Many doctrinal legal research questions require making use of other academic disciplines or perspectives. This article explains the relevance of legal philosophy for doctrinal research projects. Often legal research questions have conceptual or evaluative dimensions that presuppose philosophical understanding. For research on the concept of democracy, the function of constitutional rights, or the possible introduction of a referendum in the Netherlands, questions of a philosophical nature need to be answered. Legal philosophy can supplement and enrich doctrinal research in various ways. In this article, we present seven purposes that legal philosophy may serve in the context of a doctrinal research project: conceptual clarification, exposition and reconstruction of fundamental normative principles and values, theory building, providing creative perspectives, structural critiques, evaluation, and recommendations. For each objective, we illustrate how to use relevant philosophical methods. Thus, this article complements our earlier publication ‘Legal Philosophy as an Enrichment of Doctrinal Research – Part I: Introducing Three Philosophical Methods’.¹x http://www.lawandmethod.nl/tijdschrift/lawandmethod/2020/01/lawandmethod-D-19-00006.

Noten

• * This text has been presented to classes at the University of Zagreb, Queen Mary University of London and Erasmus School of Law, Rotterdam; we profited from the feedback of our students. We also want to thank Irma Bluijs, Machteld Geuskens, Tamar de Waal and the reviewers for their helpful comments on previous versions of this article, and Jacqueline Brand and Robert Poll for providing research assistance.

• 1 http://www.lawandmethod.nl/tijdschrift/lawandmethod/2020/01/lawandmethod-D-19-00006.

Predictive policing is the use of historical crime and other data in complex statistical models to predict where and when there is a high risk of new crime events. These predictions can then be used to direct police patrols proactively. Despite the increasing use and commercialisation of predictive policing worldwide, academic research into the methodological and operational dimensions of predictive policing is relatively limited. Since 2015 we have researched and tested several predictive crime models methodologically and operationally, based on police and other (big) data sources in several Belgian police districts. In this article, we summarise the results of six years of empirical research into predictive policing and look to the future of predictive policing research and practice.

This article discusses the key methodological shortcomings of experimental regulations and regulatory sandboxes. I argue that the poor design and implementation of these experimental legal regimes have both methodological and legal implications. The deficient design of experimental regulations and regulatory sandboxes can have three adverse effects: First, the internal validity of experimental legal regimes is limited because it is unclear whether the verified results are the direct result of the experimental intervention or other circumstances. The limited external validity of experimental legal regimes impedes the generalizability of the experiment. Second, experimental legal regimes that are not scientifically sound make a limited contribution to the advancement of evidence-based lawmaking and the rationalization of regulation. Third, methodological deficiencies may result in the violation of legal principles which require that experimental regulations follow objective, transparent, and predictable standards. I contribute to existing comparative public law and law and methods literature with an interdisciplinary framework which can help improve the design of experimental regulations and regulatory sandboxes. I draw on social science literature on the methods of field experiments to offer novel methodological insights for a more transparent and objective design of experimental regulations and regulatory sandboxes.

Dit artikel analyseert de duiding van de Bronner-criteria in het arrest van het Hof van Justitie in de zaak Slovak Telekom a.s./Commissie. Het artikel onderzoekt of het arrest parallel toegepast kan worden op de digitale economie en of er nog een rol voor de Bronner-criteria is nadat de voorgestelde regulering van de digitale economie van kracht wordt.
HvJ 25 maart 2021, zaak C-165/19 P, ECLI:EU:C:2021:239 (Slovak Telekom a.s./Commissie).

While research has increasingly focused on the role of digitalisation in prisoners’ detention experiences, the impact of the digitalisation of the prison regime on the discretionary power of prison officers has been understudied. By using an ethnographic approach in one digital Belgian prison, qualitative interview data are used to investigate the prison officer’s coping strategies in response to the digitalisation of prison life. It is found that the gatekeeping role of prison officer’s has been partly stripped away but also that the impact of digitalisation on the prison officer’s discretionary power depends on how digital technologies are implemented. Moreover, the study reveals that not all official goals regarding the digitalisation are met and highlights the need of supporting prison officers when implementing new technologies in prison.

Digitaliseringsvraagstukken zijn voor de wetgever een zekere worsteling, omdat het vaak lastig is vooraf te overzien op welke wijze digitaliseringsaspecten moeten worden geadresseerd in wet- en regelgeving. De Afdeling advisering van de Raad van State heeft daarom, in aanvulling op haar algemene toetsingskader, een specifiek op digitalisering gericht toetsingskader gepresenteerd. Binnen de drie onderdelen van het kader – de beleidsanalytische, de juridische en de wetstechnische toets – wordt een aantal vraagpunten benoemd dat vanwege de digitaliseringsdimensie aandacht behoeft. Door aan te geven hoe zij zelf digitaliseringsaspecten weegt en toetst in haar advisering heeft de Afdeling een nieuwe impuls willen geven aan de discussie over wetgevingstoetsing in het digitale tijdperk. In dit artikel wordt het kader toegelicht en in de context van de bredere discussie rondom digitalisering en wetgeving geplaatst.

