Deze bijdrage bespreekt de ordenende functie van rechtsbelangen. Deze functie heeft een interne en een externe zijde, zodat misschien zelfs van ordenende functies gesproken kan worden. Rechtsbelangen helpen bij het ordenen van strafbaarstellingen tot een bepaalde systematiek. Om die reden wordt ook van een groeperingsfunctie gesproken. Zij helpen ook het strafrecht af te bakenen van andere rechtsgebieden, zoals het bestuurs- of civiele recht. De bijdrage gaat in op de vraag of deze functie wel helemaal tot wasdom komt en of van rechtsbelangen kan worden gevraagd dat zij het strafrecht helpen ordenen.

Het rechtsbelangenconcept lijkt aan een kleine opmars bezig in het Nederlands strafrecht. Waarom en waarom juist nu? En wat heeft het strafrecht daaraan? In deze bijdrage, die oorspronkelijk als lezing werd voorgedragen tijdens het afscheidssymposium van prof. mr. Tineke Cleiren, gaat Luuk Esser op deze vragen in en betoogt hij dat het rechtsbelangenconcept voor het strafrecht in een door fragmentatie gekenmerkte samenleving een belangrijk bindmiddel kan zijn.

In deze bijdrage staat de vraag centraal of er zoiets bestaat als rechtsbelanggeoriënteerd rechtspreken. Na een uiteenzetting van de betekenis van het rechtsbelang voor de rechterlijke beoordeling van strafwaardigheid van gedrag, wordt nagegaan in hoeverre een grotere rol is weggelegd voor het rechtsbelang bij de vaststelling van strafrechtelijke aansprakelijkheid. Vervolgens worden enkele punten van kritiek op rechtsbelanggeoriënteerd rechtspreken voor het voetlicht gebracht. De bijdrage wordt afgesloten met enkele opmerkingen omtrent nut en noodzaak van rechtsbelanggeoriënteerde rechtspraak.

Deze bijdrage stelt de vraag centraal hoe buitenwettelijke kwalificatie-uitsluitingsgronden kunnen bijdragen aan het voorkomen van onvoorzienbare strafrechtelijke aansprakelijkstelling. Daartoe wordt onderscheid gemaakt tussen een rechtsbelangenbenadering en een Typizitäts-benadering van kwalificatie-uitsluitingsgronden en beargumenteerd dat de Typizitäts-benadering toegevoegde waarde hebben voor de rechtsbescherming. Vervolgens wordt de Typizitäts-gedachte bestudeerd vanuit het perspectief van de prototypetheorie, die beschrijft hoe mensen categoriseren op basis van vergelijking met een prototype. Deze bijdrage poogt de implicaties van die theorie voor de kwalificatie-uitsluitingsgronden te doordenken.

Door onder andere innovatieve vormen van opsporing worden de afgelopen tijd steeds vaker opdrachtgevers van liquidaties vervolgd en veroordeeld. Het gaat dan in de regel om personen die niet zelf aanwezig zijn bij de moorden. Wat betreft de strafbare aansprakelijkheid van de opdrachtgevers komt zowel de deelnemingsvorm uitlokking als medeplegen in aanmerking. In dit artikel wordt geanalyseerd welke omstandigheden doorslaggevend zijn voor het kwalificeren van voornoemde gedragingen als ofwel uitlokking dan wel medeplegen en of hoe deze kwalificatie zich verhoudt met het principe van fair labelling.