In deze bijdrage gaan de auteurs in op het juridische kader voor en de bestuurlijke doorwerking van de Regionale Energiestrategie (RES). De auteurs behandelen de juridische status van de RES en het instrumentarium onder de Omgevingswet ter effectuering ervan, en toetsen de RES aan de criteria effectiviteit, zorgvuldigheid en legitimiteit. De mate van binding aan en doorwerking van de RES in het gemeentelijk omgevingsplan wordt in sterke mate beïnvloed door de zorgvuldigheid bij de totstandkoming ervan.

In dit artikel bespreken de auteurs het voorstel voor een nieuwe coördinatieregeling in afdeling 3.5 van de Algemene wet bestuursrecht.

Dit artikel gaat in op het belang van participatie in de energietransitie, de wijze waarop participatie thans is geïmplementeerd en beoordeeld wordt door de rechter, de nieuwe participatie-instrumenten zoals die worden voorgesteld in de Omgevingswet, de Klimaatwet en het Klimaatakkoord en een analyse van deze instrumenten.

In deze bijdrage onderzoeken auteurs de connectie tussen energietransitie en het omgevingsrecht. Hierbij staat de vraag centraal hoe de keuze voor groot- of kleinschalige maatregelen het omgevingsrechtelijk kader en de ruimte voor een lokale ruimtelijke afweging kan beïnvloeden. Daarbij worden twee transitiepaden nader bekeken: windenergie op land (als onderdeel van het verduurzamen van de elektriciteitsproductie) en de verduurzaming van ruimteverwarming en warm tapwater in de gebouwde omgeving.

Hoogspanningsleiding. Gezondheidsschade.

Overzichtsuitspraak Ladder voor duurzame verstedelijking.

Overzichtsuitspraak Ladder voor duurzame verstedelijking.

Experimenteel karakter bestemmingsplan. Uitnodigingsplanologie. Voortzetting bestaand gebruik. Afwijkingsmogelijkheden. Programma. Begrip erf.

Deze bijdrage gaat over de codificering van het participatiebeginsel. Dit wordt besproken aan de hand van de projectprocedure op grond van de Omgevingswet, de zogenoemde voornemenprocedure, en het overgangsrecht zoals dat is opgenomen in de Invoeringswet Omgevingswet.

In dit artikel staat het juridische instrumentarium voor actief waterbeheer centraal. Onder actief beheer worden de concrete maatregelen van de waterbeheerder verstaan om de doelen van de Wtw voor de watersystemen in zijn beheer te realiseren. Actief beheer wordt onderscheiden van passief beheer: de planvorming, het stellen van regels, vergunningverlening en handhaving. De juridische instrumenten voor het actieve beheer zijn de legger, het peilbesluit, het projectplan en gedoogplichten. In dit artikel worden deze instrumenten achtereenvolgens behandeld.

In dit artikel beschrijft de auteur de verschillende besluiten die noodzakelijk zijn voor de aanleg of wijziging van waterstaatswerken door de beheerder. Op basis van de jurisprudentie wordt besproken hoe deze besluiten zich tot elkaar verhouden en op welke wijze de rechtsbescherming is geregeld.

Geen verplichting om één grensoverschrijdende milieueffectrapportage op te stellen; wel is een substantiële mate van samenwerking tussen de lidstaten vereist.

Inpassingsplan. Planperiode. Chw. Ladder duurzame stedelijke ontwikkeling.

Woningbouw. Ladder duurzame verstedelijking. Actuele regionale behoefte niet inzichtelijk gemaakt.

In deze bijdrage plaatsen de auteurs enige kritische kanttekeningen bij de Utrechtse kantorenaanpak, zoals besproken door Henk de Vries in TO 2015, afl. 3 p. 113-132

In deze bijdrage reageert de auteur op de kanttekeningen die door Groothuijse en Korsse zijn geplaatst bij zijn artikel in TO 2015, afl. 3, p. 113-132

Ruimtelijke uitstraling. Voorwaardelijke verplichting. Geluid. Bronvermogen. Representatieve situatie. Grenswaarde binnen woning. Activiteitenbesluit. Maatwerkvoorschriften. Binnenniveau.