Criminologists generally regard below-average intelligence as a robust correlate of delinquency and crime. In this article the author argues that the negative association between IQ and crime could be explained at least in part by a lack of research access to gifted adults who possess wealth, power and privileges. Asking these adults about other types of offending (e.g. white-collar crimes) than usual in self-report studies might uncover a positive relationship between IQ and prevalence rates, in accordance with the results of the exploratory study underlying this article. As a consequence different conclusions about the linkages between intelligence and crime might have to be drawn.

Het aloude adagium in pari delicto wordt in de jurisprudentie maar zelden in expliciete bewoordingen gebruikt. Het heeft in Nederland echter wel degelijk betekenis. Onbetamelijk gedrag van de benadeelde zou zelfs vaker reeds bij de vestiging van aansprakelijkheid in beeld moeten komen, en niet pas bij de omvang van aansprakelijkheid.

De (hoofdelijke) aansprakelijkheid van de tweedegraadsbestuurder uit onrechtmatige daad jegens vennootschapscrediteuren van de kleindochter staat in deze bijdrage centraal. Meer in het bijzonder de vraag of de aansprakelijkheid ex artikel 2:11 BW van de tweedegraadsbestuurder een vorm van risicoaansprakelijkheid in het leven roept voor het gedrag van de medetweedegraadsbestuurder die een onrechtmatige daad pleegt jegens vennootschapscrediteuren van de kleindochter.

Recent figures indicate that certain drug markets, or at least parts of it, shift from the Netherlands to Belgium. However, it is still unclear whether it is a displacement of some parts of the illicit drug markets or whether it should be seen as a diversification of certain parts of some illicit drug markets in terms of spreading of risks and taking profit of new opportunities. In this respect, this article contributes to an ongoing research (DISMARK) by providing an overview of drug policy measures most recently taken by the Netherlands, from a Belgian point of view, and by trying to link these developments to drug-related trends in Belgium. It is clear that both countries will have to invest in a common approach of their common drug problems. However, it is not yet possible to draw any profound conclusions on the actual displacement of illicit drug markets.