In deze bijdrage bespreken auteurs de beschikking van de OK van 21 juli 2020, waarin zij onmiddellijke voorzieningen en een enquête heeft gelast bij de Stichting Katholieke Universiteit. Ze bespreken bepaalde juridische aspecten van onderhavige beschikking en de wijze waarop de OK die juridische begrippen in dit concrete geval heeft ingevuld.

Het Ministerie van EZK heeft onderzoek laten doen naar de maatschappelijke onderneming. Auteurs bespreken naar aanleiding daarvan de huidige toepassings- en herkenningsmogelijkheden van de maatschappelijke onderneming met een blik op het verwachte wetsvoorstel voor de BVm.

In dit artikel wordt aan de hand van recente jurisprudentie het toepassingsbereik van de kruimelgevallenregeling besproken.

Since the beginning of 2020 mediation in penal cases (mediation in strafzaken) has officially become the preferred intervention for victim-offender mediation in the criminal procedure in the Netherlands. Although mediation in general has a sound theoretical framework, the methodological elaboration appears pluriform and somewhat limited. In practice mediators in penal cases operate conform their own personal and professional standards and preferences, apparently without tailor made methodology. This article describes the current methodological directions such as transformative or narrative mediation and seeks for useful references. As a part of restorative practice, mediation in penal cases seems to remain secluded from insights and methodology developed in the domain of restorative justice practices. Educational institutes providing trainings for mediators barely refer to this theoretical framework. Besides a methodological reconnaissance this article offers a fundamental comparison of mediation styles and interventions, but is above all an incentive to further methodological research and development.

The focus of this article is on the role that football agents play in the world of professional football. Their role has also been associated with criminal activities such as money laundering, tax evasion, corruption and the exploitation of under-age players. The article pays attention to recent developments in the world of football and the shady business practices in relation to the transfer of football players. Moreover, the article addresses the self-image of football agents and raises the question whether they should take more responsibility themselves in containing fraud and money laundering in the world of football.

Er bestaat onduidelijkheid over de ratio van het subjectieve verjaringsrecht. In de literatuur is verdedigd dat de korte verjaringstermijn in conceptuele zin een vorm van rechtsverwerking is, maar niet elke uitspraak van de Hoge Raad over het subjectieve verjaringsrecht lijkt door die gedachte te kunnen worden verklaard. Met dit artikel beoog ik een bijdrage te leveren aan het inzicht in de normatieve achtergrond van het subjectieve verjaringsrecht en ga ik in op de verhouding tussen rechtsverwerking en subjectief verjaringsrecht.

‘The victim’ is an important figure in restorative justice, but who is this victim? In this article, I will review articles published in this journal between 2005 and 2019 in order to establish the characteristics of victims recognized in the field of restorative justice. It first needs to be noted that there is not one homogeneous victim group. The diversity in victims and their needs calls for research investigating when, for whom, and under which circumstances restorative justice practices lead to victim satisfaction. Many articles reviewed address this question. When I nevertheless try to extract an ideal type of victim of restorative justice, it seems that the victim is agentic and resilient, expresses a wide range of emotions, prioritizes reparation over punitive measures and is overall very satisfied with the restorative justice practice.

In toenemende mate wordt in het penitentiair beleid niet alleen de doelmatigheid, maar ook de eigen verantwoordelijkheid van de gedetineerde vooropgesteld. Dit laatste geschiedt dan vanuit de neoliberale responsabiliseringsgedachte dat het gevangeniswezen zich nog slechts hoeft in te spannen om de gedetineerde zelf in staat te stellen zich op zijn terugkeer in de samenleving voor te bereiden, mits en zolang hij dat zelf tenminste wil, zich daarvoor inzet en daar ook zijn verantwoordelijkheid voor neemt. Deze bijdrage bespreekt enkele voorbeelden van de doorgevoerde en aangekondigde veranderingen in het penitentiair recht en betoogt dat deze wijzigingen al met al een forse achteruitgang van de rechtspositie van en rechtszekerheid voor gedetineerden met zich brengen.

In deze zaak geeft het Hof van Justitie voor het eerst uitleg aan artikel 7 lid 3 onder c Richtlijn 2004/38/EG. De taalkundige onduidelijkheid in deze bepaling leidde in de zaak Tarola tot de vraag of een werknemer die na twee weken te hebben gewerkt onvrijwillig werkloos wordt, de status als werknemer behoudt. Het Hof van Justitie antwoordt hier bevestigend op waarbij nog eens wordt bevestigd dat het Hof van Justitie streeft naar een interpretatie van het begrip werknemer waar zo veel mogelijk personen onder vallen.
HvJ 11 april 2019, zaak C-483/17, ECLI:EU:C:2019:309 (Neculai Tarola/Minister for Social Protection)

This contribution advocates a fresh look at counteracting radicalization. Two frameworks are used for this. In the first place, that is the restorative justice that we have coined here as ‘making amends’. We need this normative framework because it provides clues for the prevention of ‘transgressing’ forms of radicalization, which can lead to extremism and terrorism. Secondly, we use an Activism of Hope framework, which states that we may and must resist social deprivation and injustice. After all, deprivation and injustice are the breeding ground for radicalization.

It is unclear to what extent criminal record screening policies can explain low employment rates after release. This descriptive study provides more insight into this matter by examining whether ex-prisoners applied for a certificate of conduct, found employment and whether this job was found without such a certificate. To answer these questions interview data on ex-prisoners (N=931) are combined with data on criminal record screenings. Only 6 percent applied for a certificate, half of which were granted. Many ex-prisoners did not report any employment, but almost all working ex-prisoners found this job without a certificate. These findings bring nuance to discussions on the role of criminal record screening after release.