Op grond van de Algemene Verordening Gegevensbescherming hebben partijen een grondslag nodig om persoonsgegevens vanuit de EER naar derde landen door te mogen geven. In deze bijdrage bespreekt de auteur de aandachtspunten bij het gebruik van modelcontracten als grondslag voor de doorgifte van persoonsgegevens naar derde landen. Daarbij worden de oude modelcontracten (modelcontractbepalingen) en de nieuwe modelcontracten (standaardcontractbepalingen) vergeleken. Ook signaleert de auteur welke invloed het Schrems II-arrest heeft op het gebruik van de modelcontracten. De bijdrage wordt afgesloten met de conclusie dat, afhankelijk van een door partijen gemaakte risicobeoordeling, modelcontracten mogelijk een grondslag kunnen bieden voor doorgifte van persoonsgegevens naar derde landen.

Het BAR-instrument beschrijft mogelijkheden, beperkingen en voorwaarden voor (ander) werk op een eenduidige manier.

The article discusses a range of important normative questions raised by anti-COVID-19 measures and policies. Do governments have the right to impose such severe restrictions on individual freedom and furthermore do citizens have obligations vis-à-vis the state, others and themselves to accept such restrictions? I will argue that a democratic state may legitimately enforce publicly discussed, properly enacted and constitutionally tested laws and policies in order to protect its citizens from risks to life and limb. Even so, there is a natural limit, factual and normative, to what the state or a government can do in this respect. Citizens will also need to take it upon themselves not to harm and to protect others and in the context of a pandemic this means that endorsement of restrictions or other mandatory measures, notably vaccination, is not to be seen as a matter of personal preference concerning the supposedly inviolable sovereignty of one’s own body.

De nieuwe Europese verordening voor de controle op uitvoer van goederen voor civiel en militair gebruik (dual use) laat huidige uitdagingen, zoals geopolitieke machtsverschuivingen, agressieve uitbreiding van de invloedssfeer door sommige staten en de toenemende aandacht voor (en regulering van) nationale veiligheid door de daardoor geraakte staten, opkomende nieuwe technologieën en geglobaliseerde distributieketens (zoals voor semiconductors), grotendeels ongemoeid. Voorstellen van de Europese Commissie en het Europees Parlement om mensenrechten een centralere plaats in de EU-regelgeving inzake exportcontrole te geven zijn slechts in zeer geringe mate overgenomen. Deze uitdagingen zullen moeten worden geadresseerd op andere (nationale) wetgevingsterreinen. De nieuwe verordening laat EU-lidstaten de vrijheid om zelf op nationaal niveau door middel van aanvullende wetgeving en/of uitvoeringsbeleid mensenrechten te adresseren. Dat leidt naar verwachting tot een lappendeken van aanvullende wetgeving en diversiteit bij de uitvoering van de nieuwe verordening binnen de EU. Voor ondernemingen die in meerdere EU-lidstaten opereren, brengt dat een grotere compliancebelasting met zich mee.
Verordening (EU) 2021/821 van het Europees Parlement en de Raad van 20 mei 2021 tot instelling van een Unieregeling voor controle op de uitvoer, de tussenhandel, de technische bijstand, de doorvoer en de overbrenging van producten voor tweeërlei gebruik (herschikking) (PbEU 2021, L 206/1-461).

De herziene Richtlijn consumentenkoop en de Richtlijn digitale inhoud moeten vanaf 1 januari 2022 van kracht zijn. De belangrijkste wijzigingen betreffen de introductie van een objectief en subjectief conformiteitsvereiste, een verplichting van de handelaar om updates te verstrekken, en de mogelijkheid om uitdrukkelijk en afzonderlijk af te wijken van de objectieve conformiteitsverplichtingen. Op een aantal punten bestaat echter nog onduidelijkheid.

In dit artikel gaan de auteurs in op de nieuwe regelgeving omtrent coaches en vrouwen in het internationale voetbal en zal op basis van de meest recente conceptversie van de nieuwe regelgeving voor intermediairs worden vooruitgeblikt op de naderende regelgeving met betrekking tot intermediairs.

By a majority of 4-3, the Supreme Court of Ireland has held that the Workplace Relations Commission’s power to adjudicate disputes between employers and employees was not unconstitutional. However, the majority of the Supreme Court did find that certain aspects of the Commission’s procedures were unconstitutional, namely the blanket ban on public hearings and the lack of capacity for taking evidence on oath. The Workplace Relations Act 2015 and the Workplace Relations Commission procedures have consequently been amended to address these issues. This case report is a follow-up on EELC 2020/34.