Intimate partner homicide (IPH) constitutes one of the most prevalent types of homicide. This study aims to assess the nature and prevalence of intimate partner homicide in the Netherlands in the period 2009-2014. In doing so, we make use of police data, court data, and media articles. Findings show that IPH occurs 29 times per year, resulting in a victimization rate of 0.20 per 100,000, similar to other Western-European countries. Our results further show a decline in IPH in the last years. IPH in the Netherlands mostly occurs in heterosexual relationships, and involves male perpetrators and female victims. Finally, we reflect on possible causes for the decline of this type of homicide.

National thematic projects and local authorities aim to improve shelter and transport facilities for mentally disordered non-offenders. A pilot project in the south-western part of the Netherlands investigated the efficiency of psychiatric expertise in the triage process of the police emergency control room.
To evaluate incoming emergency telephone calls in terms of the type of mentally disordered behavior, the sort and degree of dangerousness, and the urgency and type of response required.
Between November 2016 and January 2017 social psychiatric nurses did weekend shifts on the emergency control room. Incoming telephone calls concerning public nuisance or disordered behavior were administered using the triage tool developed by the Dutch Association of Mental Health and Addiction Care. Nurses had access to regional information systems and were explicitly allowed to follow up on cases where continuity of care was an issue.
A total of 155 calls were evaluated producing a representative image of calls concerning mentally disordered behaviour. Results show that this type of emergency calls is not overly frequent, in many cases not extremely urgent (response time target >1 hour: 67%), and about 65% could be followed up by the general practice centre or specialised (psychiatric) healthcare services. More than half (55%) of the emergency calls involved people previously in contact with psychiatric services. Most common types of danger were public disorder (28%) and suicide risk (21%). However, in 29% of cases type of danger was unclear and 14-20% of the triage tool was inconclusive.
Triage by mental health specialists at the police emergency control room is not efficient because many cases are not very urgent and information quality is often too low to preclude street-triage. Yet screening and follow up of mentally disturbed persons can be improved by close collaboration between control room and psychiatric services.

Annotatie bij HR 13 april 2018, ECLI:NL:HR:2018:601 (Shaken baby). In dit arrest geeft de Hoge Raad uitleg aan de opzetclausule die sinds 2000 in de AVP gehanteerd wordt. Gekeken wordt naar de invloed van de geestesstoornis op de toepassing van de opzetuitsluiting en er wordt een vergelijking getrokken met het strafrecht.

Three cases of sexual violence with two teenagers and one young woman as dead victims have put – besides the indescribable sufferings of themselves, their families, friends and acquaintances – a heavy burden on Dutch collective memories of the year 2017. Dutch society commiserated on a massive scale: volunteers helped searching, thousands united in silent marches and more than 400 thousand citizens signed an online petition that emotionally called for a firm revision of the ‘failing justice system’. In this article we explore the deeper social, personal and cultural elements that gave media messages their strong emotional impact in Dutch society.

Investigative reporters show an increasing interest in criminal phenomena. Dutch journalists may be allowed access to ongoing police investigations on the condition that they comply with data protection legislation. Working in international cooperative projects, using sophisticated research tools and hot sources, journalists by themselves also manage to uncover hidden crimes that may prompt indictments. The article explores possibilities of future collaboration between criminal investigators and reporters, while acknowledging each other’s professional roles and responsibilities.

In a recent research study entitled Encountering ‘The Other’: Victim Offender Dialogue in Serious Crime the impact and outcomes for victims/survivors of meeting with the prisoner participants who had caused them harm were examined. In the vast majority of those cases, organised within the context of the Victim Offender Mediation Program (VOMP), forgiveness was offered by victims and received by offenders. This research, utilizing a qualitative multiple case study method, examined twenty-five randomly selected cases referred for victim/offender mediation over a 10-year period, in which victims/survivors, following a period of preparation, had participated in at least one day-long dialogue with their offenders facilitated by trained personnel. This article addresses only one of the research questions posited in this study, namely, the ways in which apology and forgiveness played a part in those dialogues and in the experience of the participants following their mutual encounters. It is argued that granting forgiveness can have great power in its effects when experienced by the participants.

