Dit artikel gaat over vrijwaringen in een overnameovereenkomst. Stil wordt gestaan bij een aantal elementen van een vrijwaring. Wat houdt vrijwaren in? Wie kan de vrijwaring inroepen? Wanneer is een vrijwaringsvordering opeisbaar? Hoe verhoudt de vrijwaring zich tot andere contractsbepalingen? Door beter rekening te houden met dit soort elementen kunnen uitlegdiscussies voorkomen worden.

In deze bijdrage bespreken de auteurs de vraag welke publiek- en privaatrechtelijke mogelijkheden er bestaan om op permanente wijze een bank (of andere financiële instelling) te beschermen tegen beleid dat niet gericht is op het publieke belang. Daarbij worden mogelijke publiek- en privaatrechtelijke instrumenten vergeleken en geplaatst in een nationaal- en Europeesrechtelijk kader. Aangezien publiekrechtelijke instrumenten uit hoofde van de Interventiewet slechts onder bepaalde voorwaarden inzetbaar zijn (dreigende insolventie van de onderneming of instabiliteit van het financieel stelsel) en traditionele beschermingsconstructies slechts kunnen worden ingezet ter voorkoming van vijandige overnames, zien de auteurs mogelijkheden voor het gebruik van aanvullende privaatrechtelijke instrumenten ter stimulering van beleid van banken gericht op het publieke belang.

De kredietcrisis heeft in Nederland in 2012 geleid tot de invoering van een bankenbelasting. Deze belasting treft zogenoemde ongedekte schulden waarmee banken hun bedrijf financieren. Banken zijn bankenbelasting verschuldigd voor zover hun ongedekte schulden een doelmatigheidsvrijstelling overtreffen. De bankenbelasting wordt verhoogd indien aan het bestuur een bovenmatige bonus wordt toegekend. Andere landen hebben heffingen ingevoerd die vergelijkbaar zijn met de Nederlandse bankenbelasting. Om samenloop van deze heffingen tegen te gaan zijn maatregelen getroffen ter voorkoming van dubbele bankenbelasting. De techniek van de Nederlandse bankenbelasting en de voorkoming van dubbele bankenbelasting staan in deze bijdrage centraal.
Aan de invoering van de bankenbelasting zijn in de parlementaire geschiedenis doelstellingen en randvoorwaarden verbonden. Deze worden ook in de bijdrage besproken. Betwijfeld kan worden of zij volledig zijn gerealiseerd met de invoering van de huidige bankenbelasting.

Op 14 februari 2013 heeft de Europese Commissie een herziene versie gepubliceerd van het voorstel voor een gemeenschappelijk systeem voor de heffing van FTT. Nederland doet hier vooralsnog niet aan mee. Desalniettemin kunnen Nederlandse financiële instellingen – en de spaarproducten en oudedagsvoorzieningen van deze instellingen – wel worden getroffen door de FTT. Dit komt door de territoriale werking van het voorstel. In deze bijdrage worden de gevolgen hiervan uiteengezet.

Deze bijdrage gaat in op de gewijzigde groepsvrijstelling inzake technologieovereenkomsten, Verordening 316/2014. De verordening introduceert een aantal significante wijzigingen die van belang zijn bij het redigeren van nieuwe octrooilicentieovereenkomsten en andere overeenkomsten inzake technologieoverdracht en noodzaken tot aanpassingen van bestaande overeenkomsten. De wijzigingen zijn ingegeven door de toename van “patent thickets” en de zorg omtrent de zwakke onderhandelingspositie van kleinere marktpartijen en zien onder meer op “grant back” bepalingen, beëindiging in geval van betwisting van de in licentie gegeven technologie en technologie-pool licenties.

