Op 26 maart 2019 is bij de Tweede Kamer het Wetsvoorstel Spoedwet KEI ingediend. Dit wetsvoorstel is een vervolg op de Wetgeving van 2016. Naast de intrekking van de verplichting tot digitaal procederen bij de rechtbanken Gelderland en Midden-Nederland treden met het Wetsvoorstel Spoedwet KEI ook enkele procesvernieuwende bepalingen uit de Wetgeving van 2016 in werking. Deze bepalingen zien op de regiefunctie van de rechter en de verruiming van de mogelijkheden tijdens de mondelinge behandeling. In deze bijdrage staan de wijzigingen rondom de regiefunctie van de rechter en de mondelinge behandeling centraal. Daarbij wordt een vergelijking gemaakt met het huidige procesrecht om de vraag te beantwoorden of van werkelijke procesvernieuwingen sprake is of meer van een codificatie van een in de procespraktijk ontwikkelde werkwijze.

In dit artikel gaat de auteur in op het Polbud-arrest van 25 oktober 2017 over een verplaatsing van de statutaire zetel, waarin het HvJ EU een nadere invulling geeft aan de mogelijkheid van een grensoverschrijdende omzetting op basis van de vrijheid van vestiging van art. 49 en 54 VWEU. Dit artikel bevat een analyse over de betekenis van het Polbud-arrest, mede in het perspectief van het geldende recht met betrekking tot grensoverschrijdende omzettingen.

In deze bijdrage staat de auteur stil bij het belang van de Nederlandse Algemene wet bestuursrecht (Awb) voor de rechtspraktijk in Curaçao. Met de Awb wordt nader betekenis gegeven aan bestuursrechtelijke regels die in Curaçao niet zijn opgeschreven of veel minder zijn uitgewerkt. De vragen die rijzen zijn of dat wel altijd kan en zo ja, aan welke grenzen het overnemen of analoog toepassen van regels uit de Awb in Curaçao dan is gebonden.

Penal mediation is currently gaining ground within the Dutch criminal law system. The practice of penal mediation is still young, however, and therefore vulnerable. Common criminal practice as well as legislation are not yet thoroughly compatible with practicing penal mediation. The authors of this contribution explore some of the dangers mediators in penal cases face while drafting party-agreements that are to be taken into consideration by the judicial authorities.
The article identifies the responsibilities of penal mediators who at the same time serve the interests of victims and offenders as well as take into account expectations judicial authorities might have. The responsibility of penal mediators is especially delicate whenever mediation parties seek to influence the outcome of the criminal lawsuit through mediation. Criminal law is a highly-regulated field, which – albeit unconsciously – seduces the mediator his- or herself to lose track of the main restorative goals of the mediation process. The authors point out some of the traps penal mediators can and should avoid. The article for instance elaborates the inadequacy of current Dutch regulations to arrange financial compensations and damages through penal mediation. Also, the article enumerates examples of over-juridification as well as the lacking of it. Furthermore, avoidable pitfalls such as McDonald-icing of penal mediation, the uselessness of so-called sunny-weather-vouchers, the dangers of copy-paste-agreements and – the worst – putting the height of their own – currently fixed – fees above party interests, are being addressed.

The nature and extent and lessons for the detection of long-term missing persons.

In this article, we try to answer the question of how and why the stories of the victims of attacks by the guerrilla movements in the 1970s in Argentina are currently silenced in the public sphere. We analyse how this collective denial is negotiated in human rights discourse. In particular, we show how strategic and essentialist silences as well as denial (literal, interpretative, implicatory) feature in political debates about human rights and political violence.

In zaak C-486/14 (Kossowski) relativeert het Hof van Justitie het ne bis-beginsel in grensoverschrijdende zaken. Als een procedure tot strafvervolging in een lidstaat wordt beëindigd zonder dat een uitgebreid onderzoek is verricht [naar hetgeen er is gebeurd], is die beslissing mogelijk geen onherroepelijke beslissing in de zin van artikel 54 SUO en artikel 50 Handvest. Het in die bepalingen neergelegde ne bis-beginsel staat in zo’n geval niet in de weg aan een nieuwe vervolging in een andere lidstaat.
HvJ 29 juni 2016, zaak C-486/14, Kossowski, ECLI:EU:C:2016:483

In deze Yukos-uitspraak heeft de Hoge Raad beslist dat het conservatoir beslag dat door twee schuldeisers was gelegd ten laste van het niet meer bestaande Yukos Oil blijft liggen voor de duur van de bodemprocedure. De Hoge Raad deed dat door invulling te geven aan zijn rechtsvormende taak.

In deze bijdrage staat de door de rechtspraktijk gezochte oplossing voor de legeboedelproblematiek centraal: het curatorenverzet ingevolge artikel 10 Fw. De Hoge Raad heeft zich onlangs uitgesproken over deze gangbare praktijk. Het is echter niet aan de Hoge Raad maar aan de wetgever om in dezen een oplossing te bieden.

In de literatuur is discussie over de vraag of de jaarrekeningverplichtingen van toepassing zijn voor rechtspersonen in liquidatie. In deze bijdrage bespreekt de auteur wat deze discussie feitelijk betekent voor de praktijk, en doet voorstellen tot een nadere invulling van en aanvulling op de geldende wettelijke regelingen.

Beleidsregels. Hardheidsclausule.

Sinds 2000 nam de Ondernemingskamer in uitkoopprocedures haar eindarrest als peildatum voor de bepaling van de uitkoopprijs. In het arrest inzake Unit4 (7 juli 2015) komt de OK terug van dit uitgangspunt. Vanaf heden wordt een peildatum in het verleden gebruikt. Na een openbaar bod is de dag van betaalbaarstelling de peildatum.