De NMa wacht niet alleen op signalen van buiten, zoals klachten en clementieverzoeken, maar probeert ook door eigen economisch onderzoek kartels op te sporen. Daartoe maakt de NMa kennelijk regelmatig een scan van de Nederlandse economie op basis van een combinatie en weging van publiek beschikbare gegevens over relevant geachte variabelen. Deze scan lijkt een rol te spelen bij het bepalen van de onderzoeksprioriteiten van de NMa¹x Zie ook de speech van dR.J.P. Jansen, lid van de raad van bestuur van de NMa op het symposium ‘Mededingingsrecht in crisistijd’, Allen & Overy, woensdag 1 april 2009. en recent heeft een medewerker van de NMa gepubliceerd over de (vermeende) voorspelkracht en daarmee het nut van de scan. In deze bijdrage plaatsen we een aantal kritische kanttekeningen bij de bruikbaarheid van de methodiek die aan de scan ten grondslag ligt. We beschrijven eerst wat de NMa nu doet (de scan). Daarna komt het onderscheid tussen detectie op basis van marktstructuur en detectie op basis van gedrag aan bod, en bespreken we de problemen met de aanpak van de NMa, mede naar aanleiding van de beoordeling van de scan door de NMa zelf. Ten slotte bespreken we enkele aanvullende alternatieven voor economische detectie.

Noten

• 1 Zie ook de speech van dR.J.P. Jansen, lid van de raad van bestuur van de NMa op het symposium ‘Mededingingsrecht in crisistijd’, Allen & Overy, woensdag 1 april 2009.

Door de toenemende culturele diversiteit in Nederland is te verwachten dat steeds meer niet-westerse verdachten zich in een strafzaak beroepen op hun cultuur. Op basis van dossieronderzoek en interviews is onderzocht in hoeverre overige uitbuitingszaken (een vorm van mensenhandel ex art. 273s Sr) culturele strafzaken zijn en hoe rechters hiermee omgaan. De resultaten laten zien dat rechters worstelen met culturele verweren bij overige uitbuitingszaken: enerzijds willen zij rekening houden met de culturele achtergrond van de dader, maar anderzijds dient aan de hand van Nederlandse normen te worden vastgesteld of er sprake is van mensenhandel.

CEPINA, the Belgian Centre for Arbitration and Mediation recently published special mediation rules for the resolution of IT disputes. The most important rules are discussed. Also the background of this initiative is highlighted.

In criminology a lot of attention is paid to risk factors in the development of criminal behaviour. It is also not uncommon to speak of criminogenic factors. In the reported research project a monitor of relevant risk factors on an aggregated level (city, city councils and boroughs) was developed. In addition the data were combined into a so-called criminogenity index for the city of Amsterdam. The article discusses the development and results of the monitor and index. It elaborates on an article which was published earlier (TvV, 2007 (6) 2), but can be read as a stand alone article.

Auteur bespreekt het proefschrift van Haas en merkt op dat het prettig en is geschreven en gedegen is. De grenzen van het recht op nakoming in samenhang met hieraan gerelateerde problematiek, worden hierin helder in kaart gebracht. Toch leent dit boek zich minder voor directe toepassing door de praktijkjurist. Dat neemt echter niet weg dat de procesadvocaat hieruit inspiratie voor de te hanteren “line of defense” kan putten, mede gelet op de opzet van dit boek. Voorts vormen de inzichten van Haas zonder meer een belangrijke bijdrage aan het (vooralsnog) academische debat over complexe onderwerpen zoals relatieve nakoming en de verzuimregeling.

Wetsevaluatie staat op de wetgevingsagenda, reden om in te gaan op het wat en hoe van wetsevaluatief onderzoek. Op basis van literatuuronderzoek en eigen inzicht worden negen aanwijzingen gegeven: 1. Weet wat je wilt weten; 2. Laat altijd de beleidstheorie onderzoeken; 3. Laat de beschikbaarheid van voorzieningen onderzoeken; 4. Laat bij ex ante evaluatie primair het probleem onderzoeken; 5. Gebruik bij ‘impact assessments’ een methodenmix; 6. Doe niet louter doelbereikingsonderzoek. Omdat men 7. beter wat terughoudend kan zijn met doeltreffendheidsonderzoek (laat, als het gebeurt, de diverse betrokkenen een schatting maken van de bijdrage van de wet aan de doelbereiking) en zeker 8. met oeverloos effectonderzoek (men weet niet waar men het zoeken moet), wordt aanbevolen te kiezen voor 9. procesevaluaties: de omgang van diverse betrokkenen met de wet; laat daarbij ook kijken naar de invloed van het flankerend beleid.

This article first addresses the tension between scientific requirements and policy oriented criminological research. The article then proceeds to describe the historical development of policy oriented criminology in the Netherlands. This narrative can be divided into three phases: early history, the years 1980-1995 and the period from 1995. Criminology in the Netherlands has always had and retains a strong policy orientation. The growth of professional (academic) criminology is a relatively recent phenomenon. ‘Critical’ and ‘public’ criminology always have been and remain the work of individuals. The development of policy oriented criminological research in the Netherlands appears dependent on governmental involvement. The situations in Belgium and the USA give the same impression.

