Kort geding; dochter eist afgifte medisch dossier overleden vader; vader zou niet-natuurlijke dood zijn gestorven; vordering afgewezen; geheimhoudingsplicht artikel 7:457 BW

Euthanasie; zorgvuldigheidseisen; onvoldoende onderbouwing ondraaglijk lijden

Doorhaling inschrijving BIG-register; automatische overname; in buitenland opgelegde maatregel; beroep op hardheidsclausule; onderzoek IGZ; doorhaling niet noodzakelijk voor patiëntveiligheid; hoger beroep gegrond

Aanwijzing; feitelijke non-actiefstelling; onrechtmatig

Deze kroniek bevat een overzicht van de jurisprudentie inzake de Wet marktordening gezondheidszorg vanaf juni 2012 tot september 2014. De jurisprudentie betreft geschillen over de budgettering, de kapitaallasten, procedurele aspecten en handhavingsbeslissingen. De jurisprudentie in deze kroniek markeert het einde van de budgetfinanciering.

In deze bijdrage wordt onderzocht of een bestuurderstoets voor de zorg wenselijk is, gezien de huidige en voorgestelde instrumenten, zoals het strafrechtelijk en civielrechtelijk bestuursverbod en de vergewisplicht, om (potentieel) disfunctionerende bestuurders uit de zorg te weren. De auteur is van mening dat de bestuurderstoets een aanvullend instrument kan zijn. Daarmee is het antwoord op de wenselijkheidsvraag nog niet gegeven omdat er een aantal nadelen verbonden is aan een bestuurderstoets. Daarnaast wordt een alternatieve oplossing onderzocht om disfunctionerende bestuurders te weren, namelijk een bepaling in de herziene Woningwet. Daaraan zitten ook de nodige haken en ogen. De drempels voor het weren van bestuurders mogen in elk geval niet te laag zijn.

Het (commerciële) aanbod van tests of ‘health checks’ die gezondheidsrisico’s aan het licht kunnen brengen, neemt in rap tempo toe. De overheid dient consumenten die daarvan gebruik willen maken in principe vrij te laten dat te doen. Tegelijkertijd dient zij hen te beschermen tegen de (fysieke en psychische) schade die ze daarbij kunnen oplopen. In dit artikel wordt het juridische kader dat dit soort schade moet tegengaan, onder de loep genomen. Uit een analyse hiervan komt naar voren dat er aanleiding is dit, ter bescherming van consumenten, aan te scherpen.

Het stelsel van langdurige zorg wordt ingrijpend hervormd. Een van de onderdelen van de hervorming is de vervanging van de Algemene Wet Bijzondere Ziektekosten (hierna: AWBZ) door de Wet langdurige zorg (hierna: Wlz). Een belangrijk verschil tussen de AWBZ en de Wlz betreft de doelgroep: alleen mensen met een zware, langdurige zorgvraag hebben aanspraak op Wlz-zorg. Op het gebied van verzekerde prestaties, leveringsvormen en verwezenlijking van verzekerde prestaties bestaan veel overeenkomsten tussen de AWBZ en de Wlz.

Art. 8 Kwaliteitswet zorginstellingen; bevel IGZ; besluit tot verlenging; onvoldoende gemotiveerd

Het Europees Hof voor de Rechten van de Mens (EHRM of Hof) heeft in het verslagjaar 2013-2014 een groot aantal voor het gezondheidsrecht interessante uitspraken gedaan. Het Hof heeft zich onder meer uitgelaten over de inzagebevoegdheid van een toezichthouder in patiëntendossiers, de (on)redelijkheid van een absolute verjaringstermijn bij letselschadezaken, de bevoegdheid van een lokale overheid om een zorgindicatie naar beneden bij te stellen en het onderscheid tussen het vrijwillig weigeren van zorg en het nalaten goede zorg te bieden. En op de valreep van het zittingsjaar nam het Hof nog een voorlopige maatregel, waardoor het besluit tot staking van de voedsel- en vochttoediening aan een patiënt zonder levensperspectieven niet ten uitvoer kon worden gebracht. Dit en andere hieronder te bespreken onderwerpen zijn ook in Nederland actueel.

Toelatingsovereenkomst; onrechtmatige daad; leer van de kansschade

Verpleegkundige; voorbehouden handelingen; art. 36 Wet BIG; onjuiste behandeling/verkeerde diagnose; berisping

Publicatie over lopende tuchtprocedure; art. 47 lid 1 onder b Wet BIG; reikwijdte tweede tuchtnorm

In deze kroniek worden de belangrijkste uitspraken van het Scheidsgerecht Gezondheidszorg in de periode januari 2012 – mei 2014 behandeld. Het gaat dan om uitspraken in het kader van geschillen over de arbeidsovereenkomst, de toelatingsovereenkomst, vernietigingsperikelen en tot slot procesrechtelijke aspecten.

Volgens het voorstel voor de Wet kwaliteit, klachten en geschillen zorg zullen zorgaanbieders worden verplicht zich aan te sluiten bij een geschilleninstantie. Een voorbeeld van zo’n geschilleninstantie is de Geschillencommissie Zorginstellingen (GCZ). In dit artikel wordt een overzicht en analyse gegeven van de gepubliceerde jurisprudentie van de GCZ en haar voorgangster over de periode 1996–2013. De belangrijkste bevindingen worden tegen het licht gehouden en er wordt verkend wat een en ander betekent voor de komende klachtwet.

Tariefbeschikkingen NZa; beroep tegen ongegrondverklaring van het bezwaar; rechtstreeks beroep; zorg op afroep van de patiënt; huisartsenzorg; te onderscheiden prestatie; beroep ongegrond

Maagchirurg; achtergebleven gaasje; (voorwaardelijk) opzet mishandeling niet bewezen; geen zwaar lichamelijk letsel door schuld; vrijspraak

Conflict tussen stafmaatschap en KNO-artsen; aantal fte’s; toepassing leidraad OMS; niet zonder meer gebonden aan besluiten van de stafmaatschap; terughoudende toetsing; redelijkheid en billijkheid; vorderingen afgewezen

Tuchtklacht tegen huisarts; seksueel grensoverschrijdend gedrag; IGZ in beroep; verzoek zwaardere maatregel; doorhaling in het BIG-register

Gynaecoloog; dood baby; zwaar lichamelijk letsel moeder; schuld; geen strafoplegging