De auteurs bespreken een veelvoorkomende bepalingen in aandeelhoudersovereenkomsten, zoals afspraken ter invulling van bestuursfuncties, aanvulling van het recht op informatie van aandeelhouders, financiering van de vennootschap, beïnvloeding van het dividendbeleid, verzekering van de tijdelijke niet-overdraagbaarheid van aandelen, aanbieding van aandelen aan mede-aandeelhouders, voorkoming of beslechting van geschillen en non-concurrentie. Waar relevant worden voorbeeldbepalingen aangehaald.

Offshore companies play a substantial role in the laundering of dirty money, especially in bigger cases. This article reflects on the definition of offshore companies and analyses several cases of money laundering through these often complicated financial business structures. The lack of knowledge on offshore money laundering practices hampers criminal investigation worldwide. Improving the registration of cases and sharing knowledge internationally would help to develop better prevention measures and to detect money laundering through offshore companies. The author also provides a list of risk indicators signalizing possible abuse of offshore companies.

In this article, which serves as an introduction, the authors take a closer look at theoretical definitions as well as empirical manifestations of money laundering. They discuss the judicial definition and the often used theoretical distinction between ‘three stages’ of money laundering. Furthermore, the authors provide the reader with a quick overview of several forms of money laundering. This overview is based on actual criminal investigations. It covers the transfer of cash money and ‘concealed consumption’, both of which are frequently overlooked by authors who use the three stages model. Also ‘traditional’ forms of money laundering such as loan backs, abuse of legal trade, feigning gambling profit, structuring of real estate deals and ‘new’ forms, i.e. the use of bitcoins, are dealt with.

In de Villa Mundo-uitspraak van 23 november 2012 besliste de Hoge Raad dat iemand die bestuurder is van een rechtspersoon op grond van art. 6:162 BW aansprakelijk kan zijn tegenover een buitenstaander wanneer geen sprake is van een ernstig verwijt. Deze uitspraak leek in contrast te staan met de vaste jurisprudentie van de Hoge Raad, dat bestuurdersaansprakelijkheid pas intreedt als sprake is van een ernstig verwijt. De Villa Mundo-uitspraak is (dan ook) kritisch ontvangen. De Hoge Raad is in twee uitspraken van 5 september 2014, Tulip Air en Van Rossem Groep en MCD Groep, nogmaals op deze kwestie ingegaan. Uit deze uitspraken blijkt dat de Hoge Raad de weg van een al te gemakkelijk beroep op de Villa Mundo-norm heeft afgesloten. Maar ook na deze uitspraken is nog niet volledig duidelijk wanneer een bestuurder van een rechtspersoon wordt beschermd door de rechtsregel dat hij pas aansprakelijk is als hem een ernstig verwijt kan worden gemaakt, en wanneer iemand die – bijvoorbeeld als bestuurder – is betrokken bij een rechtspersoon tegenover een buitenstaander aansprakelijk kan zijn, ook zonder dat hem een ernstig verwijt treft.

Er zijn verschillende uitspraken gepubliceerd waarin doorwerking van aandeelhoudersovereenkomsten is aangenomen onder de specifieke omstandigheden van het geval. In dit artikel wordt door prof. mr. W.J. Oostwouder en mr. M. Wessel bezien in hoeverre aandeelhoudersovereenkomsten vennootschapsrechtelijke werking hebben. De auteurs zullen zich tevens richten op de principiële vraag in hoeverre de doorwerkingsjurisprudentie leidt tot de conclusie dat de aandeelhoudersovereenkomst bij besluitvorming van een vennootschapsorgaan prevaleert boven het bepaalde in Boek 2 van het Burgerlijk Wetboek en de statuten. De auteurs signaleren verschillende aandachtspunten bij de beantwoording van deze vraag en dat er wel degelijk een goedaardige, maar niet-onbelangrijke ‘duivel’ om de hoek komt kijken, die dikwijls over het hoofd wordt gezien.

De auteurs hebben in navolging van de Parlementaire Enquêtecommissie Woningcorporaties een nadere analyse gemaakt van fraude en corruptie bij woningcorporaties. Zij hebben zes fraudezaken onder de loep genomen die door de commissie nog niet waren onderzocht. Hun bevindingen bevestigen die van de Enquêtecommissie: bestuurders van frauderende corporaties zagen geen integriteitsproblemen, en werden niet gehinderd door enige vorm van intern toezicht.

Bestuursorganen kunnen zonder tussenkomst van de rechter bestuurlijke sancties opleggen. De zwaarte van deze sancties is in enkele decennia fors toegenomen. Dat geldt in de eerste plaats voor de bestraffende maatregel van de bestuurlijke boete, maar ook veel herstelsancties zijn in kracht toegenomen. Naast de bestuurlijke boete zijn er ook sancties die door een leedtoevoegend element als punitief zijn te kenschetsen en daarmee niet of niet langer het karakter dragen van een niet bestraffende sanctie gericht op het herstel van een rechtmatige toestand. Is sprake van een punitieve sanctie, dan heeft het bestuursorgaan een reeks rechtswaarborgen te eerbiedigen.

In deze bijdrage bespreken de auteurs de (wettelijke en contractuele) middelen waarover de commanditaire vennoten in een commanditaire vennootschap beschikken om op te treden tegen een disfunctionerende beherend vennoot. Ook komt de eventuele aansprakelijkheid van de bestuurder van de beherend vennoot op basis van onrechtmatige daad aan bod.

Deze bijdrage gaat over de vraag welke uitkeringsregels gelden voor een BV met statuten waarin de uitkeringsregels van artikel 2:216 BW (oud) staan, terwijl de Wet vereenvoudiging en flexibilisering bv-recht en de Overgangswet NBW van kracht zijn. Zijn dat de oude uitkeringsregels zoals opgenomen in de statuten, of de nieuwe wettelijke regels?

In deze bijdrage bespreekt de auteur de beschikking van de Hoge Raad van 19 december 2014, waarin de vraag centraal staat of herroeping van een ontbindingsbesluit van een rechtspersoon mogelijk is, en zo ja, onder welke omstandigheden en tegen welke voorwaarden.

In deze bijdrage wordt ingegaan op het arrest RCI/X waaruit lijkt te volgen dat de bestuurder die toestaat dat de vennootschap onjuiste informatie verschaft over de zekerhedenpositie van de beoogde financier niet snel aansprakelijk zal zijn.