In de civiele procedure leggen partijen geregeld ter onderbouwing van hun stellingen een rapport van een accountant over. In dit artikel wordt ingegaan op de vraag wat de waarde, de bewijskracht van een dergelijk rapport is. Aan de hand van de voor accountants geldende gedragsregels en de tuchtrechtelijke jurisprudentie wordt beschreven aan welke vereisten accountantsrapporten die in een civiele procedure worden ingebracht, dienen te voldoen. Duidelijk is dat niet elk accountantsrapport dezelfde waarde heeft. Het artikel bevat enkele vragen die de civiele rechter zich kan stellen wanneer hij wordt geconfronteerd met een accountantsrapport. Beantwoording van deze vragen helpt de rechter bij de waardering van het rapport.

Op grond van de Interventiewet kan De Nederlandsche Bank (DNB) een bank of verzekeraar die in problemen verkeert, overdragen aan een andere private financiële instelling en kan de minister van Financiën eventueel overgaan tot nationalisatie. Hoewel het grootste deel van de Interventiewet in de publiekrechtelijke Wet op het financieel toezicht (Wft) is opgenomen, is deze wet ook vermogensrechtelijk van belang. Deze bijdrage verkent enkele vermogensrechtelijke aspecten.

De uitspraak in eerste aanleg in de zaak TenneT/ABB geeft er een beeld van hoe in Nederland in rechte met kartelclaims wordt omgegaan. De Rechtbank Oost-Nederland komt tot interessante conclusies over de aansprakelijkheid van entiteiten behorend tot het concern van een kartelovertreder en de mogelijkheid van een zogenoemd passing-on verweer. De uitspraak lijkt voor kartelovertreders niet gunstig.
Rb. Oost-Nederland 16 januari 2013, ECLI:NL:RBONE:2013:BZ0403

In deze bijdrage bespreekt de auteur de middelen van de fiscus om de in de literatuur gesignaleerde taxplanningsconstructies door storting van het nominale bedrag van flex-BV-aandelen uit te stellen, te bestrijden. De auteur bespreekt in dit verband doel en strekking van de deelnemingsvrijstelling, BNB 1998/265 en de meetrekregeling in artikel 13 lid 5 Wet Vpb.

De Hoge Raad heeft op 3 mei 2013 een drietal arresten gewezen over onzakelijke leningen die van belang zijn voor informal investors. In deze arresten was vooral de vraag aan de orde of, en zo ja, onder welke omstandigheden een verlies op een lening, waarbij de crediteur tevens aandeelhouder is geworden van de debiteur van die lening, aftrekbaar is voor de inkomstenbelasting dan wel de vennootschapsbelasting.

Deze bijdrage heeft als thema de bestuurder in joint venture verhoudingen (de JV-bestuurder). Het vizier is gericht op een joint venture (JV) waarbij twee of meer partijen ten aanzien van de juridische structuur van hun samenwerkingsverband voor de bv kozen. De bijdrage benadert het thema vanuit twee invalshoeken. De eerste invalshoek onderzoekt enige specifieke aan het karakter van een JV gerelateerde aspecten van de functionele band van de bestuurder met de bv. Dit eerste deel van de bijdrage gaat vooral in op de per 1 oktober 2012 op grond van de totstandkoming van de Flex-wet ingevoerde wijzigingen in Boek 2 BW. De tweede invalshoek bekijkt het thema vanuit arbeidsrechtelijk perspectief.

Onderzocht wordt in hoeverre de cv een passende rechtsvorm is voor een joint venture (JV). Daartoe wordt het verbod voor een commanditaire vennoot om daden van beheer te verrichten geanalyseerd. De conclusie is dat de reikwijdte van dit verbod zo onduidelijk is, dat een cv een minder geschikte rechtsvorm is voor een JV wanneer de partners joint control over hun samenwerkingsvehikel willen hebben zonder het risico te lopen op hoofdelijke verbondenheid voor diens schulden. Afgesloten wordt met een overzicht van enige structuurvarianten die beter bruikbaar lijken.

In dit artikel bespreken de auteurs een aantal ontwikkelingen in de medezeggenschap die rechtstreeks of mogelijk toepasbaar zijn op joint ventures (JV’s). Na een korte inleiding komen in dit kader aan de orde de rol van de OR bij het aangaan van een JV, problematiek omtrent overgang van onderneming, de Europese ondernemingsraad, de SER Fusiegedragsregels, mogelijke vertegenwoordiging van de OR van een JV in de COR en de GOR, het leerstuk van toerekening en medeondernemerschap en de Wet spreekrecht OR.

