De auteurs onderzoeken de vraag of partijen de rechtsgevolgen van dwaling, voor zover deze betrekking heeft op de wijzigingsbevoegdheid van de rechter op grond van artikel 6:230 lid 2 BW, contractueel regelen; kunnen partijen afstand doen van een rechtsvordering (of verweer) op grond van laatstgenoemd artikel en de rechter op dit punt buitenspel zetten? Alhoewel de Hoge Raad zich nog niet over deze vraag heeft uitgelaten en er goede argumenten voor een ander standpunt zijn, beantwoorden de auteurs de door hen gestelde vraag voorshands ontkennend.

Contracten worden nogal eens ondertekend “in counterparts”. Partijen wisselen dan pdf-bestanden met de handtekening uit. De vraag is of dergelijke handtekeningen voldoen aan het begrip “elektronische handtekening” en of de documenten dan wel als akte in de zin van de wet gelden. De auteurs onderzoeken deze vragen en gaan daarbij in op de elektronische handtekening van art. 3:15a BW.

Het OM verzoekt banken steeds vaker om geen klantonderzoekshandelingen, ook wel know your customer- of KYC-handelingen, ten opzichte van een bepaalde klant te verrichten. Dergelijke handelingen zouden in bepaalde gevallen namelijk schadelijk kunnen zijn voor het strafrechtelijk onderzoek. Als een bank bereid is om aan zo’n verzoek van het OM mee te werken, loopt die bank verschillende risico’s op strafrechtelijke aansprakelijkheid. Het OM kan deze risico’s afdekken door de bank hiervoor strafrechtelijk te vrijwaren. In de praktijk neemt het uitonderhandelen van de vrijwaringstekst nog vaak veel tijd in beslag. Een standaardvrijwaring zou dit probleem oplossen.

Vervolg op Forumdiscussie in TvGR 2017/6 over de vraag of een geneeskundige behandelingsovereenkomst met betrekking tot euthanasie mogelijk is. Is er sprake van een geneeskundige behandelingsovereenkomst, dan is het ziekenhuis namelijk op grond van artikel 7:462 BW aansprakelijk voor schade van de patiënt, ook al is het bij die overeenkomst geen partij.

Reactie op het Forum van Mr. dr. L.A.P. Arends waarin auteur ingaat op het betoog van Arends en zijn eigen mening over dit ontwerp geeft. Besproken wordt of artsen verplicht kunnen worden een verzoek tot euthanasie in te willigen, en of euthanasie als een handeling in het kader van de geneeskundige behandelingsovereenkomst beschouwd kan worden.

Bespreking van de vraag op of een geneeskundige behandelingsovereenkomst voor euthanasie mogelijk is. Auteur stelt dat de bijzondere regels uit de overeenkomst van opdracht en de geneeskundige behandelingsovereenkomst nadere voorwaarden stellen aan de euthanasieovereenkomst, die ervoor zorgen ervoor zowel aan patiënt als arts voldoende waarborgen geboden worden.

In deze bijdrage wordt betoogd dat er goede argumenten zijn om de huidige privaatrechtelijke zorgverzekering te vervangen door een publiekrechtelijke volksverzekering tegen ziektekosten. Het aantal onverzekerden en wanbetalers zal verminderen. Ziekenfondsen kunnen beter dan zorgverzekeraars samen zorg inkopen. De huidige ‘private budgettering’ kan verdwijnen. De rechtsbescherming zal kunnen verbeteren.

In veel bankvoorwaarden wordt de spaarrente als positieve spaarrente gepresenteerd: de bank betaalt een spaarrente aan de consument. In toenemende mate, daartoe gedreven door ontwikkelingen op de kapitaalmarkt, zijn banken zich aan het voorbereiden op het heffen van negatieve spaarrente. Dit wil zeggen dat de consument aan de bank rente moet betalen over zijn spaarsaldo. Aan de hand van de Richtlijn Oneerlijke bedingen in consumentenovereenkomsten wordt onderzocht of banken überhaupt een negatieve rente mogen heffen.