Naar aanleiding van het vonnis van de rechtbank Midden-Nederland van 18 december 2019 bespreken de auteurs de vraag of de bevoegdheid tot het schikken van een verpande vordering contractueel aan de pandhouder toegekend kan worden en of die afspraak goederenrechtelijk effect heeft.

Het Burgerlijke Procesrecht heeft zowel in Duitsland alsook in Nederland in de afgelopen decennia belangrijke wijzigingen ondergaan. Op een aantal punten kan een benadering worden vastgesteld. Maar er blijven ook kenmerkende verschillen. Deze bijdrage levert een korte schets van de Duitse civiele procedure in eerste aanleg en geeft daarbij ook aan waar met de Nederlandse procedure overeenkomsten zijn en waar nog steeds verschillen bestaan.

De overheid maakt in toenemende mate gebruik van systemen die taken verrichten die eerst door ambtenaren werden uitgevoerd. Denk aan het verlenen en uitbetalen van uitkeringen, het opleggen van boetes, bedienen van ophaalbruggen enzovoort. Bij de inzet van deze systemen wordt niet altijd onderkend dat hierbij voldaan moet worden aan de regels die voor de overheid gelden. Bovendien brengt de inzet van deze systemen – algoritmen – nieuwe, deels voorzienbare en deels onvoorzienbare risico’s met zich mee. Daarom wordt steeds vaker gevraagd om meer toezicht op algoritmen. Om dit toezicht effectief te laten zijn zou er een zorgplicht moeten worden ingevoerd.

Het leerstuk van de trias politica houdt in dat de drie staatsmachten – de wetgevende macht, de uitvoerende macht en de rechterlijke macht – onderscheiden verantwoordelijkheden en taken hebben, maar ook dat zij alle drie deel uitmaken van het geheel van de overheidsmacht. In het dagelijks bestaan worden vooral de verschillen benadrukt, maar de overheid als geheel kan niet zonder de complementaire en signalerende rol van elk van de staatsmachten. Daarvan zijn in de praktijk van de Nederlandse Raad van State voorbeelden te zien, maar sinds kort wordt ook op Europees niveau hiernaar gekeken. Mits ieder van de betrokkenen zich realiseert wat de eigen rol en verantwoordelijkheid is, kan hier een duidelijke meerwaarde ontstaan.

This article provides an overview of the developments about the armed on-board protection of Dutch vessels under Dutch law. The Dutch position has changed over the years. In 2011, the starting point was that private security companies (PSCs) are not to be allowed. It was expected that adequate protection of Dutch vessels could be provided by vessel protection detachments (VPDs). Although not considered as an absolute statutory bar, the state monopoly on force was considered the main argument against PSCs. After optimising the use of VPDs and given the development in other countries, the approach changed into a ‘VPS, unless …’-approach. Under the new Protection of Merchant Shipping Act that is expected to come into force in the second half of 2019, PSCs can be employed only if no VPS is available. This article gives an overview of the argumentation in this change of view over the years. It also explores the headlines, criteria and procedures of the new law and some other topics, including the position of the master under the upcoming law. In line with the other country reports, it enables the comparative study in the last article of this special issue.

De positie van werknemers in faillissement is recentelijk verbeterd. Dit blijkt onder andere uit de zaken van DA Retailgroep en Smallsteps. In de eerste zaak kende de Hoge Raad een adviesrecht toe aan de ondernemingsraad in faillissement. In de tweede zaak nam het Europees Hof van Justitie aan dat de regels voor overgang van onderneming van toepassing zijn bij een overname na faillissement in een prepacksituatie. In dit artikel worden onder meer beide zaken besproken en ook de mogelijke impact die zij zullen hebben op de positie van werknemers in faillissement.

De ontbindende voorwaarde lijkt niet meer te passen binnen het Wwz stelsel

De Aanbestedingswet 2012 (Aw 2012) wordt aangepast om de nieuwe aanbestedingsrichtlijnen voor de klassieke overheid 2014/24/EU, de speciale sectoren 2014/25/EU en voor het gunnen van concessie 2014/23/EU te implementeren. Dit artikel geeft een overzicht van de belangrijkste wijzigingen die de nieuwe richtlijnen meebrengen voor de Nederlandse aanbestedingspraktijk. Aan bod komen onder meer het nieuwe regime voor diensten, de aanpassingen in de aanbestedingsprocedures en gunningscriteria, de introductie van past performance, de codificatie van de regels over de wezenlijke wijziging en de nieuwe regels voor concessies.

• Richtlijn 2014/24/EU van het Europees Parlement en de Raad van 26 februari 2014 betreffende het plaatsen van overheidsopdrachten en tot intrekking van Richtlijn 2004/18/EG, PbEU 2014, L 94/65;

• Richtlijn 2014/25/EU van het Europees Parlement en de Raad van 26 februari 2014 betreffende het plaatsen van opdrachten in de sectoren water- en energievoorziening, vervoer en postdiensten en houdende intrekking van Richtlijn 2004/17/EG, PbEU 2014, L 94/243;

• Richtlijn 2014/23/EU van het Europees Parlement en de Raad van 26 februari 2014 betreffende het plaatsen van concessieovereenkomsten, PbEU 2014, L 94/1.

• www.eerstekamer.nl/wetsvoorstel/34329_implementatie

Bij de toepassing van de vereenvoudigde wijze van vaststelling van de jaarrekening van de BV op grond van artikel 2:210 lid 5 BW kunnen complicaties optreden. De regeling kan leiden tot een onbedoelde decharge en een verkorting van de uiterste termijn voor de openbaarmaking van de jaarrekening. De regeling houdt evenmin rekening met titel 9 van Boek 2 BW en het verplichte onderzoek van de jaarrekening door een accountant.

De auteurs behandelen de rol van de accountant bij een grensoverschrijdende fusie die ziet op het afgeven van een inbrengverklaring in de zin van artikel 2:328 lid 1 tweede volzin BW bij een outbound grensoverschrijdende fusie. Tevens worden de aanwijzing van één accountant en de goedkeuring van deze aanwijzing voor de verdwijnende vennootschap(pen) en de verkrijgende vennootschap bij een grensoverschrijdende fusie besproken.

Vanaf 1 januari 2004 heeft iedere werknemer recht op een rookvrije werkplek en zijn werkgevers verplicht maatregelen te treffen die ertoe leiden dat werknemers hun werkzaamheden kunnen verrichten zonder daarbij hinder van rook te ondervinden. Voor 2004 was het roken op de werkplek nog toegestaan.

In dit artikel wordt ingegaan op de vraag of het in de praktijk vaak voorkomende probleem van het ontbreken van een duidelijke toekenning van substitutiebevoegdheid aan een procuratiehouder van een nv of bv kan worden voorkomen door de aanstelling van een statutaire procuratiehouder.