This research aims to explore empirically (method: questionnaire) the usefulness of mediation as a technique of external conflict management in the event of a family business transfer. More specifically, the research intents to verify if the conditions of application, the consequences and the benefits of mediation as described in general literature apply to the context of a family business (transfer), since Prince underlined 25 years ago that research is required to develop: ‘a system of intervention that employs the concepts, techniques, and logic of mediation that apply to the unique aspects of family business’. Results of the own research showed that mediation was an adequate technique of external conflict management in the context of a family business transfer and that it was more successful than consulting, defined as other techniques of external conflict management, in the researched cases. Furthermore, the research found indications that mediation is an adequate technique beyond the researched cases.

De auteur behandelt de bijdrage van de cassatieadvocatuur aan de rechtsontwikkeling door de Hoge Raad in civiele zaken aan de hand van twee stellingen. De eerste stelling luidt dat de cassatieadvocatuur mede verantwoordelijk is voor de toegang tot de cassatierechtspraak, dat wil zeggen dat de cassatieadvocatuur ervoor dient te zorgen dat bepaalde zaken de Hoge Raad daadwerkelijk bereiken. De tweede stelling is dat versterking van de rechtsvormende taak van de Hoge Raad soms een bredere kennis van de context van de zaak vereist.

In deze bijdrage worden drie trends geschetst op het terrein van Europese regulering die nogal ongrijpbaar zijn, omdat ze zich aftekenen in de schaduw van de formele normenhiërarchie die het Verdrag van Lissabon heeft geïntroduceerd. Dit zijn ‘zachte’ bestuurlijke regelgeving door de Commissie, ten tweede bestuurlijke regelgeving door netwerken en verschillende Europese agentschappen en ten derde de ‘infiltratie’ van private regulering in het Unierecht. Deze trends hebben als gevolg dat Europese normstelling een steeds diffuser karakter krijgt, zowel in termen van feitelijke herkomst en ‘auteurschap’ als in termen van juridische aard en status. Lidstaten en nationale autoriteiten worden hiermee geconfronteerd, maar staan niet helemaal aan de zijlijn van deze ontwikkelingen, althans niet wanneer bevoegdheden op grond van wetgevingshandelingen waarbij de Raad is betrokken (wat doorgaans het geval is), aan de Commissie en agentschappen worden toegekend. De trends roepen wel vragen op ten aanzien van de betrokkenheid van nationale autoriteiten bij de opstelling ervan, alsook van stakeholders.

In dit artikel wordt ingegaan op de verhouding tussen de Europese Commissie en de nationale rechter in staatssteunzaken. Er worden uiteenlopende ontwikkelingen vanuit twee staatssteunbeoordelende instanties gesignaleerd. De Europese Commissie legt meer verantwoordelijkheid voor de juiste naleving van de staatssteunregels bij de lidstaten neer, zodat zij zich kan concentreren op steunmaatregelen met mogelijk grote marktverstoring. Tegelijkertijd lijken de Nederlandse rechters een oordeel over eventuele staatssteun vaak uit de weg te gaan en evenmin veel gebruik te maken van de mogelijkheid om de Commissie om guidance te vragen.

Recentelijk is een richtlijn aangenomen waarbij het verplicht wordt voor bedrijven om gegevens over hun ultimate beneficial owner (UBO) ‘openbaar’ te maken in een register. Daarnaast ligt er een conceptwetsvoorstel ter invoering van een centraal aandeelhoudersregister. De auteurs bespreken van beide registers de achtergrond, geven een inhoudelijke toelichting en sluiten af met een vergelijking, tevens in tabelvorm.

Covered bonds ofwel gedekte obligaties ofwel Pfandbriefe zijn belangrijke financieringsinstrumenten voor banken. In Nederland is per 1 januari 2015 een nieuwe wettelijke regeling voor gedekte obligaties ingevoerd. De auteur beschrijft het fenomeen covered bonds en de nieuwe wettelijke regeling.

The cost of conflicts in the Netherlands between civil parties or individuals and the government add up to more than 12 billion Euro. For this calculation, a framework has been developed to distinct between three cost categories: Subject (parties) cost, System cost (e.g. court) and Consequential cost. The latter category represents more than 50% of the total cost, the majority of which are born by commercial parties and employer. The government bears 12,5% of the total cost. The impact on insurance companies could not be estimated but is suspected to be substantial. It are these three parties who in concert should fund further investigation and develop initiatives to reduce the financial and human cost of conflicts. It is to be investigated which incentives are required to make this game change to take place.

In this paper we examine to what extent a prison record negatively affects employment and accommodation outcomes after release from prison. Two randomized field experiments were conducted in which we had fictitious persons respond by email to online job openings and online advertisements for rented accommodations. In total, we responded to 384 job openings and to 231 advertisements for rented accommodations. Contrary to expectations, applicants with a prison record were not less likely to receive a positive response from employers than applicants without a prison record. Applicants with a non-western background, however, were less likely to receive a positive response. In the housing experiment, we did find a significant effect of having a prison record. Former prisoners were less likely to receive a positive response during their search for a place to live.

In this article the authors compare Belgian and Dutch (draft) regulation of mass damage claims, and notably the prominent place reserved for the collective amicable settlement of such claims. Though collective action for the recovery of damage is still not possible in the Netherlands, Dutch law does provide for the possibility of the court endorsing collectively agreed settlements, since 2005. One of most notorious settlements, i.e. the Dexia case, is discussed, illustrating how individual victims may retain their standing to sue in court, although in such cases the courts show a tendency to cling to the terms of the collective settlement just the same (‘reflex effect or shadow of the settlement’). Mediation in brokering such high profile settlements does not necessarily follow the vested principles of mediation in ‘regular’ one to one disputes.

Research has been conducted by Leiden Law School into the efficacy of an instrument based on insolvency practice, ‘Harvard negotiation’ and ‘serious gaming’ aiming at better conflict management in case of (near) bankruptcy. Business rescue workout simulation games were played at different places worldwide. Serious gaming provides insight in the complexity and dynamics of (informal) reorganizations. The research further confirms that the Harvard negotiation-principles and the INSOL International Statement of Principles for a Global approach to multi-creditor workouts may provide a useful contribution to the realization of a successful (international) financial restructuring. The intervention of skilled neutrals is often significative. More focus on communication, negotiation and cooperative dispute resolution is also consistent with the initiatives of legislators and policymakers which stimulate companies to restructure at an early stage of financial distress. These developments also make ADR-skills become of more relevance to (insolvency) professionals.

In deze bijdrage wordt op hoofdlijnen (de belangrijkste kritiek op) het voorontwerp van het wetsvoorstel Afwikkeling massaschade in een collectieve actie besproken, dat op 7 juli 2014 in (internet)consultatie is gegeven. De collectieve schadevergoedingsactie is bedoeld als ontbrekende schakel (‘stok achter de deur’), maar de toegevoegde waarde hiervan is vooral zichtbaar in strooischadezaken. Met de voorgestelde procedure voor alle soorten schade is het voorontwerp een brug te ver, aldus de auteurs.