In Denemarken hebben nabestaanden recht op een zogenaamde transitievergoeding (‘overgangsbeløb’). Deze eenmalige gestandaardiseerde vergoeding is bedoeld om kort na het ongeval te voorzien in dekking van diverse uitgaven die het gevolg zijn van het overlijden. In dit artikel zal worden ingegaan op deze transitievergoeding en zal worden onderzocht of een dergelijke figuur ook van betekenis zou kunnen zijn voor het Nederlandse stelsel, nu artikel 6:108 BW niet voorziet in een dergelijke figuur.

Deze bijdrage gaat over angst voor de dood als schade(post) in het Nederlandse recht. Aanleiding hiervoor is een arrest van het Franse Cour de Cassation, waarin het Hof arrest wijst over angst voor de dood. De auteur spitst angst als schade toe op de dood, waarbij een onderscheid gemaakt wordt tussen drie verschillende situaties: het slachtoffer weet niet óf hij doodgaat; het slachtoffer heeft het ongeval – tegen de verwachting in – overleefd en het slachtoffer weet dat hij gaat overlijden.

A central ambition that Griffiths expressed rather frequently was to realize progress in the sociology of law by formulating informative theoretical propositions and testing them empirically according to the maxim of the critical-rational metatheoretical program of Karl Popper. Our analysis of Griffiths’s contributions suggests, however, that he actually refrained from following Popper’s path: to put a Problem – formulate a Theory – testing that provisional answer by empirical Observation. Instead, Griffiths focussed mostly on the rigorously clear formulation of concepts accordingly to his strong philosophical inclination.

De modernisering van het Wetboek van Strafvordering is aangegrepen om een principieel vraagstuk uit de regeling over de berechting te herzien: de verplichte aanwezigheid van de verdachte bij het onderzoek ter terechtzitting en bij de openbare uitspraak. In deze bijdrage wordt onderzocht wat de inhoud en achtergrond van deze voorstellen zijn en wordt een oordeel gegeven over deze verschijningsplichten in het licht van de verschillende rationales die een verschijningsplicht zou kunnen vervullen – rationales die op hun beurt voortvloeien uit de functies van het straf(proces)recht. Daarbij wordt ook ingegaan op de mogelijke neveneffecten en de risico’s voor fundamentele rechten (met name de onschuldpresumptie).

De Commissie-Koops heeft onderzocht of het conceptwetsvoorstel Boek 2 voldoende rekening houdt met het digitale tijdperk anno 2018 en in de nabije toekomst. Dit artikel is een beschouwing op het rapport van de Commissie, waarbij de aanbevelingen met betrekking tot openbronnenonderzoek en het beslag op gegevensdragers uitgebreid besproken worden. Daarnaast wordt ingegaan op het fenomenen van de ‘dataficering’ van het opsporingsproces. In het artikel wordt antwoord gegeven op de vraag welke bijdrage het rapport heeft geleverd aan de modernisering van het Wetboek van Strafvordering.

Het Europees Hof voor de Rechten van de Mens (EHRM of Hof) heeft in de periode januari 2017 tot en met augustus 2018 een groot aantal uitspraken gedaan die van belang zijn voor gezondheidsjuristen. Naast uitspraken over onderwerpen waarover het Hof zich in het verleden eerder heeft uitgesproken, zoals het recht op schadevergoeding na een medische fout, de omgang met medische persoonsgegevens en het waarborgen van toegang tot adequate medische zorg, liet het Hof zich uit over onderwerpen als het recht op patiëntveiligheid, het optreden van de autoriteiten jegens psychiatrische patiënten, het recht op cannabis en het voortzetten van levensverlengend handelen in situaties waarin de artsen dat niet langer zinvol achten.