There is a growing consensus among practitioners that independent peer review is the preferred approach to furthering trust in the legal professions. The article draws on experience abroad, as reported in the professional literature, and lessons from comparable arrangements at home, in academia and the medical professions. It formulates an institutional design in which an autonomous agency, independent of the Lawyers' Association and at arms' length from the Minister of Justice, develops methodology and organizes peer reviews by fellow-practitioners. Since professionals, everywhere, like to share experience, it is argued that making site-visits, sampling case-files, and discussing a self-evaluation of the practice under review promotes open innovation and creates scope for shaping rather than controlling professional excellence. It also allows for discretion in catering to the widely diverging needs of large international law firms and small local practices that a system of command and control could not deliver.

In this article the author explores - on the basis of Mitchel Lasser's book Judicial deliberations - the possibilities of enlarging the legitimacy of the Dutch Cassation Court (Hoge Raad). After a broad theoretical analysis of several concepts of legitimacy he describes the societal position of de Hoge Raad as highest court vis-à-vis rivals, such as the European Courts, the Council of State (Raad van State) and the Council of the Judiciary (Raad voor de rechtspraak). He argues that the cassation institute has to innovate itself and suggest new ways of exerting judicial leadership.

Trust between people and institutions is essential for the functioning of society. In this paper the author distinguishes trust and confidence. Confidence is the optimism or pessimism of consumers and investors about the future, about the Dutch economy and about the financial situation of their own household. Consumer confidence declined sharply after 2007, with negative consequences for the sales of houses and cars. A low level of trust is threatening for the functioning of institutions and society. Determinants of trust are: competence, stability, integrity, benevolence, transparency, value congruency and reputation. The first four determinants are ‘dissatisfiers’, while the last three are ‘satisfiers’. Financial institutions have to meet the criteria on the first four determinants without a compensation by the last three determinants. The last three determinants offer options for additional profiling, positioning and differentiation. The recovery of confidence will happen sooner than the recovery of trust. Confidence is related to general economic developments. The recovery of trust is a slower process, because of the integrity of persons and institutions. People want to see ‘proofs’ of a changed behaviour before they trust persons and institutions again. This means that a prolonged trust crisis is to be expected, even when confidence is already optimistic.

EU-regelgeving is ook wetgeving die in Nederland bindend is. Bij de besluitvorming daarover zou de Eerste Kamer dus moeten meebeslissen.Het democratisch tekort in de EU is vooral gelegen in het feit dat er geen parlementair toezicht is op de Raad van Ministers van de EU. Wel kunnen nationale parlementen hun eigen ministers ter verantwoording roepen voor wat zij in de RvM-EU doen. Maar dat gebeurt, ook in Nederland, veel te weinig, en is niet effectief. Vooral sinds de invoering van het instemmingsrecht voor beide Kamers ter zake van optreden van Nederlandse ministers in de Derde Pijler van de EU heeft de Senaat gepoogd hierin verbetering te brengen.De Eerste Kamer zou veel consequenter deze rol moeten gaan vervullen, vooral nu de Tweede Kamer aan toezicht op de regering inzake EU-beleid geen voorrang blijkt te geven. Door een selectie van ontwerpen van EU-regelgeving aan dezelfde parlementaire procedure van beraadslaging te onderwerpen als wetsvoorstellen zou de Senaat zichtbaar kunnen maken dat het Nederlandse parlement – naast het Europees Parlement – werkt aan vermindering van het democratisch tekort.

In dit artikel zal, na een opmaat vanuit enkele Europese beleidskaders, worden ingegaan op de organisatie en het werk van het Europees Justitieel Netwerk (EJN), en van Eurojust (EJ), het orgaan voor strafrechtelijke justitiële samenwerking van de Europese Unie.<http//:www.eurojust.europa.eu><http://www.ejn-crimjust.europa.eu>

In their contribution ‘Employment and ICMS’, Rob Jagtenberg and Annie de Roo discuss the yields that an integrated conflict management system may bring to individual workers, to the company or organisation, and to society as a whole. Few organisations have adopted ICMS as yet. Therefore, the authors analyse the resistance against introduction of ICMS in some detail, especially resistance on the part of management, which likely will be decisive.Recent developments in the world economy and in politics however, may change the leverage in favour of introducing ICMS still, in the years to come.

CEPINA, the Belgian Centre for Arbitration and Mediation recently published special mediation rules for the resolution of IT disputes. The most important rules are discussed. Also the background of this initiative is highlighted.

In deze bijdrage wordt de ontstaansgeschiedenis en de inhoud van de IAO Maritieme Arbeidsconventie (2006) en de IAO-Conventie nr. 188 over de arbeid in de visserij in kaart gebracht. Beide conventies worden geduid als de vierde pijler van het internationaal maritiem transportrecht. Historisch volgde de arbeidsrechtelijke pijler op de veiligheidspijler, de ecologische pijler en op een pijler die gericht was op de certificering van competenties en op de organisatie van de wachtdienst. De interactie tussen de Internationale Maritieme Organisatie en de Internationale Arbeidsorganisatie wordt onderzocht. De bijdrage gaat in op de eigenheid van de arbeidsverhoudingen in de maritieme sector. Ze illustreert de dilemma’s waarmee de IAO worstelt in haar streven naar een zo ruim mogelijke toepassingssfeer en een zo optimaal mogelijk niveau van bescherming in een economische sector waarin diversiteit troef is.

The primary goal of this article is to survey the various criminological study programmes in the Netherlands and Flanders and of the jobs students attain after graduating in criminology. The theoretical question posed is to what extent the enormous expansion of criminology over the last decade has contributed to the scientific development of criminology as a discipline and to better-informed crime policies. Though the answer to this question remains limited to an ‘it depends on how you look at it’ position, the author is not pessimistic. Taking into account the current grim penal climate and the fact that the criminologist is a relative newcomer on the Dutch labour market, the positions criminology students have been able to gain – with jobs within the police force, in research and policy-development as prime fields – give reason to be hopeful, if reflexivity and overview remain the primary educational goals and practical skills training is not seen as the ‘trick box’ for the ‘quick fix’ of the safety problem.

In this contribution the focus is on whether mediation, as it is practiced today, can be regarded as a profession and if so, whether it belongs to the ‘new’ or ‘old’ professions. In an attempt to answer this question the structure of the body of knowledge and the predictability of the outcomes of the application of that body of knowledge are discussed.

Zorgfusies zijn een onderwerp van aanhoudend politiek debat. In het bijzonder ziekenhuisfusies houden de gemoederen bezig. Deze bijdrage bespreekt het bijzondere karakter van de ziekenhuismarkt. We betogen dat de liberalisering, de methodologie van marktafbakening, de beperkte schaalvoordelen en de publieke belangen in de zorg maken dat fusies moeilijk beoordeelbaar zijn. Daarbij gaan we in op het spanningsveld tussen de adviserende zorgtoezichthouders NZa en IGZ en de verantwoordelijke algemene mededingingstoezichthouder NMa. Ook analyseren we mogelijke oplossingsrichtingen, in het bijzonder de borging van publieke belangen middels de diensten van algemeen economisch belang, en een aanvullende zorgtoets gebaseerd op het “DNB model” uit de financiële sector.