De bestuursrechter krijgt steeds meer ruimte om besluiten van het bestuur kritisch te toetsen in het licht van het evenredigheidsbeginsel. Auteur probeert deze ontwikkeling te duiden en gaat na wat dit zou kunnen betekenen voor de toetsing van boetebesluiten van financieel toezichthouders.

Contant geld is het meest gebruikte instrument om geld wit te wassen en wordt regelmatig aangetroffen. Vaak is niet bekend uit welk misdrijf dit contante geld afkomstig is. Toch kan de rechter tot een veroordeling voor witwassen komen in zo’n geval. Er moet dan allereerst sprake zijn van een witwasvermoeden. Bij een gerechtvaardigd witwasvermoeden mag vervolgens een concrete, verifieerbare verklaring van de verdachte worden verlangd voor de herkomst van het contante geld. Maar welke omstandigheden hebben invloed op de totstandkoming van zo’n witwasvermoeden? En wanneer is een verklaring over contant geld voldoende concreet en verifieerbaar? Deze vragen staan centraal in dit artikel.

Het ‘Conceptwetsvoorstel naar aanleiding van de evaluatie van de Wet OM-afdoening’ introduceert onder andere een rechterlijke toetsing bij voorgenomen hoge transacties. Aan de hand van een rechtsvergelijking met de transactiepraktijken in de Verenigde Staten, het Verenigd Koninkrijk en Frankrijk zet dit artikel uiteen hoe de voorgestelde rechterlijke toetsing zich verhoudt tot haar internationale tegenhangers.

Bespreking van het wetsvoorstel Wet plan van aanpak witwassen, dat in oktober 2022 bij de Tweede Kamer is ingediend. Het voorstel bevat maatregelen om witwaspraktijken effectiever te bestrijden. Eerdere versies van het voorstel konden rekenen op fundamentele bezwaren. Deze bezwaren hielden vooral verband met de gezamenlijke monitoring van banktransacties. Een kernvraag in dit artikel is in hoeverre de regering aan deze bezwaren tegemoet is gekomen.