Een analyse van de jurisprudentie van het Europese Hof voor de Rechten van de Mens over de verplichting van staten om indirecte schade te vergoeden in situaties van onteigening en situaties zonder onteigening. De verplichting om die indirecte schade te vergoeden lijkt voor beide situaties verschillend. Die rechtspraak verdient kritiek.

Zoals zoveel relaties is ook die tussen de Algemene wet bestuursrecht (Awb) en bijzondere bestuurswetten niet altijd zonder problemen. De bijzondere en de algemene regeling verhouden zich niet altijd even goed tot elkaar. Dat is ook het geval bij de relatie tussen de Wet algemene bepalingen omgevingsrecht (Wabo) en de Awb, die in deze bijdrage centraal staat. Het onderwerp is de door de Wabo geïntroduceerde omgevingsvergunning van rechtswege. In hoeverre sluit de regeling die de Wabo op dit punt bevat aan op de algemene regeling van de positieve beschikking van rechtswege in de Awb? Welke overeenkomsten, maar vooral welke verschillen zijn er? En wat zou dit moeten betekenen voor de toekomst van de omgevingsvergunning van rechtswege?

In October 2010 squatting in the Netherlands was prohibited by law. This timing seems strange, because, in the 80s, the squatters’ movement had its heyday, with many very violent confrontations with police. Isn’t it strange that squatting is prohibited now the movement has shrunk and lost much of its significance? We investigate this criminalization of squatting by describing the rise and decline of the movement similar to the turning tide. Based on literature, media reports and our own research data, we demonstrate that the power of the parties in this process is reflected by frames, reasoning and the language they use, and by their position in the media.

Deze kroniek bevat een overzicht van de jurisprudentie inzake de Wmg vanaf oktober 2010 tot mei 2012. De jurisprudentie betreft oudere geschillen over kortingen en maatregelen die uiteindelijk tot een beslissing kwamen, als ook voorlopige voorzieningen van maatregelen die hun schaduw vooruitwerpen. Naast tariefbeschikkingen worden ook enkele uitspraken besproken van de NZa in de rol van ‘marktmeester’.

In een tweetal arresten heeft het Hof Arnhem aangenomen dat Eternit – nadat zij in de jaren zestig op de hoogte raakte van de gezondheidsrisico’s van asbestcementafval – had moeten waarschuwen voor deze risico’s. Dit heeft zij nooit gedaan. Niet het moment van uitgifte is bepalend voor aanvang van de dertigjarige verjaringstermijn, maar het (toekomstig) moment waarop Eternit waarschuwt, zo volgt uit arrest één. In arrest twee oordeelt het hof dat de waarschuwingsplicht van Eternit niet oneindig is. Er is namelijk een moment waarop men op de hoogte raakt van de gezondheidsrisico’s van asbestcementafval; op dat moment vangt de verjaringstermijn aan.

The author made a tour throughout the country to see how people fulfill their social responsibility in the process of creating a normal and stabile situation again after a criminal offence, after the use of (domestic) violence. Yearly 37.000 women are victims of serious to very serious forms of violence in the Netherlands. It turns out that several initiatives have been developed in the last few years in different parts of the country whereby networks of people are used to stop violence and to look for ways to continue relationships or contacts. The article contains descriptions of powerful conferences. For example, one between two Turkish families who had years of conflicts, partly through two 16-year-old daughters. It almost turned into blood revenge and serious violence. Talking to each other in an organized and well prepared setting however resulted in a positive situation for all parties. Social systems and networking turn out to be the key factors for restoration.

Een procesrechtelijke bijzonderheid in de ontbindingsprocedure van art. 7:685 BW ziet op de niet integrale toepasselijkheid van het wettelijk bewijsrecht van afdeling 9, titel 2 uit het Wetboek van Burgerlijke Rechtsvordering (Rv). Volgens de memorie van toelichting bij de Wet tot herziening van het burgerlijk procesrecht kan de spoedeisendheid van de ontbindingsprocedure zich tegen toepassing van het wettelijke bewijsrecht verzetten. In dit artikel wordt allereerst betoogd dat niet iedere ontbindingsprocedure per definitie spoedeisend is en zich tegen de toepasselijkheid van het wettelijk bewijsrecht verzet en tevens dat in een spoedeisende ontbindingsprocedure onderscheid moet worden gemaakt tussen bewijsregels die wel en die niet aan een spoedige beslissing in de ontbindingsprocedure in de weg staan. Vervolgens onderzoekt de auteur of de ontbindingsprocedure wat betreft de bewijsvoering in overeenstemming is met art. 6 EVRM en het recht van de Europese Unie.