From 22 to 25 October 2009 the conference ‘Reflections and Visions: Celebrating Past, Present and Future’ was held in Minneapolis under the auspices of the International Academy of Collaborative Professionals. Amongst the speakers were Daniel Shapiro focussing on emotions in negotiations, Gary Friedman dealing with self-reflection by collaborative professionals, and Jennifer Lerner discussing the role of emotions when taking decisions.

In this report the author gives his personal impression of his involvement with the development of mediation in Rumania inter alia by training and educating aspirant mediators.

On Friday 23 October 2009 the seminar ‘Mediation and administration of justice’ was organised by the Belgian Federal Mediation Commission (Federale Bemiddelingscommissie), GEMME (Groupement Européens des Magistrats pour la Médiation) and Studipolis.The focus of this seminar was on the Belgian mediation act of 21 February 2005 and the European mediation directive of 21 May 2008.

Wetgevingsprocessen moeten steeds democratischer en transparanter. De vraag is of een betere inbreng en verhoogde participatie van burgers de wet ook altijd beter maakt. Daarom is het experiment dat in 2007 in Nieuw-Zeeland werd gehouden om via een zogenoemde ‘wiki’ een wet voor te bereiden, interessant. Het experiment geldt als geslaagd. Iets voor Nederland?

Auteur heeft een kritische blik geworpen op de nieuwe ICT~Office-voorwaarden, in het bijzonder op de opbouw en de aansprakelijkheidsregeling en meent dat die uit het oogpunt van de leverancier belangrijke verbeteringen bevatten, maar ook beter hadden gekund.

Meestal lijkt Better Regulation net een trein die maar doordendert. Er zijn altijd weer nieuwe landen die zichzelf ten doel stellen administratieve lasten te verlagen, er lijkt altijd behoefte aan meer evaluaties en er komt elk halfjaar weer een nieuw instrument om de effecten van regelgeving te beheersen in de mode. Maar een van de laatste instrumenten die aan het Better-Regulationscala werden toegevoegd, is stilletjes weer van de agenda afgevoerd. De Britse regering heeft namelijk haar ambitieuze plannen om regulatory budgets te introduceren voor onbepaalde tijd in de ijskast gezet. Terwijl het idee op de International Regulatory Reform Conference in Berlijn in de herfst van 2008 nog was aangekondigd als ‘the next frontier in regulatory reform’, heeft men in april 2009, in één grote beweging met de cabinet reshuffle, toch van het idee afgezien, om in plaats daarvan over meer specifieke hervormingsmaatregelen te gaan nadenken.

Deze bijdrage behandelt de getallenfixatie die bij regelgeving in landen van de Europese Unie lijkt te ontstaan. Regelvermindering wordt nogal eens in de sleutel van kwantiteit (aantallen regelingen, aantallen bladzijden) gezet. De EU probeert via consolidatie en codificatie het aantal pagina’s regelgeving terug te brengen. Daartoe werd een rechtsvergelijkend onderzoek binnen de lidstaten uitgevoerd, om te zien of er navolgenswaardige voorbeelden te vinden waren. Die zijn er maar weinig. De lidstaten gebruiken consolidatie en codificatie van regelgeving op hele andere manieren en met hele andere motieven.

From 15 to 18 April 2009 the Dispute Resolution Section of the American Bar Association organized its 11^th ADR conference. The title of the conference was ‘ADR: Building Bridges to a better Society’. There was a wide array of workshops (50 in total) out of which the participants could choose, such as ‘Yes! Corporate America still uses ADR’, ‘Access to ADR for people with disabilities’, ‘ADR ethics from A to Z’, ‘Arbitrator and mediator liability’, ‘How much confidentiality in mediation enough?’, ‘Integrating ADR, families and social service systems’, ‘School mediation misses the mark’, ‘War, negotiation and leadership: lessons for mediators’. In addition to the workshops the participants could attend the ‘Annual Symposium on ADR in the Courts’ and the ‘Legal Educators Colloquium’. The participants – fortunately! – were provided with a CD-ROM with on it all the conference information and papers.