Samenvatting

In tegenstelling tot het klassieke vruchtgebruik, dat primair is gericht op instandhouding van het vermogen, wordt in de testamentenpraktijk steeds vaker vruchtgebruik met vervreemdings- en verteringsbevoegdheid geadviseerd en toegepast. Deze bijdrage bevat een civielrechtelijke analyse van vruchtgebruik met vervreemdings- en verteringsbevoegdheid, waarbij de grenzen van de verteringsbevoegdheid worden verkend en ingegaan wordt op de verhouding tussen verteringsbevoegdheid en de zorg van een goed vruchtgebruiker. Ook wordt in de bijdrage ingegaan op een aantal fiscale aspecten, te weten de waardering van vruchtgebruik met verteringsbevoegdheid voor zowel de schenk- en erfbelasting als de inkomstenbelasting en de betaling van de door vruchtgebruiker en hoofdgerechtigden verschuldigde belasting.