Samenvatting

In deze bijdrage staan kindermishandelingszaken centraal waarin het slachtoffer een baby met een of meerdere botbreuken is. De hypothese van dit onderzoek luidt dat de omstandigheid dat botbreuken bij baby’s (doorgaans) binnen enkele weken volledig herstellen zonder dat hiervoor medisch ingrijpen nodig is, ertoe leidt dat botbreuken bij baby’s minder snel worden gekwalificeerd als ‘zwaar lichamelijk letsel’ dan bij volwassen slachtoffers. Dit genezingsproces is typerend voor deze groep jonge slachtoffers.
Tegen de achtergrond van het rechtsbelang waaronder de mishandelingsdelicten vallen en mede aan de hand van gesprekken met medisch-forensisch deskundigen wordt in deze bijdrage gereflecteerd op de wijze waarop feitenrechters in deze kindermishandelingszaken invulling geven aan het begrip ‘zwaar lichamelijk letsel’.