In het arrest Zandvoortse muur oordeelt de Hoge Raad dat de objectieve verjaringstermijn in het geval van een schadeveroorzakende gebeurtenis met een voortdurend karakter begint te lopen zodra deze gebeurtenis is opgehouden te bestaan. Dat is een nuancering van zijn rechtspraak, waarvan de reikwijdte volgens de auteurs echter beperkt lijkt.

Hiemstra concludeert dat het risico dat voortvloeit uit het gebruik van een hulpzaak in beginsel voor rekening van de hulpverlener dient te komen. In het arrest van het Gerechtshof Arnhem van 28 november 2018 in de Miragel-casus is deze conclusie gevolgd. Toegelicht wordt dat andere rechtspolitieke keuzes mogelijk zijn.

Deze recensie gaat in het bijzonder in op Kolders centrale stelling dat de kwalitatieve aansprakelijkheid van de bedrijfsmatig gebruiker het primaat zou moeten hebben boven die van de bezitter. Daarnaast komt het criterium voor bedrijfsmatig gebruik dat Kolder introduceert aan de orde, evenals diens voorstel voor stroomlijning van de tekst van art. 6:181 BW.

Verkrijging door extinctieve verjaring van beperkte zakelijke genotsrechten door middel van inbezitneming is een onderwerp waarover verwarring en onzekerheid bestaat. Is dit in de praktijk eigenlijk wel mogelijk? Deze bijdrage beschrijft de (on)mogelijkheden waaronder het recht van erfdienstbaarheid, het recht van opstal en het recht van erfpacht door middel van louter inbezitneming kunnen worden verkregen.

Het aloude adagium in pari delicto wordt in de jurisprudentie maar zelden in expliciete bewoordingen gebruikt. Het heeft in Nederland echter wel degelijk betekenis. Onbetamelijk gedrag van de benadeelde zou zelfs vaker reeds bij de vestiging van aansprakelijkheid in beeld moeten komen, en niet pas bij de omvang van aansprakelijkheid.

In hoeverre staat onvoorzichtigheid van de belegger in de weg aan diens bescherming door de bancaire zorgplicht? De auteur bespreekt deze vraag in het kader van een collectieve actie en gaat tevens in op de mogelijkheid om daarin een oordeel te krijgen omtrent het beschermingsbereik van een geschonden norm (relativiteit ‘in strikte zin’).

Volgens de Hoge Raad zijn medebezitters van gebrekkige opstallen ook jegens elkaar aansprakelijk. Recentelijk oordeelde de Hoge Raad dat zo’n aansprakelijkheid niet geldt voor medebezitters van dieren. De auteur bespreekt en becommentarieert beide arresten. Verder onderzoekt de auteur wat de uitkomst zal zijn bij roerende zaken en bij medebedrijfsuitoefenaars.

In deze bijdrage bespreekt de auteur de toepasselijkheid van de kooptitel op koop van aandelen en haar gevolgen, toegespitst op BV-aandelen. Partijen wijken in een SPA vaak (onbewust) af van de kooptitel, die deze beoogde regeling onbedoeld kan doorkruisen. Een teleurgestelde (ver)koper kan daarvan gebruik maken, maar uitsluiting is logisch en in beginsel mogelijk. Algehele uitsluiting werkt echter niet zonder meer. Partijen zouden daarom per artikel moeten opnemen in hoeverre zij beogen af te wijken.

Deze bijdrage gaat in op de verschillende rollen die kennis in het aansprakelijkheidsrecht speelt. Aan de orde komen: objectivering van het kennisvereiste, verplichtingen bij onvoldoende kennis van het risico, aansprakelijkheid voor onbekende risico’s, het subjectieve kennisvereiste bij zuiver nalaten en de stand van wetenschap en techniek.

Kwalitatieve aansprakelijkheid voor dieren: bezitter (art. 6:179 BW) of bedrijfsmatig gebruiker (art. 6:181 BW)? De lastige term ‘gebruikt’ in art. 6:181 BW.

In het Wilnis-arrest heeft de Hoge Raad geoordeeld dat bij de beoordeling of een dijk gebrekkig is, dienen mee te wegen de toenmalige kennis over faalmechanismen van dijken en de toenmalige richtlijnen voor belastingsituaties. De auteurs gaan in op de normatieve gebrekkigheidsbeoordeling en het aspect van de kenbaarheid van het gevaar.

Kan de medebezitter ook profiteren van de opstalaansprakelijkheid en daarmee van verhaal op een aansprakelijkheidsverzekeraar? Deze vraag werd nog niet eerder door de Hoge Raad beantwoord. Het arrest van 8 oktober 2010 werd dan ook met spanning tegemoet gezien door de rechts- en verzekeringspraktijk. De argumentatie in het arrest en mogelijke gevolgen worden in deze bijdrage onder de loep genomen.