Verslag van het MvO-symposium van 29 mei 2019, met lezingen over hoe het economisch marktdenken het sociale in het ondernemingsrecht in de verdrukking heeft gebracht, social entrepreneurship en tot slot de rol van het vennootschapsrecht in relatie tot externaliteiten.

This article focusses on the question whether quantitative modelling and simulation is useful for judicial forecasting, ex-ante testing of judicial policies, and (re)designing chains of organisations like the judicial chain. Specific attention is given to methods that can be used in the face of complexity and deep uncertainty. That is, when facing many substantial uncertainties. Complexity and uncertainty are first of all focused on. Subsequently, modelling methods for dealing with complexity and uncertainty are discussed in more detail, examples are given, and the process needed to build such models in a participatory way is discussed.

In the field of policymaking, there is a growing need to take advantage of the opportunities that big data predictions offer. A strong point of big data is that the large amounts of data that are collected nowadays can be re-used to find new insights. However, for effective use in policymaking it is also important to take into account the relating limitations and challenges. For example, the quality of the data used can be a problem. Outdated data and data of which the semantics have changed, may result in predictions that are no longer correct. In addition, it is difficult to apply predictions to individual cases or people. In this article authors provide various practical recommendations for dealing with these problems. As long as people are aware of the limitations and handle the results with care, big data models can be a useful addition to traditional methods in the field of policymaking.

Piketmediation is een vorm van mediation naast rechtspraak maar dan in de vorm van een pressure-cooker. Typerend voor piketmediation is dat de mediation plaatsvindt in het gerechtsgebouw en dat in beginsel direct na het eerste gesprek een terugkoppeling plaatsvindt aan de rechter. Het doel van piketmediation is om een verdere escalatie van het conflict te beperken en partijen een dienst te bieden waardoor zij snel tot een oplossing kunnen komen. Piketmediation wordt veelal aangeboden in de voorlopige voorzieningenprocedure.
In opdracht van de Raad voor de rechtspraak is empirisch onderzoek uitgevoerd binnen het Amsterdams Centrum voor Familie & Recht (ACFL) van de Vrije Universiteit Amsterdam. In dit onderzoek zijn verschillende aanbiedingsvormen van piketmediation geëvalueerd die worden aangeboden door zeven gerechten: in een aantal gerechten zijn piketmediation pilots uitgevoerd en in andere is piketmediation reeds een reguliere werkwijze is geworden. In totaal zijn er 120 dossiers gescoord, 39 interviews afgenomen en een expertmeeting gehouden met 14 professionals. De bevindingen uit het dossieronderzoek, de interviews en de expertmeeting tezamen hebben geleid tot een algemeen rapport over de best practices en knelpunten van piketmediation met enkele aanbevelingen betreffende vormen van piketmediation die goed blijken te werken in de praktijk.
---
Picket mediation (in Dutch: piketmediation) is a form of mediation which runs alongside normal court procedures, and is held in a pressure-cooker-like environment. It typically takes place in the courthouse and in principle, the outcome of the mediation is reported back to the judge after the first session. Such mediation is intended to limit any further escalation of a conflict and also to offer parties a service with which they can quickly resolve a situation themselves. Picket mediation is often offered in the provisional provisions procedure.
At the request of The Council for the Judiciary, an empirical study of picket mediation was conducted by the Amsterdam Center for Family & Law (ACFL) of the VU University Amsterdam. Various forms of picket mediation as offered by seven courts were evaluated in this study. While some courts are conducting picket mediation pilots, others already have implemented picket mediation as a regular procedure. For this study a total of 120 files were scored, 39 interviews were conducted and an expert meeting was held with 14 professionals. The combined findings from these events have led to a general report on the best practices and challenges of picket mediation. A number of recommendations regarding forms of picket mediation that appear to work well in practice are additionally included.

Dit jaar viert het Gemeenschappelijk Hof van Justitie zijn 150-jarig bestaan. Voor die gelegenheid staat de auteur stil bij de betekenis van het Hof voor de moderne Caribische rechtsstaat en samenleving. Daartoe worden zeven scènes geschetst waarin centraal staan de relaties van het Hof tot de burger, de overheid, de bestuurders, de rechtsorde, het algemeen belang, de Hoge Raad, en het interne bestuur en beheer. Op al deze fronten heeft het Hof zich aangepast aan nieuwe noden en aspiraties van de samenleving. De conclusie is dat het Hof zich heeft ontwikkeld tot een van de krachtigste instituties van de Caribische samenleving.

