Claims have been made that the Court of Justice of the European Union (CJEU) is more lenient in accepting age discriminating measures affecting older people than in those affecting younger people. This claim is scrutinised in this article, first, by making a quantitative analysis of the outcomes of the CJEU’s case law on age discrimination cases, followed by a qualitative analysis of the line of reasoning of the CJEU in these cases and concluding with an evaluation of the Court’s reasoning against three theoretical approaches that set the context for the assessment of the justifications of age discrimination: complete life view, fair innings argument and typical anti-discrimination approach. The analysis shows that the CJEU relies more on the complete life view approach to assess measures discriminating old people and the fair innings argument approach to assess measures discriminating young people. This results in old people often having to accept disadvantageous measures and young workers often being treated more favourably.

Het Handvest van de Grondrechten van de EU is sinds 1 december 2009 ruim zeven jaar juridisch bindend. Het heeft als doel grondrechtenbescherming te versterken door relevante rechten beter zichtbaar te maken. In deze kroniek wordt een overzicht gegeven van de belangrijkste ontwikkelingen over 2016 en 2017, bezien vanuit het Hof van Justitie. Om een goed beeld te geven over de afgelopen twee jaar is gekozen voor een overzicht van de belangrijkste ontwikkelingen per artikel uit het Handvest.

Op 19 juli 2017 deed het Hof van Justitie van de Europese Unie uitspraak in de zaak Abercrombie & Fitch. Een opmerkelijke uitspraak, want het Hof acht het gerechtvaardigd dat een oproepcontract automatisch eindigt louter en alleen omdat de werknemer de leeftijd van 25 jaar heeft bereikt. In voorgaande arresten waar jongeren anders werden behandeld vanwege hun leeftijd leek het Hof heel strikt te zijn en die niet te accepteren. Is de uitspraak in de zaak Abercrombie & Fitch het begin van een andere houding of toch niet? In deze bijdrage onderzoekt de auteur dit door de uitspraak te plaatsen in de bredere context van leeftijd als discriminatiegrond en het Europese jeugdbeleid. Tegen die achtergrond is tot op zekere hoogte begrijpelijk waarom het Hof de Italiaanse maatregel gerechtvaardigd acht. Echter, met A-G Bobek, komt de auteur tot de conclusie dat voor de essentie van de maatregel leeftijd helemaal niet nodig is als onderscheidend criterium en dat het Hof in deze uitspraak eigenlijk een scheve schaats rijdt.

A provision which authorises an employer to make an on-call contract with a worker of under 25 years of age and to dismiss that worker as soon as he or she reaches 25, pursues a legitimate aim of employment and labour market policy and the means to attain that objective were appropriate and necessary.