This paper discusses the meaning and the importance of emotions, in particular the sincere guilt feelings of the offender. It is argued that the emotion of guilt reveals important information about the offender’s values and normative position. In the remainder of the paper, special consideration is awarded to the argument concerning ritual apologies, which might contain value even when insincere. This argument is rejected, on two grounds: 1. if the apology ritual does not aim for sincere guilt feelings, then the use of the symbol of apology is not fitting; and 2. if the apology ritual does aim for sincere guilt, then an insincere apology devalues the sincere expression.

Naar aanleiding van het optreden van Paul Cliteur in het Wilders II-proces rijst de vraag hoe de inzet van een rechtsgang zich verhoudt tot de eigen aard van de filosofie. Aan de ene kant vertolkt filosofie precies dat register van waarheid dat in het recht aan de orde is. Aan de andere kant is die vertolking zo oneindig open dat ze strijdt met het gesloten karakter van het recht als een proces dat conflicten moet beëindigen door gezagvolle beslissingen. Socrates’ optreden in zijn eigen proces toont aan: de slechtste dienst die de filosofie het recht kan bewijzen, is het verlengstuk te worden van het positieve recht en zich bij voorbaat beschikbaar te stellen als een vindplaats van argumenten wanneer de juridische argumenten op zijn. De slotparagraaf argumenteert dat Cliteur deze socratische les terzijde legt. Als gevolg daarvan geeft hij een geforceerde lezing van het Felter-arrest en mist hij de kern van het begrip ‘onverdraagzaamheid’.

Existing conceptualizations of the demos fail to treat issues of composition and performativity consistently. Recent literature suggests that both aspects are required in a satisfactory account of the demos. An analysis of this literature suggests several desiderata that such an account must meet. I approach the definition of demos with a conceptual framework derived from Margaret Gilbert’s plural subject theory of social groups. I propose an account of demos as a plural subject, constituted by joint commitment. This account offers an improved and consistent understanding of normativity, composition, agency, and cohesion of demos.