Naar aanleiding van de uitspraak van de Geschillencommissie Verzekeringen Curaçao van 6 november 2015 verkent dit artikel de stand van zaken met betrekking tot de wijze(n) waarop een dekkingsgeschil tussen verzekeraar en verzekerde (kan) worden beslecht. Aangetoond wordt dat dit met name een kwestie van uitleg van de verzekeringsovereenkomst is, maar dat ook de redelijkheid en billijkheid een – afzonderlijke – rol kan spelen. Voor de toepassing van beide leerstukken is van belang eerst vast te stellen onder welke omstandigheden de verzekeringsovereenkomst tot stand is gekomen en wat de aard van de polisvoorwaarde(n) die in geding zijn is.

In Nederland is per 1 januari 2018 het huwelijksvermogensrechtelijke basisstelsel gewijzigd. De gemeenschap van goederen is in omvang beperkt en de verhaalspositie van schuldeisers is minder riant. Is het volgens het Caribische notariaat gewenst de omvang van de gemeenschap eveneens nader te beperken en geeft de huwelijkse voorwaardenpraktijk hiervoor aanknopingspunten? En is er draagvlak onder het notariaat om de positie van schuldeisers huwelijksvermogensrechtelijk in te perken? Met een onderzoek onder de Caribische (kandidaat-)notarissen wordt antwoord gegeven op deze vragen.

Annotatie bij de uitspraak van de voorzieningenrechter van het Gerecht in Eerste Aanleg van Curaçao van 2 augustus 2017 waarbij is geoordeeld dat een brief met de vaststelling van de Annual Percentage Rate (APR) informatief van aard is, en de uitspraak van 12 november 2018 in de bodemzaak waarin is geoordeeld dat de brief van de Centrale Bank van Curaçao en Sint Maarten aan ontheffingshouders over oplegging van een maximum APR op rechtsgevolg is gericht en daarmee een beschikking.

In een spraakmakende zedenzaak verstrekte de verdediging na afloop van de zitting de pleitnotities in ongeclausuleerde vorm aan de media met als gevolg dat zeer gevoelige informatie aangaande de slachtoffers in Curaçao in de openbaarheid kwam. In deze bijdrage onderzoekt de auteur in hoeverre deze wijze van het verspreiden van pleitnotities in lijn is met de jurisprudentie van het EHRM inzake artikel 8 en 10 EVRM.

De auteur bespreekt in het artikel concordantie van wetgeving en in rechtspraak, alsmede eventuele Europese invloeden in de West via het concordantiebeginsel.

In deze bijdrage staat de auteur stil bij het afscheid van Gerard Lewin.

De auteur gaat in zijn artikel in op verkrijgende verjaring van grond en de invulling van de begrippen ‘bezit’ en ‘houderschap’ in de lokale rechtspraak.

De auteur bespreekt de in de West aan de orde zijnde discordantie van wetgeving, die de rechter de mogelijkheid biedt lokale overtuigingen en beginselen aan een rechtsoordeel over redelijkheid en billijkheid ten grondslag te leggen. Naar de mening van de auteur hoeft deze mogelijkheid tot lokale differentiatie niet beperkt te blijven tot de toepassing van de redelijkheid en billijkheid.

De auteur doet in zijn artikel een appel op de Hoge Raad der Nederlanden om in zijn uitspraken aannemelijk te maken dat de regel van ongeschreven recht waarop een beroep wordt gedaan, deel uitmaakt van een meer algemene rechtsovertuiging.