In deze bijdrage wordt aandacht besteed aan enkele ontwikkelingen op het gebied van de privaatrechtelijke handhaving van het mededingingsrecht. In het bijzonder wordt ingegaan op collectief schadeverhaal, het kwantificeren van schade als gevolg van mededingingsinbreuken, de toegankelijkheid van clementiedocumenten in een schadeprocedure en de aansprakelijkheid van een moedervennootschap voor een kartelinbreuk begaan door haar dochtervennootschap.

In deze bijdrage bespreekt de auteur de procedure die een structuurvennootschap dient te volgen indien een vrijstelling op het structuurregime van toepassing wordt of de vennootschap gaat voldoen aan criteria voor beperkte toepassing van het structuurregime. De nadruk wordt gelegd op (de wenselijkheid van) het adviesrecht dat de OR mogelijk toekomt bij de procedure.

In deze bijdrage bespreekt de auteur twee alternatieven voor certificering van aandelen in de context van werknemersparticipatie.

In deze bijdrage bespreekt de auteur de doorbreking van de bestendige lijn in de rechtspraak met betrekking tot de beëindiging van de overblijvende aansprakelijkheid als gevolg van de uitspraak van de Ondernemingskamer in de zaak Jones Lang tegen BosGijze c.s.

Om ABC-transacties hangt een geur van fraude. Maar lang niet alle ABC-transacties zijn frauduleus. In dit artikel worden enkele belangrijke privaatrechtelijke aspecten van ABC-transacties besproken. Onder meer wordt ingegaan op verschillende varianten waarin deze transactie zich in de praktijk voordoet, op het titelvereiste, de Vormerkung en de Wet voorkeursrecht gemeenten.

In deze bijdrage bespreekt de auteur de gevolgen van de AIFM Richtlijn voor de Nederlandse private equity-industrie. Deze richtlijn beoogt een geharmoniseerd regelgevings- en toezichtkader voor beheerders van alternatieve beleggingsfondsen tot stand te brengen en moet begin 2013 in de Nederlandse wetgeving zijn geïmplementeerd.

In deze bijdrage bespreekt de auteur de plicht van aandeelhouders om het vennootschappelijk belang in acht te nemen. In de PCM-beschikkingen heeft de OK bevestigd dat deze plicht voor aandeelhouders geldt. Daarnaast vormen de PCM-beschikkingen een uitbreiding van deze plicht.

In deze bijdrage bespreekt de auteur de mogelijke varianten van het spreekrecht van de ondernemingsraad bij naamloze vennootschappen, waarbij met name aandacht wordt besteed aan het spreekrecht bij internationale holdings en structuurvennootschappen.

In deze bijdrage bespreken de auteurs een aantal fiscale aspecten van het verstrekken van garanties bij financieringen van een concern. Vanwege onder meer een toenemende aandacht van belastingadministraties is het bij het verstrekken van dergelijke garanties van belang rekening te houden met het arm’s length-beginsel (ter bepaling van de garantievergoeding), maar ook met verschillende renteaftrekbeperkingen.

Hoewel diverse grondrechten al sinds jaar en dag worden ingeroepen in Europese mededingingsprocedures, komen op deze grondrechten gebaseerde verweren nog iets minder voor in Nederlandse mededingingszaken. In deze bijdrage, die wegens haar omvang geen uitputtend overzicht vormt, zal nader worden ingegaan op een aantal grondrechtelijke leerstukken die in dat kader met name relevant lijken.

In deze bijdrage wordt onderzocht in hoeverre het begrip zorgplicht een rol speelt of zou kunnen spelen in concernverhoudingen, binnen groepen van vennootschappen. Daarbij wordt er in het bijzonder ingegaan op de moedermaatschappij of concernholding. In dit kader komen onder meer de volgende vragen aan bod: welk belang wordt er met zorgplicht gediend? Op welke wijze dient de moedermaatschappij de zorgplichten te vervullen? Wat zijn de gevolgen van schending van de zorgplicht? En hoe dient het fenomeen zorgplicht tegen de achtergrond van de daarmee beoogde doelen, als deze al expliciet gemaakt kunnen worden, te worden beoordeeld?

De praktijk wijst uit dat aandeelhoudersactivisme het vennootschappelijk belang kan bedreigen. In deze bijdrage wordt onderzocht wat de meest adequate vorm van bescherming van een beursvennootschap tegen een vijandige overname is. Allereerst worden de in Nederland meest voorkomende beschermingsconstructies besproken en geëvalueerd. De auteurs constateren vervolgens dat aan elke beschermingsmaatregel voor- en nadelen kleven. Deze voor- en nadelen hebben betrekking op de toereikendheid van de bescherming of de aanvaardbaarheid van de inperking van de zeggenschap van kapitaalverschaffers. Vergeleken met de andere behandelde beschermingsconstructies lijkt certificering echter volgens de auteurs het best aan beide criteria te voldoen. De auteurs sluiten deze bijdrage af met enkele aanbevelingen ten aanzien van het bestuur van het Administratiekantoor (AK) die de certificaten uitgeeft teneinde de onafhankelijkheid van het AK te kunnen waarborgen en certificering in het algemeen als meest aanvaardbare beschermingsconstructie te kunnen aanmerken.

Afdeling 6.5.3 BW (Algemene voorwaarden) heeft in beginsel betrekking op ieder gebruik van algemene voorwaarden. Een belangrijke uitzondering is artikel 6:235 lid 1 BW, waarin aan bedrijven van een bepaalde omvang een beroep op de specifieke vernietigingsgronden bedoeld in de artikelen 6:233 en 234 BW (open norm en informatie- of kennisgevingsplicht) wordt onthouden. Afdeling 6.5.3 BW, in het bijzonder artikel 6:236 BW (zwarte lijst) en artikel 6:237 BW (grijze lijst), is daarnaast letterlijk beperkt tot overeenkomsten met consumenten, maar de betekenis van deze lijsten werkt door in overeenkomsten tussen ondernemers onderling. Beide thema’s worden mede aan de hand van een analyse van rechtspraak behandeld, waarbij de auteurs aanbevelingen voor verdere uitleg formuleren.

In deze bijdrage plaats de auteur een aantal kanttekeningen bij het artikel van L.G. Verburg, ‘Het moment van de raadpleging van werknemersvertegenwoordigers op grond van de richtlijn collectief ontslag’ in ArA 2010/1. In het bijzonder gaat de auteur in op het ‘ontslagbegrip’ uit de richtlijn en het moment van raadpleging. Volgens de auteur is de WMCO op beide onderwerpen in strijd met de richtlijn en is een wetswijziging noodzakelijk.

In deze bijdrage bespreekt de auteur de formele benadering van de OK aan de gebondenheid van de 403-verklaring ingeval de moeder deze is vergeten in te trekken. Daarbij gaat de auteur in op de kans van slagen van een beroep op redelijkheid en billijkheid door de vergeetachtige moeder.