In dit artikel wordt in kaart gebracht op welke taakgebieden zich de laatste jaren ontwikkelingen hebben voorgedaan die raken aan de positionering van het OM of in ieder geval aanleiding hebben gegeven die positionering ter discussie te stellen, om vervolgens de vraag op te werpen wat deze ontwikkelingen en discussies zeggen over de (hybride) positionering van het OM en of deze ertoe nopen deze positionering te heroverwegen.

In dit artikel gaat de auteur nader in op een tweetal staatsrechtelijke vragen die zijn ontstaan naar aanleiding van de kabinetsformatie van 2021. Het gaat daarbij om: 1) het besluit om een drietal nieuwe staatssecretarissen aan te stellen nadat de ontslagindiening namens alle bewindslieden al had plaatsgevonden en nadat de verkiezingen voor de Tweede Kamer al hadden plaatsgevonden, waarbij die nieuwe bewindspersonen hun zetels in de Kamer aanvankelijk behielden; en om 2) het ontslag van staatssecretaris Keijzer van Economische Zaken en Klimaat. Centraal daarbij staan de betekenis van artikel 57 lid 3 Grondwet en de rol en betekenis van artikel 4 Reglement van Orde voor de ministerraad en de verhouding tussen de minister-president en de overige ministers en de staatssecretarissen bij de toepassing van die norm.

In België staat de (para)fiscaliteit van het profvoetbal momenteel onder druk. De ontwerpwetgeving is evenwel voor verbetering vatbaar, mee in functie van de Europese en mondiale context van het profvoetbal. De echte oplossingen voor het profvoetbal focussen op beter bestuur, meer transparantie en beter toezicht. Dat vergt actie op EU-niveau.

De loonkloof m/v is een hardnekkig probleem ondanks lang bestaande wetgeving. Dat komt onder meer doordat naleving van het recht op gelijke beloning vooral als een individueel probleem is beschouwd van de klaagster. Het richtlijnvoorstel over meer loontransparantie en betere handhaving van gelijkebeloningswetgeving m/v vormt een welkome trendbreuk doordat het niet alleen individuele rechtsbescherming versterkt maar ook toezicht en handhaving. Het voorstel maakt de loonkloof tot een gedeelde verantwoordelijkheid van werkgevers, sociale partners, gelijke behandelingsorganen, arbeidsinspectie, rechters en een aan te wijzen toezichtsorgaan. Daarmee zet het de lidstaten aan om eindelijk de daad bij het woord te voegen en de loonkloof daadwerkelijk te dichten.
Voorstel voor een richtlijn van het Europees Parlement en de Raad ter versterking van de toepassing van het beginsel van gelijke beloning van mannen en vrouwen voor gelijke of gelijkwaardige arbeid door middel van beloningstransparantie en handhavingsmechanismen, Brussel, 4 maart 2021, COM(2021)93 final.

De tenuitvoerlegging van de rechterlijke uitspraak vormt het sluitstuk van de procedure. In dit artikel wordt betoogd dat daarmee onderbelicht blijft dat het executierecht het fundament onder het procesrecht vormt. Het executierecht wordt in Nederland beschouwd als noodzakelijk alternatief voor eigenrichting – niet als een volwaardig recht dat de staat moet verlenen aan procespartijen. Maatschappelijke (schuld)problemen openbaren zich deels in het executierecht. De wetgever vermoedt een disbalans tussen schuldeisers en schuldenaren, neemt zonder meer aan dat deze in het executierecht kan worden rechtgezet en grijpt, zonder kwantitatieve en kwalitatieve onderbouwing, in.

Op 4 april 2019 werd in België de eerste bouwsteen gelegd van een nieuw Burgerlijk Wetboek. Toen keurde de Kamer van Volksvertegenwoordigers van het federaal parlement de wet goed tot invoering van een Burgerlijk Wetboek en tot invoeging van Boek 8 ‘Bewijs’ in dat wetboek. De eerste grondige hervorming van het Belgische bewijsrecht sinds 1804 was daarmee een feit. Deze bijdrage schetst de vier hoofdlijnen die deze hervorming kenmerken: (1) het toegankelijk maken en codificeren van het geldende recht, (2) het bevestigen van het gereglementeerde bewijsstelsel, maar met de nodige versoepelingen, (3) het bewijsrecht aanpassen aan een moderne samenleving en (4) het verduidelijken van de regels inzake bewijslast en de bewijsstandaard. Tijdens de bespreking van deze hoofdlijnen wordt telkens ook aandacht besteed aan de gelijkenissen en verschillen met het Nederlandse bewijsrecht.

De relatie van de burger met de overheid kan op verschillende manieren plaatsvinden: via het civiele recht, het bestuursrecht en zelfs het strafrecht. In dit artikel wordt nader ingegaan op de positie van de procederende burger tegen de overheid waarbij vanuit een praktische invalshoek vooral de hobbels en valkuilen worden belicht, in het bijzonder binnen het bestuursrecht. Ter illustratie worden diverse rechtsgeschillen inzake de Parkietenbos-vuilstortplaats gebruikt. Ten slotte worden aanbevelingen gedaan ter verbetering, opdat de burger een nog betere rechtsbescherming tegen de overheid wordt aangeboden.

While research has increasingly focused on the role of digitalisation in prisoners’ detention experiences, the impact of the digitalisation of the prison regime on the discretionary power of prison officers has been understudied. By using an ethnographic approach in one digital Belgian prison, qualitative interview data are used to investigate the prison officer’s coping strategies in response to the digitalisation of prison life. It is found that the gatekeeping role of prison officer’s has been partly stripped away but also that the impact of digitalisation on the prison officer’s discretionary power depends on how digital technologies are implemented. Moreover, the study reveals that not all official goals regarding the digitalisation are met and highlights the need of supporting prison officers when implementing new technologies in prison.

