5 Awb

Procesverloop

Bij besluit van 9 oktober 2012 heeft het college de aanvraag van [appellante] om een vergunning krachtens de Natuurbeschermingswet 1998 (hierna: Nbw 1998) voor het uitbreiden en exploiteren van een geitenhouderij aan de [locatie] te Ambt Delden, buiten behandeling gelaten.

Bij besluit van 17 oktober 2013 heeft het college het door [appellante] hiertegen gemaakte bezwaar ongegrond verklaard.

(…)

Overwegingen

1. Ingevolge artikel 4:2, tweede lid, van de Algemene wet bestuursrecht (hierna: Awb) verschaft de aanvrager de gegevens en bescheiden die voor de beslissing op de aanvraag nodig zijn en waarover hij redelijkerwijs de beschikking kan krijgen.

Ingevolge artikel 4:5 van de Awb kan het bestuursorgaan besluiten de aanvraag niet te behandelen, indien:

a. de aanvrager niet heeft voldaan aan enig wettelijk voorschrift voor het in behandeling nemen van de aanvraag, of

b. [..]

c. de verstrekte gegevens en bescheiden onvoldoende zijn voor de beoordeling van de aanvraag of voor de voorbereiding van de beschikking,

mits de aanvrager de gelegenheid heeft gehad de aanvraag binnen een door het bestuursorgaan gestelde termijn aan te vullen.

2. [appellante] heeft op 25 juni 2012, door het college ontvangen op 27 juni 2012, een aanvraag om een vergunning krachtens de Nbw 1998 ingediend voor het uitbreiden en exploiteren van een geitenhouderij met 3000 melkgeiten, 2650 opfokgeiten en 5 zoogkoeien. Bij deze aanvraag heeft [appellante] vermeld dat de benodigde salderingsgegevens ontbreken en dat zij nader overleg wil over de termijn waarbinnen deze alsnog kunnen worden overgelegd.

Bij brief van 6 juli 2012 heeft het college [appellante] in de gelegenheid gesteld om haar aanvraag voor 28 september 2012 aan te vullen met de gegevens die in die brief staan vermeld. In deze brief is vermeld dat de aanvraag buiten behandeling kan worden gelaten als de aanvraag niet tijdig wordt aangevuld.

[appellante] heeft een deel van de gevraagde gegevens bij brief van 11 september 2012 aangeleverd. [appellante] heeft in die brief vermeld dat zij niet in staat is voor 28 september 2012 de gevraagde salderingsgegevens te overleggen en heeft gevraagd de termijn voor het aanvullen van de aanvraag te verlengen.

Bij brief van 27 september 2012, verzonden 1 oktober 2012, heeft het college meegedeeld dat het geen aanleiding ziet de hersteltermijn te verlengen. Vervolgens heeft het bij besluit van 9 oktober 2012 de aanvraag buiten behandeling gesteld. Het hiertegen ingediende bezwaar is ongegrond verklaard.

3. [appellante] stelt in beroep dat het college de aanvraag ten onrechte buiten behandeling heeft gelaten, omdat de door het college geboden termijn voor het aanvullen van de aanvraag onredelijk kort was, met name voor de aan te leveren salderingsgegevens. [appellante] stelt dat zij destijds concreet en volop bezig was de benodigde salderingsgegevens te verkrijgen. Het college had volgens [appellante] moeten onderkennen dat dergelijke gegevens onmogelijk binnen de gestelde termijn aangeleverd konden worden en had daarin aanleiding moeten zien de termijn voor het aanvullen van de aanvraag te verlengen.

4. Het college stelt zich op het standpunt dat een termijn van 12 weken voor de aanvulling van de aanvraag voldoende is. De hersteltermijn van artikel 4:5 van de Awb heeft volgens het college niet de bedoeling om aanvragers de gelegenheid te geven een onvolledige aanvraag in te dienen, maar om te verhinderen dat een onvolledige aanvraag meteen buiten behandeling wordt gesteld.

Ter zitting heeft het college toegelicht dat het bij het bepalen van de lengte van de geboden termijn voor de aanvulling van de aanvraag rekening houdt met de aard van de aan te leveren gegevens.

5. De Afdeling is van oordeel dat een hersteltermijn als hier aan de orde afgestemd moet zijn op de aard en de omvang van de gevraagde gegevens en bescheiden (vergelijk de uitspraak van de Centrale Raad van Beroep van 21 oktober 2008, ECLI:NL:CRVB:2008:BG1395, www.rechtspraak.nl). De lengte van die termijn dient zodanig te zijn dat een aanvrager in beginsel in staat kan worden geacht alle gevraagde gegevens en bescheiden voor de afloop van de hersteltermijn aan het bestuursorgaan aan te leveren.

6. Tussen partijen is niet in geschil dat [appellante] de gevraagde salderingsgegevens niet voor 28 september 2012 heeft overgelegd. Tussen partijen is evenmin in geschil dat deze gegevens nodig zijn voor een juiste beoordeling van de aanvraag.

7. De Afdeling is met het college van oordeel dat de aan [appellante] geboden hersteltermijn van 12 weken na ontvangst van de aanvraag, gelet op de aard van gegevens die zij alsnog diende te overleggen, niet onredelijk kort is en dat er geen aanleiding bestond deze termijn te verlengen. Zij betrekt daarbij dat [appellante] niet aannemelijk heeft gemaakt dat het aanleveren van de salderingsgegevens binnen de gestelde termijn onmogelijk was. Het feit dat het [appellante] niet is gelukt de gegevens binnen 12 weken aan te leveren betekent niet dat haar een onredelijk korte hersteltermijn is geboden.