In dit artikel wordt de waarde van het instituut parlement verkend. Daartoe analyseert de auteur eerst een lezing die de Nederlandse staatsrechtsgeleerde C.W. van der Pot in 1925 over dit thema hield bij de VWR. Vervolgens wordt Van der Pots opvatting gecontrasteerd met de diametraal tegengestelde benadering van Carl Schmitt, die zich, rond dezelfde tijd, over dit vraagstuk boog in Duitsland. Tot slot schetst de auteur, via een alternatieve, wellicht excentrieke, interpretatie van Schmitt waar een belangrijke waarde van het moderne parlement zou kunnen liggen.

A series of imperfections in the CISG touching upon various areas are laid out thereby prompting the question of whether the Convention ought to be reformed. Two possibilities, namely supplementing the CISG with additional hard law instruments and drafting a new convention, i.e. CISG 2.0 are discussed and evaluated.

Verslag van de 51e jaarvergadering van de Vereniging voor Gezondheidsrecht in het teken van ongezond gedrag en de rol van het recht, met daarin, na het huishoudelijke gedeelte, de presentatie en de verdediging van de drie preadviesdelen en een voordracht over overheidsbemoeienis en het sturen op gezond gedrag.

In deze bijdrage wordt onderzocht wat er vanuit een ‘herstelgericht’ perspectief te zeggen is over de afwikkeling van medische schade. Biedt restorative just culture aanknopingspunten voor een afwikkeling van medische schade die beter aansluit bij de behoeften van betrokkenen?

Dit artikel doet verslag van een onderzoek waarin is getest of letselschadezaken sneller en tegen minder kosten kunnen worden afgewikkeld in een procedure met één medisch adviseur (1MA) in vergelijking met een procedure met twee medisch adviseurs (2MA). Een veldexperiment met 129 zaken die willekeurig werden toegewezen aan de 1MA- en 2MA-groep is opgezet om te testen of de procedure zou leiden tot verschillen tussen de twee procedures in termen van doorlooptijden en kosten. De resultaten laten verschillen zien tussen de twee procedures ten gunste van de 1MA-procedure, in ieder geval ten aanzien van de looptijd; het bewijs dat de 1MA-procedure met lagere kosten gepaard ging dan de 2MA-procedure is op zijn best genomen zwak. In samenhang met eerder empirisch onderzoek lijkt de conclusie vooral te zijn dat tijdwinst en kostenbesparing kunnen worden bereikt door het beperken van mogelijkheden tot extra handelingen en discussie. Dit kan met een 1MA-procedure, maar dit is geen garantie voor snellere doorlooptijden en lagere kosten.

The author discusses the recent ECJ judgments in the cases Egenberger and IR on religious discrimination.

Het initiatiefrecht biedt de mogelijkheid om ook buiten de meerderheid van een coalitie veranderingen in onze rechtsorde tot stand te brengen. Als Kamerleden het initiatief voor een wetsvoorstel nemen, staat de politieke rationaliteit voorop. De ‘Handreiking ambtelijke bijstand bij initiatiefwetgeving’ legt echter de nadruk op andere rationaliteiten, in het bijzonder de financiële. Zij kan leiden tot minder vertrouwen tussen Kamerleden en bijstandsverleners vanuit de ministeries. De controledrift die uit de Handreiking blijkt, manifesteert zich ook waar in het kader van het huidige regeerakkoord is afgesproken welke initiatiefwetsvoorstellen niet verder worden behandeld of niet aanhangig mogen worden gemaakt.

Op 19 maart 2019 is de wet afwikkeling massaschade in collectieve actie (WAMCA) door de Eerste Kamer aangenomen. Inwerkingtreding wordt verwacht voor 1 oktober 2019. Na de inwerkingtreding van de WAMCA zal het collectief vorderen van schadevergoeding mogelijk zijn. De WAMCA is een belangrijke ontwikkeling op het gebied van het collectief schadevergoedingsrecht in Europa, maar is vatbaar voor verbetering, vooral op het terrein van finaliteit, governance-eisen, financiering en hoger beroep.

The judicial landscape in Europe for commercial litigation is changing rapidly. Many EU countries are establishing international business courts or have done so recently. Unmistakably, the approaching Brexit has had an effect on this development. In the last decades England and Wales – more precise, the Commercial Court in London - has built up a leading position as the most popular jurisdiction for resolving commercial disputes. The central question for the coming years will be what effect the new commercial courts in practice will have on the current dominance of English law and the leading position of the London court. In this article I address this question by focusing on the development of a new commercial court in the Netherlands: the Netherlands Commercial Court (NCC).

