Samenvatting

Nederland kent een financieringsregeling voor de verlening van medisch noodzakelijke zorg aan mensen zonder rechtmatig verblijf (‘irreguliere migranten’). Op papier lijkt deze regeling op orde. In de praktijk staat het internationaal erkende recht op zorg van de irreguliere migrant echter onder druk. De overheid pareert kritische signalen door structureel te verwijzen naar de vertrekplicht van de irreguliere migrant. Dit artikel bespreekt een aantal knelpunten rondom de toegang tot zorg van irreguliere migranten en sluit af met een pleidooi om op meer positieve wijze vorm te geven aan het recht op zorg van deze groep.