8. Het beroep is ongegrond.

Annotatie

1. Op 25 juni 2012 dient appellante een aanvraag in om een NB-wetvergunning voor het uitbreiden en exploiteren van een bestaande geitenhouderij. In de aanvraag geeft appellante aan dat de benodigde salderingsgegevens ontbreken en dat zij nader overleg wil over de termijn waarbinnen deze alsnog kunnen worden overgelegd. GS stellen appellante vervolgens tot 28 september 2012 in de gelegenheid om de aanvraag aan te vullen, hetgeen appellante gedeeltelijk doet binnen deze termijn. Volledige aanvulling van de aanvraag binnen de gestelde termijn is voor appellante evenwel niet mogelijk; zij vraagt dan ook om verlenging van de termijn. Dit verzoek wordt afgewezen; de aanvraag wordt vervolgens buiten behandeling gesteld, conform het bepaalde in artikel 4:5 Awb.

2. De procedure bij de ABRvS gaat vervolgens over de vraag of de aan appellante gegunde termijn om de gegevens aan te vullen, redelijk was en of GS terecht de aanvraag buiten behandeling hebben gesteld. Het door de ABRvS gehanteerde criterium daarbij is of de lengte van de gestelde termijn zodanig is dat een aanvrager in beginsel in staat kan worden geacht alle gevraagde gegevens en bescheiden voor de afloop van de hersteltermijn aan het bestuursorgaan aan te leveren. In dit geval was de termijn niet onredelijk kort, ‘gelet op de aard van gegevens die zij alsnog diende te overleggen’, temeer nu appellante niet aannemelijk heeft gemaakt dat het aanleveren van de salderingsgegevens binnen de gestelde termijn onmogelijk was.

3. Op zichzelf beschouwd een heldere uitspraak. Wat echter opvalt, is dat uit de uitspraak niet duidelijk blijkt op basis van welke feiten de ABRvS nu precies concludeert dat het voor appellante niet onmogelijk was om de gegevens aan te vullen. Appellante gaf immers zelf aan dat het haar niet lukte om de gegevens te verzamelen. Er zit weliswaar nog wel ruimte tussen ‘niet lukken’ en de vraag of het ‘onmogelijk’ is om de gegevens aan te vullen, maar onduidelijk is wat bepalend is voor de door de ABRvS getrokken conclusie. De term ‘onmogelijk’ lijkt te impliceren dat er weinig situaties zullen zijn waarin de ABRvS zal concluderen dat van een aanvrager binnen de gestelde termijn niet kon worden verlangd om de gevraagde gegevens aan te vullen, mits de gestelde termijn in essentie redelijk is.

4. Wellicht wordt dit ook bepaald door de aard van de gegevens die aangevuld dienen te worden, in combinatie met de vraag of appellante verweten kan worden de gevraagde gegevens in eerste instantie niet te hebben aangeleverd. Dit was in ieder geval wel het standpunt van het bevoegd gezag. De hersteltermijn van artikel 4:5 Awb zou niet zijn bedoeld om aanvragers de gelegenheid te geven een onvolledige aanvraag in te dienen, maar om te verhinderen dat een onvolledige aanvraag meteen buiten behandeling zou worden gesteld. Ook daar valt wat voor te zeggen, zeker in deze specifieke situatie. De ontbrekende salderingsgegevens zijn immers – zoals bij elke NB-wetvergunning voor een veehouderij tegenwoordig – dragend voor het al dan niet kunnen verlenen van deze vergunning, gelet op de effecten van stikstofdepositie op de betrokken Natura 2000-gebieden. Dit, in combinatie met het feit dat appellante al bij het indienen van de aanvraag zelf aangaf dat deze gegevens ontbraken – en appellante dus kennelijk min of meer bewust een onvolledige aanvraag indiende – zou mijns inziens een rol kunnen spelen bij de vraag welke termijn redelijk is om van appellante aanvulling te verlangen. Dat die termijn dan korter is dan in een situatie waarin de aanvrager bij het indienen van de aanvraag rederlijkwijs niet kon voorzien dat aanvullende gegevens zouden worden verlangd, lijkt verdedigbaar. Als er immers voor gekozen wordt om een aanvraag in te dienen op een moment dat deze nog niet volledig is – wellicht omdat de voorkeur bestond om de NB-wetvergunning apart van een omgevingsvergunning aan te vragen – dan wordt daarmee ook in beginsel het risico aanvaard dat aanvulling van deze aanvraag binnen een bepaalde termijn moet plaatsvinden.

5. De les uit deze uitspraak is dus dat de lengte van deze termijn niet bepaald wordt door de periode die de aanvrager zelf nodig heeft om de aanvraag alsnog aan te vullen, maar dat bepalend is of het binnen de gestelde termijn onmogelijk is om de aanvraag aan te vullen. Dat is een toets waarvan aangenomen kan worden dat deze niet snel in het voordeel van de aanvrager zal uitvallen.

Auteursinformatie

Download citeerwijze bij dit artikel

Onderwerpen

Planschade/Zuid-Holland

STAB OGR Updates

Planschade/Zuid-Holland

Planschade/Zuid-Holland

Omgevingsvergunning/Oegstgeest

Handhaving/Eindhoven

Handhaving/Tilburg