Dit artikel analyseert de duiding van de Bronner-criteria in het arrest van het Hof van Justitie in de zaak Slovak Telekom a.s./Commissie. Het artikel onderzoekt of het arrest parallel toegepast kan worden op de digitale economie en of er nog een rol voor de Bronner-criteria is nadat de voorgestelde regulering van de digitale economie van kracht wordt.
HvJ 25 maart 2021, zaak C-165/19 P, ECLI:EU:C:2021:239 (Slovak Telekom a.s./Commissie).

In de zaak Tesco Stores sprak het Hof van Justitie zich op 3 juni 2021 uit over de directe werking van artikel 157 VWEU, dat het beginsel van gelijk loon voor gelijke en gelijkwaardige arbeid bevat. In de praktijk is het voor individuen vaak niet gemakkelijk om het beginsel voor de nationale rechter af te dwingen. In het Tesco-arrest kent het Hof van Justitie expliciet directe werking toe aan het beginsel, zowel voor gelijke als gelijkwaardige arbeid. Hoewel de uitspraak slechts een bevestiging is van de bestaande rechtspraak van het Hof van Justitie, is de uitspraak toch van symbolisch belang. Ze schept nieuwe mogelijkheden om de afdwinging van het beginsel van gelijk loon voor gelijk(waardig) werk te vergemakkelijken.
HvJ 3 juni 2021, zaak C-624/19, Tesco Stores, ECLI:EU:C:2021:429.

In dit artikel bespreekt de auteur het arrest HR 9 april 2021, ECLI:NL:HR:2021:524 (Bowie Recycling). Hierin heeft de Hoge Raad enkele belangrijke oordelen gegeven over de rangwijziging bij meervoudige verpanding en de inningsbevoegdheid van de openbaar pandhouder.

Onlangs zag de Hoge Raad zich in een zaak over bancaire (bijzondere) zorgplicht gesteld voor de vraag of het leerstuk van verlies van een kans ook van toepassing is ingeval het van gedrag van benadeelde zou hebben afgehangen of de kans zich zou hebben verwerkelijkt. In dit artikel wordt onderzocht of de Hoge Raad met het hier besproken arrest het leerstuk oprekte dan wel een eerder ingezette lijn bevestigde.

Het arrest VEB/BP voegt een nieuwe loot toe aan de rechtspraak van het Hof van Justitie van de EU over het Erfolgsort bij zuivere vermogensschade. Dit arrest is aanleiding om de rechtspraak van het Hof over het Erfolgsort te bespreken vanuit de invalshoek van de grondslagen van art. 7 punt 2 Brussel I bis-Vo, die fungeren als ijkpunten bij de uitleg van die bepaling.

Uitbesteders hebben wettelijke verplichtingen waaraan zij alleen kunnen voldoen als subleveranciers daar ook aan gebonden worden, terwijl de onderhandelingsruimte van uitbesteders in dit opzicht beperkt is. Op basis van praktijkervaringen bespreekt dit artikel de (on)mogelijkheden van het ‘doorzetten’ van verplichtingen naar subleveranciers middels derden- en kettingbedingen, en aandachtspunten daarbij.

Als de rechter met toepassing van art. 6:136 BW een niet eenvoudig te beoordelen verrekeningsverweer passeert, doet dit aan de werking van een geldig afgelegde verrekeningsverklaring niet af. Het is dus mogelijk dat de rechter een executoriale titel verschaft, hoewel het onderliggende vorderingsrecht reeds is tenietgegaan. Wat zijn hiervan de consequenties?

Het privaatrechtelijke begrip ‘openbare orde’ wordt in de heersende leer geduid als ‘contextgebonden’ en dus meerduidig begrip. Bovendien wordt onderscheid gemaakt tussen de nationale en internationale openbare orde. In deze bijdrage wordt een uniforme benadering van het openbareordebegrip verdedigd.

Op 5 februari 2021 heeft de Hoge Raad opnieuw een belangrijk arrest gewezen voor de verzekeringspraktijk. In dit arrest heeft de Hoge Raad zich uitgesproken over de kennisgevingsplicht van art. 7:929 lid 1 BW, waaraan de verzekeraar die een beroep doet op schending van de precontractuele mededelingsplicht (art. 7:928 BW) zich moet houden. Auteurs bespreken het arrest van de Hoge Raad en de implicaties daarvan.

Verschillende internationale sportbonden voorzien in mogelijkheden voor geschilbeslechting voor hun leden. FIFA heeft in 2001 de FIFA Dispute Resolution Chamber (FIFA DRC) in het leven geroepen en voorziet haar leden via die instantie in de mogelijkheid voor interne geschilbeslechting. Er worden jaarlijks zo’n 2.000 zaken per jaar aan de FIFA DRC voorgelegd. Deze zaken betreffen arbeidsrechtelijke geschillen met een internationale dimensie, geschillen rondom het afgeven van een internationaal transfercertificaat of geschillen met betrekking tot te betalen opleidingsvergoedingen en solidariteitsbijdragen. In deze bijdrage gaat de auteur kort in op de organisatie van het nieuw opgerichte FIFA Football Tribunal en de belangrijkste procedurele aspecten onder de nieuwe reglementen.

In deze annotatie wordt zowel de uitspraak van de kantonrechter als de uitspraak van het hof besproken. Beide uitspraken gaan in op twee vragen: ten eerste of uit de arbeidsovereenkomst volgt dat het lidmaatschap van het begeleidingsteam tot de bedongen arbeid behoort. Ten tweede wordt het besluit van KNGU om Wevers thuis te laten inhoudelijk beoordeeld.
Rb. Gelderland 18 juni 2021, ECLI:NL:RBGEL:2021:3078 en Hof Arnhem-Leeuwarden 30 juni 2021, ECLI:NL:GHARL:2021:6397.