Sinds de Tweede Wereldoorlog heeft de Nederlandse overheid allerlei collectieve schaderegelingen gemaakt. Het overgrote deel van deze schaderegelingen wordt uit de publieke middelen gefinancierd. In een onlangs verschenen onderzoek worden de 44 Nederlandse regelingen voor collectieve schade geanalyseerd. De algemene uitkomst is dat veel van deze regelingen hun doel voorbijschieten. Ze zijn niet goed doordacht en onvoldoende uitgewerkt. Ook geven ze slachtoffers lang niet altijd voldoende erkenning voor wat hun is overkomen. In dit artikel wordt ingegaan op het in het onderzoek gehanteerde beoordelingskader en op de schaderegelingen die werden ingesteld naar aanleiding van seksueel misbruik en geweld in de jeugdzorg. Geconcludeerd wordt dat hier wel geheel of gedeeltelijk gecompenseerd werd, maar dat slachtoffers slechts deels erkenning en genoegdoening kregen. In deze schaderegelingen zaten weeffouten die in de toekomst moeten worden vermeden. Algemene lessen voor de toekomst zijn om beter te luisteren en zo veel mogelijk aan te sluiten bij wat slachtoffers wensen, om de uitvoering van een collectieve schaderegeling niet louter bureaucratisch en formalistisch te doen verlopen, om ruimte te creëren waardoor uitzonderingen mogelijk zijn ten faveure van de slachtoffers, en om de uitvoering te monitoren en collectieve schaderegelingen periodiek te evalueren.

In dit artikel bespreken de auteurs de aandachtspunten die spelen bij een vervanging van de zekerhedenagent onder bijzondere titel aan de hand van een syndicaatslening gedocumenteerd op basis van de modellen van de Loan Market Association en gesecureerd door Nederlandsrechtelijke zekerheden. Ter achtergrond komen de volgende onderwerpen aan bod: (a) de invulling van de rol van zekerheden­agent en (b) het vervangen van de zekerhedenagent. Het zwaartepunt van dit artikel ligt op een vervanging van de zekerhedenagent onder bijzondere titel naar Nederlands recht, maar nu bij toe- en uittreding van de zekerhedenagent vaak Engels recht wordt toegepast, hebben we ervoor gekozen om in dit artikel ook aandacht te besteden aan de Engelse trust en een aantal Engelsrechtelijke aspecten van de overgang van de parallel debt en de daarvoor gevestigde Nederlandsrechtelijke zekerheden.

De WHOA voorziet in een procedure om de schulden van een onderneming te herstructureren, maar rechten van werknemers zijn uitgezonderd. Onzeker is of die uitzondering ook geldt voor achterstallige pensioenpremies. Verdedigd wordt dat de WHOA en de afkoelingsperiode wel van toepassing zijn, gezien Europese richtlijnen.

Het Hof in civiele zaken bepaalt, zolang een wettelijke regeling ontbreekt, de maximale jaarrente (APR) in de landen Aruba, Curaçao en Sint Maarten voor leningen, ook korte, op maximaal 27%. De Centrale Bank van Curaçao en Sint Maarten (CBCS) koppelt een maximum APR van 27% aan de verleende ontheffingen voor kredietverleners in Curaçao en Sint Maarten. Het Lar Hof gaat hiermee akkoord en bepaalt tevens dat voor de periode van 1 juni 2021 tot 1 juni 2023 een maximumrentepercentage van 45% geldt voor leningen van drie maanden of korter. Daarna dient de CBCS nadere regels in dezen vast te stellen.

Deze bijdrage is een reactie op een eerdere publicatie in NTS van de hand van Rozemond en Van der Wilt. Machielse en Myjer schrijven dat Rozemond en Van der Wilt kennelijk geen oog hebben gehad voor de inhoud van de onderzoeksopdracht aan de Commissie Dossier J.A. Poch. De Nederlandse autoriteiten waren in de zaak Poch gebonden aan verdragen, wetgeving, rechtspraak en internationale omgangsvormen. Nederland heeft zich altijd voorstander getoond van internationale samenwerking op het gebied van opsporing en vervolging. Toen Argentinië aan Nederland verzocht rechtshulp te verlenen en inlichtingen te verschaffen nadat tegen Poch verdenking was gerezen van medeplegen van internationale misdrijven heeft Nederland aan dat verzoek gehoor gegeven.

Na de herstructurering van de Nederlandse Antillen op 10 oktober 2010 rees de vraag of het Bezoldigingslandsbesluit 1998 van de Nederlandse Antillen en het Besluit rechtspositie Korps Politie Nederlandse Antillen 2000 nog wel van kracht waren. Het eerste landsbesluit was opgehangen aan de Landsverordening Materieel Ambtenarenrecht 1964 van de Nederlandse Antillen. Het tweede landsbesluit aan de Politieregeling 1999, eveneens een landsverordening van de Nederlandse Antillen. Beide besluiten zijn van kracht gebleven. Het Bezoldigingslandsbesluit is blijven voortbestaan als uitvoeringsbesluit van de huidige Landsverordening Materieel Ambtenarenrecht van Curaçao. En het Besluit rechtspositie Korps Politie Nederlandse Antillen 2000 is thans opgehangen aan de nieuwe Politieregeling 2019.

Art crime, related to the existence of hidden art, appears in the legal and illegal art market. In the criminal ‘artopolis’ especially iconoclasm, forgeries and looting are longstanding phenomena. Today they are subject to the debate on art restitution.