In establishing the Brussels International Business Court (BIBC), Belgium is following an international trend to attract international business disputes to English-speaking state courts. The BIBC will be an autonomous business court with the competence to settle, in English, disputes between companies throughout Belgium. This article focuses on the BIBC’s constitutionality, composition, competence, proceedings and funding, providing a brief analysis and critical assessment of each of these points. At the time of writing, the Belgian Federal Parliament has not yet definitively passed the Bill establishing the BIBC, meaning that amendments are still possible.

The Singapore International Commercial Court (‘SICC’) was launched on 5 January 2015, at the Opening of Legal Year held at the Singapore Supreme Court. What prompted the creation of SICC? How is the SICC model of litigation different from litigation in the Singapore High Court? What is the SICC’s track record and what does it tell us about its future? This article seeks to answer these questions at greater depth than existing literature. Importantly, it examines these questions from the angle of reimagining access of justice for litigants embroiled in international commercial disputes. It argues that the SICC’s enduring contribution to improving access to justice is that it helps to change our frame of reference for international commercial litigation. Hybridisation, internationalisation, and party autonomy, the underpinning values of the SICC, are likely to be the values of the future of dispute resolution. International commercial dispute resolution frameworks – typically litigation frameworks – that unduly emphasise national boundaries and formalities need not and should not be the norm. Crucially, the SICC co-opts a refreshing public-private perspective to the resolution of international commercial disputes. It illuminates on the public interest element of the resolution of such disputes which have for some time fallen into the domain of international commercial arbitration; at the same time, it introduces greater scope for self-determination in international commercial litigation.

In this article we explore the approach of the Singapore International Commercial Court (the ‘SICC’) to jurisdiction and joinder of non-consenting parties, and way that any resulting judgments are likely to be treated by foreign enforcing courts. This novel juncture arises as international commercial courts, such as the SICC, rely predominantly upon party autonomy to enliven their jurisdiction over disputants. This does not require any territorial link of the parties or the dispute to the host jurisdiction (Singapore). At the same time, however, the SICC is granted a mandate under Singaporean law to join non-consenting parties, again with no necessary territorial link. Where such joinder occurs, any resulting judgment is likely to face significant difficulties if recognition and enforcement is sought outside of Singapore. To support this argument, we first set out the ways in which non-consenting disputants may be joined to proceedings before the SICC, and offer some initial thoughts on how these powers are likely to be exercised. Second, we argue that any such exercise of jurisdiction – that lacks either territorial or consent-based jurisdiction grounds – is unlikely to gain support internationally, by reference to transnational recognition and enforcement approaches, and the SICC’s most likely recognition and enforcement destinations. Finally, we offer some concluding remarks about the utility of international commercial court proceedings against non-consenting parties, including the possibility they may impact on domestic recognition and enforcement approaches in foreign States.

The prospect of attracting foreign commercial litigants to German courts in the wake of Brexit has led to a renaissance of English-language commercial litigation in Germany. Leading the way is the Frankfurt District Court, where – as part of the ‘Justizinitiative Frankfurt’ – a new specialised Chamber for International Commercial Disputes has been established. Frankfurt’s prominent position in the financial sector and its internationally oriented bar support this decision. Borrowing best practices from patent litigation and arbitration, the Chamber offers streamlined and litigant-focused proceedings, with English-language oral hearings, within the current legal framework of the German Code of Civil Procedure (ZPO).¹xZivilprozessordnung (ZPO).
However, to enable the complete litigation process – including the judgment – to proceed in English requires changes to the German Courts Constitution Act²xGerichtsverfassungsgesetz (GVG). (GVG). A legislative initiative in the Bundesrat aims to establish a suitable legal framework by abolishing the mandatory use of German as the language of proceedings. Whereas previous attempts at such comprehensive amendments achieved only limited success, support by several major federal states indicates that this time the proposal will succeed.
With other English-language commercial court initiatives already established or planned in both other EU Member States and Germany, it is difficult to anticipate whether – and how soon – Frankfurt will succeed in attracting English-speaking foreign litigants. Finally, developments such as the 2018 Initiative for Expedited B2B Procedures of the European Parliament or the ELI–UNIDROIT project on Transnational Principles of Civil Procedure may also shape the long-term playing field.

Noten

• 1 Zivilprozessordnung (ZPO).

• 2 Gerichtsverfassungsgesetz (GVG).