Op 1 juni jongstleden heeft de Europese Commissie de regelgeving voor verticale overeenkomsten, zoals distributie, franchise en agentuur gewijzigd. In dit artikel zal een toelichting worden gegeven op de voor de praktijk meest belangrijke veranderingen die de komst van de deze nieuwe groepsvrijstelling met zich meebrengt. De nieuwe groepsvrijstelling neemt de contractspraktijk niet op de schop. Er zijn wel een aantal voor de contractspraktijk belangrijke praktische veranderingen doorgevoerd. Ook bestaande overeenkomsten dienen in lijn te worden gebracht met deze nieuwe regelgeving.

Deze bijdrage past de bevindingen van de Britse bestuurskundige Page over de rol van de Office of the Parliamentary Counsel (OPC) in het Verenigd Koninkrijk in het wetgevingskwaliteitsbeleid aldaar toe op de Nederlandse proef met een integraal afwegingskaderbeleid en regelgeving (IAK). Hoe kunnen economische rationaliteit en juridisch inzicht het beste gecombineerd worden om tot betere wetgeving te komen? Misschien is een rol weggelegd voor ‘juridische impact assessments’, die bestaan uit het inschatten van juridische obstakels, maar wel op een creatievere manier dan alleen een legalistische beoordeling, en die juist door hun juridische aard behoorlijk invloedrijk kunnen zijn en ook aan inhoudelijke kernpunten van het beleid kunnen raken.

Arbitrage is een van de alternatieve wijzen van geschilbeslechting waarvoor contractspartijen kunnen kiezen. In dit artikel worden de arbitrageovereenkomst en de potentiële gebreken daarin aan de orde gesteld. Het blijkt in de praktijk maar al te vaak voor te komen dat onduidelijkheden in de arbitrageovereenkomst voor problemen zorgen op het moment dat er daadwerkelijk een geschil rijst tussen contractspartijen.