Een heel kleine groep jongeren ontwikkelt een ‘criminele carrière’. Toch stopt ook iedere veelpleger vroeg of laat. Dit proces van desistance bij jongeren en jongvolwassenen is het onderwerp van dit artikel. Eerst wordt een overzicht van recente literatuur gegeven, daarna worden de resultaten van een kleine, exploratieve studie gepresenteerd: Familie vormt een krachtig motief voor jonge veelplegers om te stoppen. Liefdesrelaties hebben daarentegen nauwelijks invloed, net als werk. Als eenmaal is besloten te stoppen, is werk wel belangrijk om het vol te houden. Ten slotte is de eigen keuze, human agency of ‘subjectieve verandering’ heel belangrijk bij desistance.