In dit artikel geven de auteurs een overzicht van de toekomstige (informatie)verplichtingen voor financiële ondernemingen in het kader van duurzaamheid, met name op basis van de Taxonomie- en Transparantieverordening. Ook gaan zij in op de mogelijke civielrechtelijke impact daarvan op de verhouding met retailbeleggers die ‘duurzame’ financiële producten afnemen.

De auteurs bespreken de Urgenda-procedure als civielrechtelijk geschil. Waarom leent het Nederlands privaatrecht zich zo goed voor dit oordeel? Hoe goed past het in de civielrechtelijke traditie? En – wellicht belangrijker – hoe zou een eventueel vervolg hierop er binnen dat civielrechtelijk kader uit kunnen zien?

Een analyse van het spanningsveld tussen de vrije beschikbaarheid van data en informatie – een essentieel grondrecht voor het kunnen functioneren van wetenschap en politiek en de evenzeer grondrechtelijk verankerde bescherming van ‘eigendom’ – van bijvoorbeeld bedrijfsgeheimen en digitale bestanden – en van persoonsgebonden data en informatie.

Het Urgenda-arrest illustreert de vragen die ontstaan ten aanzien van de rol die de civiele rechter kan en wellicht ook moet vervullen bij het vormgeven van het publieke leven van het civiele aansprakelijkheidsrecht. In deze bijdrage wordt ingegaan op de vraag hoe de civiele rechter daarbij om kan gaan met macroargumenten.

De gevolgen van klimaatverandering worden ook in Nederland steeds meer zichtbaar. Deze bijdrage gaat in op de (mogelijke) claimrisico’s en aansprakelijkheden voor financiële ondernemingen als het gevolg van klimaatverandering, overige verschijningsvormen van klimaatrisico’s en de vraag of de prudentiële toezichthouder klimaatrisico’s in het toezicht kan betrekken.

Bij aansprakelijkheid en onzekere risico’s draait het om de verdeling van wetenschappelijke onzekerheden. In dit artikel wordt besproken dat vanuit een correctief paradigma men focust op de verdeling van onzekerheden tussen de procespartijen, terwijl het reguleringsparadigma de nadruk legt op de verdeling van onzekerheden over de maatschappij. Toepassing van beide paradigma’s leidt tot verschillende uitkomsten, onder meer in het kader van de onrechtmatigheid en het CSQN-verband.

Een nudge laat zich vertalen als een duwtje in de gewenste richting. Goed gebruik van nudging kan bijdragen aan vermindering van de versterking van het broeikaseffect. Naast enthousiasme over de potentie van nudging, bestaat echter ook debat over de juridische en ethische aspecten van dit fenomeen onder meer in relatie tot manipulatie en onrechtmatige daad. In dit artikel worden de mogelijkheden en grenzen van nudging met betrekking tot het broeikaseffect uiteengezet.

Het artikel beschrijft recente ontwikkelingen en stimuleringsmaatregelen met betrekking tot warmtenetten en duurzame warmteprojecten, waaronder geothermie. Hierbij komen juridische knelpunten aan de orde die van belang zijn voor projectontwikkelaars, financiers, netbeheerders, leveranciers en afnemers. De auteur gaat ook in op wetsvoorstellen voor herziening van de Warmtewet en Wet Voortgang Energietransitie.

In deze bijdrage wordt besproken waar de grenzen liggen bij rechtsvormend optreden door de rechter. Aansluitend wordt ingegaan op de omgang van de rechter met een emissie- en productierecht in een civiele procedure. Valt een dergelijk recht in te passen in bestaande vermogensrechtelijke leerstukken?

Verzekeraars zien klimaatgerelateerde schade stijgen. Er is ook veel niet verzekerde schade. De auteur laat in dit artikel zien dat veranderende risico’s ervoor kunnen zorgen dat verzekerbaarheid in het gedrang komt en dat de samenleving meer moet anticiperen op de gevolgen van klimaatverandering. Verzekeringsconstructies zijn geen vervanging van investeringen in adaptieve maatregelen, maar kunnen wel bijdragen aan inzicht, bewustwording en preventie. Dit is, samen met solidariteit, ook noodzakelijk om premies beheersbaar te houden.

Deze bijdrage gaat in op de verschillende rollen die kennis in het aansprakelijkheidsrecht speelt. Aan de orde komen: objectivering van het kennisvereiste, verplichtingen bij onvoldoende kennis van het risico, aansprakelijkheid voor onbekende risico’s, het subjectieve kennisvereiste bij zuiver nalaten en de stand van wetenschap en techniek.