Legal arrangements rest on behavioural, cognitive, social, and other assumptions regarding their role and function in society and the legal system. The identification and subsequent evaluation of these assumptions is an important task for legal scholarship. In this article, we focus on the identification and categorisation of these assumptions, providing conceptual distinctions and methodological guidance. We distinguish between assumptions about the value(s), norm(s), or interest(s) underlying a legal arrangement, which can be legal or non-legal, and assumptions about the relationship between the legal arrangement and its underlying value(s), norm(s), or interest(s), which can be logical, causal, or contributory. Regarding the identification, we consider explicit references and inference to the best explanation and theory-driven evaluations as possible methods. Inference to the best explanation, we posit, functions as a manner of reconstructing the theory that the person(s) creating a legal arrangement had in mind regarding the place and function of that legal arrangement in society. Given this, we offer a step-by-step approach to reconstructing this theory in use, drawing from theory-driven evaluations and its sources in the social sciences. These distinctions and guidelines can contribute to understanding the context and untangling the complexities involved in identifying the assumptions that underlie legal arrangements.

De uitspraak Gündoğan/Volt Nederland roept vragen op over de verhouding tussen de Tweede Kamerfractie enerzijds en de politieke vereniging anderzijds. Hoewel de fractie geen informele vereniging is, staat deze daarmee niet buiten het verenigingsrecht: het bestuur is op grond van de restbevoegdheid tot schorsing van het fractielidmaatschap bevoegd.

Recente jurisprudentie wijst uit dat – naast de inbreukprocedure – de prejudiciële procedure een bijdrage kan leveren aan de instandhouding van de rechtsstaat. Vooral de eis van rechterlijke onafhankelijkheid heeft een nadere invulling gekregen in een serie prejudiciële uitspraken, over bijvoorbeeld de benoeming van rechters en tuchtrechtelijke sancties, met name in Polen. Bij zijn analyse betrekt het Hof van Justitie nadrukkelijk de ruimere context. Het voert daarbij een ‘ketenanalyse’ uit: politieke invloed op het orgaan dat rechters selecteert, tast ook de positie van de aldus benoemde rechters aan. Wat is de rechtsbasis voor deze jurisprudentie, en waar liggen de grenzen?

Internationaal maatschappelijk ondernemen, in het bijzonder door corporate sustainability due diligence, staat hoog op de (internationale) agenda. In het voetspoor van enkele andere landen in Europa is in Nederland een voorstel gedaan voor een wettelijk raamwerk dat niet op specifieke hoogrisicosectoren van toepassing is, maar op een veel grotere groep ondernemingen. De auteurs plaatsen het Nederlandse wetsvoorstel in internationale context en bespreken de kritiek in de literatuur daarop.

In deze bijdrage bespreekt de auteur het op 15 december 2021 gepubliceerde Rapport monitoring boekjaar 2020 van de Monitoring Commissie Corporate Governance Code. In dit rapport wordt verslag gedaan over de Corporate Governance Code en de naleving daarvan over boekjaar 2020. De nadruk ligt op betekenisvolle verslaggeving binnen vijf kernthema’s: langetermijnwaardecreatie, risicobeheersing, cultuur, diversiteit en bezoldiging van bestuurders.

In dit artikel wordt in kaart gebracht op welke taakgebieden zich de laatste jaren ontwikkelingen hebben voorgedaan die raken aan de positionering van het OM of in ieder geval aanleiding hebben gegeven die positionering ter discussie te stellen, om vervolgens de vraag op te werpen wat deze ontwikkelingen en discussies zeggen over de (hybride) positionering van het OM en of deze ertoe nopen deze positionering te heroverwegen.

Er is veel te doen over ‘onafhankelijk’ onderzoek door advocaten. In de afgelopen 20 jaar lijkt deze vorm van advocatuurlijke dienstverlening uitgegroeid van een absolute nicheactiviteit tot een naar het lijkt vanzelfsprekend stukje advocatuur. Maar er zijn ook hier grenzen aan de groei. Die worden tegenwoordig voor een belangrijk deel bepaald door de publieke opinie.

De Kroniek geeft een overzicht van ontwikkelingen in de Nederlandse wetgeving relevant voor de gezondheidszorg in de periode van 1 januari 2021 tot en met 31 december 2021. Wederom een bijzondere periode vanwege de coronapandemie en het demissionaire kabinet. In deze editie onder andere updates over wetsvoorstellen die in de vorige editie nog ter consultatie voorlagen.

Dit artikel beschrijft de analyse van de auteurs van de jurisprudentie van het Centraal Tuchtcollege voor de Gezondheidszorg (CTG) tussen 2011 en 2020. De auteurs beantwoorden vragen als: Hoe groot is de kans voor verschillende partijen op succes in hoger beroep? Zijn er belangrijke onderlinge verschillen tussen de Regionale Tuchtcolleges voor de Gezondheidszorg (RTG)? En: Wat zijn de reden voor het CTG om een maatregel te verhogen of te verlagen? Om dit te onderzoeken hebben we, aan de hand van de website tuchtrecht.overheid.nl, de jurisprudentie geanalyseerd van het CTG met uitspraakdatum vanaf 2011 tot en met 2020.