Samenvatting

Jeugdinrichtingen proberen sinds hun ontstaan jongeren die een strafbaar feit gepleegd hebben, weer in het gareel te krijgen. In tegenstelling tot het strafrecht voor volwassenen staat bij minderjarigen het pedagogisch handelen centraal. Recedivecijfers maken echter duidelijk dat dit geen eenvoudige opgave is. Momenteel is de hoop gevestigd op erkende gedrags-cognitieve interventies die in algemene zin hun werkzaamheid bewezen hebben. Maar het opvoeden in een gesloten inrichting heeft specifieke kenmerken die, ruim veertig jaar geleden, door de socioloog Goffman werden beschreven. Deze specifieke kenmerken zijn nog steeds actueel. De vraag is of, ondanks de intenties om het gedrag van de jongeren in positieve zin te veranderen, het probleem niet besloten ligt in het systeem. Is opvoeden, met als doel dat de jongere niet in herhaling vervalt, wel mogelijk in een gesloten setting? In dit artikel wordt deze vraag verder uitgediept.