Na de bevrijding ontstond al snel het beeld dat ‘de’ Nederlanders zich tijdens de oorlog heldhaftig hadden verzet tegen de Jodenvervolging en het nationaalsocialistische onrecht. De naoorlogse berichten over de moord op meer dan 102.000 Nederlandse Joden brachten dit zelfbeeld nauwelijks aan het wankelen. Dat werd anders, toen in de jaren zestig van de vorige eeuw bleek dat de nazi’s gedurende de Tweede Wereldoorlog uit geen enkel land in West-Europa zo veel Joden hadden gedeporteerd en omgebracht als uit Nederland. Deze bijdrage staat stil bij het verzet van Nederlandse juristen tegen onrechtvaardig recht, in het bijzonder tegen de antisemitische maatregelen.

Prison visitation is important for protecting against social isolation during imprisonment. It is also essential for maintaining contacts that are important for life in prison and after release. It is therefore not surprising that both nationally and internationally important policy measures and scientific research have been undertaken on the topic. Nationally, however, limited scientific research is available regarding how many, how often and from whom prisoners receive visits, how visits are experienced and the possible effects of visitation, thus leaving many questions unanswered. Meanwhile, in the past ten years great changes have been made to visitation in Dutch prison policy and practice. Given these recent developments, both scientists and practitioners could benefit from an overview of the current state of affairs of visitation. This article aims to bridge the gap between research, policy and practice by summarizing findings from the Life in Custody study. This study includes a description of how visitation is organized legally, at the policy level and in practice, a thorough review of prior research on visitation and an analysis of the most recent national data on the prevalence and frequency of visitation, while considering important differences between prisoners and prisons.

Het Nederlandse strafrecht is gebaseerd op de idee van ultimum remedium. Strafrecht kan grote gevolgen hebben voor de verdachten. Of en op welke wijze bepaald ongewenst gedrag moet worden strafbaar gesteld, vereist daarom een gedegen afweging tussen de voor- en nadelen van het strafrecht. Criteria voor strafbaarstelling bieden de wetgever een argumentatiekader aan de hand waarvan strafbaarstelling kan worden gelegitimeerd en gerechtvaardigd. In dit artikel worden de huidige strafbaarstellingtheorieën aangevuld met wetgevingsbeleid.

In the current study it was investigated to what extent the presence or absence of victim compensation influences public judgments about punishment by the general public. Results show that whether or not the victim is awarded compensation, both in the case of physical assault and burglary, did not influence the extent to which the general public agrees with the punishment imposed by the judge. Participants do consider it important that a victim has the opportunity to apply for compensation for non-material damage suffered.

This study describes how penal protection orders contribute to victim perceptions of safety, drawing upon data collected via a victim survey (n=101). Perceived victim safety is explored based on the factors of personal vulnerability, procedural justice, and experiences with compliance and enforcement. Results show that more than half of the victims in this study does not feel safer because of the protection order. The effects of the orders are even weaker for feelings of relaxation and feelings of anger about the situation. An increase in perceptions of control over the situation appears to be the most important predictor of an increase in feelings of safety and a decrease in feelings of anger, but is unrelated to an increase in feelings of relaxation. The effect of procedural justice differs per outcome measure. It is associated positively with increased feelings of safety, but negatively with decreased feelings of anger because of the protection order. The positive association with feelings of safety is partly indirect via personal vulnerability. Findings result in various suggestions for future research.

Using frame analyses, the authors explore how people confirm, question or deny victimization, or refrain from interpretation. A frame consists of a problem definition (acts), the diagnosis of causes (identifying actors), and moral judgments. Results confirm that the interaction between factors defines the interpretation of victimization. Similar acts (for instance the consumption of alcohol) are ascribed different meanings depending on the type of frame. The positioning of actors in a frame determines who or what is perceived responsible for the (moral) judgment.

For co-victims of severe traffic offenses in the Netherlands, peer support is offered. However, no research into the meaning of peer support for this specific group of victims has been conducted. In this study, nineteen narrative interviews with co-victims of traffic offenses were collected. These interviews show that through dialogue and the sharing of experiences, as well as the care and support for each other, peer support offers the possibility to work on the meaning-making of the traffic offense and its aftermath. The article ends with policy implications and steps for follow-up research.

Deze bijdrage onderzoekt de vraag of ons Nederlandse systeem van de preventieve toetsing door het UWV van ontslagen die het gevolg zijn van bedrijfseconomische omstandigheden als bedoeld in artikel 7:669 lid 3 sub a BW (de a-grond) in overeenstemming is met het Unierecht. Een nauwgezette analyse van de rechtspraak van het HvJ EU, waaronder in het bijzonder het AGET Iraklis-arrest uit 2016, wijst uit dat de aanwijzingen die het HvJ geeft omtrent de uitlegging van het Unierecht, in het bijzonder ten aanzien van de toepassing van de vrijheid van vestiging in samenhang met de vrijheid van ondernemerschap, repercussies hebben voor het Nederlandse systeem van de preventieve toetsing van ontslagen op de a-grond. De conclusie luidt dat de toetsing door het UWV van het besluit van de ondernemer dat de arbeidsplaats van een werknemer is vervallen door beëindiging van de werkzaamheden van de onderneming of structureel vervalt door maatregelen die om bedrijfseconomische redenen noodzakelijk zijn voor een doelmatige bedrijfsvoering, strijdig is met het Unierecht en daarom achterwege moet blijven. De oorzaak ligt bij het ontbreken van concrete, objectieve en controleerbare uitvoeringsbepalingen. De toetsing van de vervolgvraag betreffende de ontslagvolgorde lijkt wel te voldoen aan de eisen die voortvloeien uit de rechtspraak van het HvJ EU.