In een redactioneel artikel geeft de redactie een toelichting op het tijdschriftnummer in kwestie.

Ter verbetering van de kwaliteit van de milieuhandhaving zijn in 2005 in de Wet milieubeheer toezichtsinstrumenten ingevoerd en is een amvb met kwaliteitseisen voor handhaving vastgesteld (het BKHM). Planmatigheid, transparantie en voortvarendheid van de milieuhandhaving zijn toegenomen. Toch zijn problemen van versnippering en gebrekkige kwaliteit niet opgelost. Het is nodig geavanceerde risicoanalyses te ontwikkelen, de monitoring te verbeteren en audits in te voeren. De toezichtinstrumenten zijn nuttige stokken achter de deur. Het kabinet wil ze echter afschaffen en de klassieke toezichtsinstrumenten - schorsing, vernietiging en de taakverwaarlozingsregeling – revitaliseren. De ingrepen zijn eerst verantwoord als het informatiemanagement wordt verbeterd, (nog) meer geïnvesteerd wordt in horizontale controle en een kwaliteitsslag wordt gemaakt. Het belang van kwaliteitseisen voor handhaving op grond van de Wabo is relatief. De schaal van de organisaties is vaak niet toereikend. De vraag is of een verplichte regionale omgevingdienst de aangewezen oplossing is.

Wie kijkt naar de opmars van technologie, ziet dat onze samenleving onder invloed daarvan drastisch is veranderd. De vraag die daarmee naar voren treedt, is of de uitgangspunten die ten grondslag liggen aan de huidige wet- en regelgeving voor de bescherming van persoonsgegevens wel voldoende hebben kunnen meebewegen in deze verandering. Vanuit deze vraag schetst deze bijdrage de belangrijkste technologische en maatschappelijke tendensen die de privacy raken, om daarnaast bij ieder van deze tendensen kort aan te geven wat de implicaties voor de Wet bescherming persoonsgegevens zijn. De conclusie is dat een aantal ontwikkelingen zich moeizaam verhoudt tot het huidige wettelijk regime.

Brouwer defended the view that the autonomy of the individual citizen is furthered by articulated, precise and clear legislation. The question arises whether all kinds of rules can be said to enhance such autonomy. It is argued that a distinction should be drawn between rules that dictate desirable outcomes, on the one hand, and rules that determine the way the game is played, on the other. Rules of the game often reflect the way they were drafted and can be seen as the embodiment of power relations between rule-makers. Rules that dictate outcomes, on the other hand, are often drafted by experts who analyse the goals to be reached. The view is defended that only rules of the game – potentially – enhance the autonomy of the citizen, whereas outcome-rules are potentially manipulative, tending to exclude those who are ill-equipped to realize the prescribed outcomes. The virtues of rules therefore do not merely reside in their clear and precise nature, but are largely derived from their capacity to regulate the relations amongst citizens who were included in the process of rulemaking.

Dit artikel bevat een overzicht van de NMa-besluiten met betrekking tot fusies tussen ziekenhuizen. Het plaatst de besluiten en de commentaren daarop in perspectief van de ontwikkeling van het denken binnen de NMa. Het artikel besteedt aandacht aan wat wel en niet mogelijk is binnen het toetsingskader van de Mededingingswet. Alleen dan wanneer er sprake is van marktmacht op de relevante markt kan de NMa aspecten van kwaliteit van de zorg en efficiency voordelen mee laten wegen. In haar besluiten houdt de NMa sterk rekening met het feit dat marktwerking in de zorgmarkt nog in een pril stadium verkeert.

Het Ministerie van VWS staat in de zorg zowel meer concurrentie, als meer samenwerking voor, waaronder samenwerking in de vorm van ketenzorg. Dat lijkt op het eerste gezicht paradoxaal. Marktwerking wordt immers vaak geassocieerd met de plicht voor partijen zelfstandig strategische keuzes te maken, terwijl ketenzorg juist vergaande afstemming verlangt. Dit artikel laat zien dat het mededingingsrecht niet in de weg staat aan realisatie van beide beleidsdoelen. Het mededingingsrecht biedt voldoende ruimte voor samenwerkingen die bijdragen aan de zorgdoelen kwaliteit, betaalbaarheid en bereikbaarheid, doch verbiedt afspraken die de marktwerking verder beperken dan noodzakelijk is voor de realisatie van deze doelstellingen.

In deze bijdrage behandelen de auteurs de belangrijkste wijzigingen van de aangepaste corporate governance code, waaronder interne risicobeheersing en controle, bezoldiging van bestuurders, de responstijd van het bestuur en verplichtingen van aandeelhouders, en signaleren ook enkele aandachtspunten.