Dit artikel bespreekt de fiscale aspecten van de internationale jointventure-structuur, in het bijzonder de aspecten op het gebied van de vennootschapsbelasting en dividendbelasting, bij de totstandkoming, tijdens het bestaan en de opheffing van de joint venture. Daarbij wordt ervan uitgegaan dat zowel de (Nederlandse) joint venture als de (Nederlandse of buitenlandse) jointventure-partners kapitaalvennootschappen zijn.

Per 1 januari 2013 maakt het vrouwen- en mannenquotum deel uit van ons vennootschapsrecht. De regeling schrijft een percentage van 30% vrouwen en 30% mannen in de RvB en de RvC van ‘grote’ NV’s en BV’s voor. In deze bijdrage gaan de auteurs in op het juridisch kader, de praktische haalbaarheid en de wenselijkheid van de nieuwe regeling.

Het Expedia-arrest leert dat een strekkingsbeding met interstatelijk effect niet op merkbaarheid wordt getoetst, en dat de ‘de minimis’ bekendmaking de nationale autoriteiten niet bindt.
Deze bijdrage bespreekt dat deze benadering niet eenvoudig past in de nationale praktijk. Er blijft ook behoefte aan een nadere uitleg wanneer er sprake is van een strekkingsbeding. Expedia lijkt ruimte te laten voor een merkbaarheidstoets. De Nederlandse jurisprudentie over de merkbaarheidstoets verdient mogelijk wel bijstelling. Auteurs concluderen dat merkbaarheid, in ieder geval bij de toepassing van artikel 6 Mw, nog een relevant toetscriterium is. De eerste Nederlandse uitspraken post Expedia lijken dit te bevestigen.
HvJ EU 13 december 2012, zaak C-226/11, Expedia Inc./Autorité de la concurrence e.a., n.n.g.

In HR 9 november 2012 komt de reikwijdte van het fiscaal bodemrecht ex art. 22 lid 3 Invorderingswet 1990 in het kader van een financial lease aan de orde. Hierin staan twee thema’s centraal: de contouren van de reële eigendom in de zin van de Leidraad Invordering 1990 en 2008 en de vraag of bodemzaken kunnen worden uitgewonnen voor schulden van andere rechtspersonen dan de belastingplichtige.

In deze bijdrage wordt een overzicht gegeven van de recente ontwikkelingen op het terrein van de bedrijfsopvolgingsfaciliteiten in de SW 1956.

In deze bijdrage bespreekt de auteur situaties waarin verpanding van aandelen kan leiden tot het verbreken van een fiscale eenheid.

In deze bijdrage bespreekt de auteur het buitenlands aanmerkelijkbelangregime in de Nederlandse vennootschapsbelasting. Op grond van deze antimisbruikbepaling wordt het inkomen verkregen door een in het buitenland gevestigde vennootschap uit een aanmerkelijk belang in een in Nederland gevestigde vennootschap in de heffing van Nederlandse vennootschapsbelasting betrokken, als dit belang wordt gehouden met als voornaamste doel of een van de voornaamste doelen het ontgaan van Nederlandse inkomstenbelasting en/of dividendbelasting.

In de zaak Lagardère hebben het Gerecht en het Hof van Justitie voor het eerst een beoordeling gegeven van een constructie waarbij de over te nemen onderneming tijdelijk bij een bank wordt ‘geparkeerd’. Zo’n parkeerconstructie maakt het mogelijk dat de verkoper niet het concentratiecontroleonderzoek door de Europese Commissie hoeft af te wachten. In de Lagardère-zaak is het gebruik van de parkeerconstructie goedgekeurd. Enkele essentiële vragen blijven echter onbeantwoord. Het is daardoor de vraag of de arresten voldoende grond bieden om de parkeerconstructie – die inmiddels door de Commissie in de Geconsolideerde Mededeling inzake Bevoegdheidskwesties in de ban was gedaan – weer te gebruiken.

In deze bijdrage bespreekt de auteur enkele arbeidsrechtelijke aspecten in geval van faillissement.

In recente literatuur is gewezen op de mogelijkheden die een pandhouder van aandelen heeft om een enquêteverzoek in te dienen en de voordelen die daaraan zijn verbonden. Op 29 oktober 2012 heeft de Ondernemingskamer voor het eerst een verzoek van een pandhoudende bank toegewezen om bij wijze van onmiddellijke voorziening een bestuurder die een herstructurering verhinderde, te schorsen en te vervangen door een onafhankelijke bestuurder. In deze bijdrage wordt dieper ingegaan op het enquêterecht voor de verschaffers van vreemd vermogen en op deze eerste uitspraak. Het lijkt aannemelijk dat banken deze mogelijkheid vaker zullen gaan aangrijpen.