In deze zaak wordt de norm voor excessieve prijzen aangevuld ten opzichte van de eerdere uitspraak in United Brands (1978). Prijsvergelijkingen staan hier centraal en kosten kunnen pas in een tweede stap aan de orde komen bij wijze van verweer na een eerste vaststelling van excessiviteit. De conclusie van A-G Wahl gaat nog verder en vereist het gebruik van een benchmarkprijs. Deze aanpak komt aan de orde in Pfizer/Flynn tegen CMA, een Engelse zaak die hier eveneens kort wordt aangestipt.

In this article, I am using Becker’s concept of moral entrepreneur to analyse the role of pain specialists in the labelling process, which has led to the normalisation of the use of opioid painkillers in the United States and ultimately to the death over 200.000 Americans. In general, the literature on labelling centres on crusading reformers, and the criminalisation and stigmatisation of transgressive behaviour. Here I will focus on the moral entrepreneurship of medical experts. What was their role in the normalisation process of opioid painkiller use and are there any similarities with the strategies of crusading reformers? My findings, based on qualitative analysis of documents such as newspaper articles and academic publications, show that, with two exceptions, pain specialists use the strategies of moral crusaders. First, in their narratives, pain specialists represented themselves as neutral objective experts without the emotional stance of moral crusaders. The second exception, which is related to the first, is that there was less emphasis in their narrative on creating villains, as they could not blame openly standard medical practice because they needed the support of the established medical world in order to normalise and legalise opioid painkillers.

Deze kroniek, die een periode van bijna twee jaar beschrijft, bespreekt een groot aantal bestuursrechtelijke uitspraken op het gebied van de gezondheidszorg. Ook de meest belangwekkende uitspraken over de Wet maatschappelijke ondersteuning 2015 en de Jeugdwet worden besproken. Achtereenvolgens komen aan de orde: algemeen bestuurs(proces)recht, uitspraken over de Wet BIG, over de Wkkgz en de Kwzi, jurisprudentie over de WTZi, de Gmw en de Wgp, uitspraken over de Wob, een uitspraak over de Wbp, jurisprudentie over de Wmo 2015 en de Jeugdwet. Als laatste komen de rapporten van de Nationale ombudsman aan de orde.

This article evaluates the recently completed Base Erosion and Profit Shifting (BEPS) project of the G20 and OECD and offers some alternatives for reform.

De vergaande overheidsbemoeienis in het kader van de overnamestrijd rondom Alstom en AstraZeneca roept de vraag op of er in een Europese context juridisch gezien nog ruimte is voor een industriebeleid dat is gericht op het creëren, ondersteunen of beschermen van European en national champions. In dit artikel wordt deze vraag benaderd vanuit de Europese concentratiecontroleregels. Voor zover het gewenste beleid niet reeds op grond van de materiële toets in de CoVo kan worden verwezenlijkt, wordt ingegaan op de vraag welke mechanismen de CoVo bevat om te bepalen of, en zo ja, wanneer de mededinging in dat verband zou moeten wijken.

Aan bod komt de jurisprudentie van 1 augustus 2012 tot en met 8 april 2014. De kroniek bevat een overzicht van de belangrijkste bestuursrechtelijke uitspraken op het gebied van de gezondheidszorg: de algemene bestuursrechtelijke thema's, uitspraken over de Wet BIG, diverse uitspraken op het gebied van handhaving, Wob-jurisprudentie die vaak betrekking heeft op bij toezichthouders berustende documenten, jurisprudentie over de Geneesmiddelenwet en de subsidiebesluiten, varia en de rapporten van de Nationale ombudsman.

Zorgfusies zijn een onderwerp van aanhoudend politiek debat. In het bijzonder ziekenhuisfusies houden de gemoederen bezig. Deze bijdrage bespreekt het bijzondere karakter van de ziekenhuismarkt. We betogen dat de liberalisering, de methodologie van marktafbakening, de beperkte schaalvoordelen en de publieke belangen in de zorg maken dat fusies moeilijk beoordeelbaar zijn. Daarbij gaan we in op het spanningsveld tussen de adviserende zorgtoezichthouders NZa en IGZ en de verantwoordelijke algemene mededingingstoezichthouder NMa. Ook analyseren we mogelijke oplossingsrichtingen, in het bijzonder de borging van publieke belangen middels de diensten van algemeen economisch belang, en een aanvullende zorgtoets gebaseerd op het “DNB model” uit de financiële sector.