In deze bijdrage bespreekt de auteur twee recente uitspraken van de Ondernemingskamer en de rechtbank, waarin enige opheldering wordt gegeven omtrent de vraag wanneer een zakelijke kans als een ‘corporate opportunity’ kwalificeert.

Naar aanleiding van een recent gepubliceerde AFM-interpretatie bespreekt de auteur de ratio en het nut van de uitzondering voor in regelmatig beursverkeer tot stand gekomen transacties bij de best price rule en het verbod op gunstiger transacties.

De auteur bespreekt de mogelijkheid om na een openbaar bod door middel van een activa/passiva-transactie te bewerkstelligen dat de onderneming van de doelvennootschap direct volledig in het concern van de bieder kan worden geïntegreerd. In het bijzonder wordt ingegaan op de in de jurisprudentie omtrent de juridische fusie als uitstotingsmethode ontwikkelde gedragsnormen en richtsnoeren.